«Γουλφ Χολ»: απογείωση σε μικρή οθόνη

«Θα είναι σε τελική ανάλυση το καλλιτεχνικό επίτευγμα του Πίτερ Κοσμίνσκι ακόμα μεγαλύτερο και από της Χίλαρι Μαντέλ;».

Δεν θα πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερο κομπλιμέντο από αυτό που έγραψε η «Γκάρντιαν» μετά την προβολή του πρώτου επεισοδίου της τηλεοπτικής σειράς «Γουλφ Χολ» του BBC2.

Βασίζεται, φυσικά, στο περίφημο πρώτο μυθιστόρημα της τριλογίας της Μαντέλ για τον Τόμας Κρόμγουελ. Βραβευμένο κι αυτό, αλλά και η συνέχειά του («Γεράκια») με Booker, έχει χαρακτηριστεί ομόφωνα από την κριτική απλώς αριστούργημα.

Οση πείρα και να έχει, λοιπόν, το BBC σε ιστορικές σειρές, η μετατροπή του «Γουλφ Χολ» των 1.000 σελίδων υψηλής πρόζας σε 6 επεισόδια των 60 χιλιάδων λέξεων, δεν ήταν καθόλου εύκολο πράγμα.

Είχε φροντίσει και η συγγραφέας να προειδοποιήσει έγκαιρα το κανάλι, αν και του είχε δώσει την άδεια για το σίριαλ, να μην τολμήσει να απλοποιήσει το μυθιστόρημά της.

«Οταν αποφασίσετε ότι είναι πολύ σύνθετο για τον θεατή ή ότι η ιστορία του θέλει λίγο νοικοκύρεμα, τότε θα αρχίσει μια κατρακύλα λαθών και θα καταλήξετε σε σαχλαμάρα», είχε πει μιλώντας στο λογοτεχνικό φεστιβάλ του Τσέλτενχαμ.

Οταν, όμως, είδε το πρώτο από τα έξι επεισόδια δήλωσε ότι όσο υψηλά στάνταρ κι αν είχε θέσει, το αποτέλεσμα ξεπέρασε τις προσδοκίες της.

Εντυπωσιάστηκε από «τη λακωνικότητα και τη συνοχή της αφήγησης, την πρωτοτυπία και τη δημιουργικότητα των ερμηνευτών, το σπάσιμο των ρομαντικών κλισέ του είδους, το πνεύμα, το στιλ και το βάθος της σκηνοθεσίας». Και συμπλήρωσε πόσο περίεργο της φάνηκε που η φαντασία των συντελεστών του σίριαλ συνέπεσε με τη δική της, ακόμα και για πρόσωπα για τα οποία δεν υπάρχουν πορτρέτα.

«Μου φαίνεται ότι ο Χολμπάιν θα αναγνώριζε κάθε ήρωα του σίριαλ, ακόμα κι αν δεν τον είχε ζωγραφίσει», κατέληξε με χιούμορ.

Είναι γνωστό, φυσικά, το περίφημο πορτρέτο του Χολμπάιν για το κεντρικό πρόσωπο του «Γουλφ Χολ».

Τον ταπεινής καταγωγής Τόμας Κρόμγουελ, που κατάφερε χάρη στην πολιτική του ευφυΐα να γίνει το δεξί χέρι του Ερρίκου του Η’ στη θρησκευτική του μεταρρύθμιση και στη σύγκρουσή του με τον Πάπα και, φυσικά, στο διαζύγιό του από την Αικατερίνη της Αραγονίας και τον γάμο του με την Αννα Μπολέιν.

Το «Γουλφ Χολ» ξεκινά το 1520 και αφηγείται την άνοδο του Κρόμγουελ - ο αποκεφαλισμός της Μπολέιν είναι το αντικείμενο των «Γερακιών».

Ο σκηνοθέτης Πίτερ Κοσμίνσκι, καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου Globe για δέκα χρόνια, και άρα νιώθοντας εντελώς στα νερά του στην περίοδο των Τιδόρ, κατάφερε κατ’ αρχήν να εξασφαλίσει μια διανομή πρώτης γραμμής: ο Ντέμιαν Λιούις, με πρόσφατες τις δάφνες από το «Homeland», αλλά και με το μπακ- γκράουντ ενός εστέτ αποφοίτου του Ιτον, ανέλαβε τον ρόλο του Ερρίκου H’.

O λαϊκότερης καταγωγής Μαρκ Ράιλανς είναι ένας χαμηλών τόνων, δυσανάγνωστος Κρόμγουελ. Και Αννα Μπολέιν η Κλερ Φόι.

Δεν αρκέστηκε σ’ αυτούς ή στο υψηλό μπάτζετ των 7 εκατ. λιρών.

Ο Κοσμίνσκι παρέα με τον σπουδαίο σεναριογράφο Πίτερ Στρόχαν κατέφυγαν συχνά στις συμβουλές της Χίλαρι Μαντέλ. Μία από αυτές του φάνηκε σημαντικότερη και πιο απελευθερωτική.

«Οταν τη συνάντησα μου είπε: “Αν μπορώ να σου δώσω μια συμβουλή είναι να θυμάσαι ότι αυτά τα πρόσωπα δεν ξέρουν ότι γράφουν ιστορία. Ολα αυτά τα γεγονότα είναι απλώς η ζωή τους. Ο Ερρίκος δεν ξέρει ότι πρόκειται να αποκτήσει οκτώ γυναίκες. Η Αννα δεν ξέρει το τέλος της. Το μόνο που ξέρουν είναι ότι αν πάρουν μια απόφαση η ζωή τους θα ακολουθήσει μια κατεύθυνση, αν πάρουν μια άλλη θα ακολουθήσει την ακριβώς αντίθετη. Κάτι που συμβαίνει σε κάθε άνθρωπο άσχετα από εποχή”». Κι αυτό προσπάθησε να κάνει η καλλιτεχνική ομάδα του σίριαλ. Σκηνοθεσία, ερμηνείες, ακόμα και ο τρόπος που λειτουργούν τα κοστούμια, παραπέμπουν σε σύγχρονο δράμα.

Μεγάλο μέρος των γυρισμάτων έγινε σε παλάτια και κάστρα, στα οποία είχαν κάποτε περπατήσει ο Ερρίκος και η Μπολέιν.

Ακόμα και ο φωτισμός ήταν ρεαλιστικός. Οι περισσότερες νυχτερινές σκηνές γυρίστηκαν μόνο με κεριά.

Ας ελπίσουμε ότι η κρατική τηλεόραση θα αγοράσει και θα προβάλει το «Γουλφ Χολ».

Info:

Στα ελληνικά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πάπυρος