Εδώ που τα λέμε, για να υπάρξει σοβαρή κυβέρνηση απαιτείται να έχει απέναντί της μια σοβαρή αντιπολίτευση· μόνο έτσι μπορεί να τιθασεύεται η ασυδοσία και η αυθαιρεσία των εκάστοτε κυβερνώντων. Αν ανατρέξεις στην Ιστορία -λέει φίλος εκδότης- θα διαπιστώσεις τούτη την απλή αλήθεια -και ανέφερε δυο-τρία πειστικότατα παραδείγματα.
Ποιος διαφωνεί; Ναι, αλλά και ποιος χολοσκάει για τούτη την αλήθεια; Αντί να θορυβούνται οι κυβερνώντες για την τρισάθλια κατάσταση της αντιπολίτευσης, τον κατακερματισμό της, την έλλειψη ιδεολογίας και πολιτικών προτάσεων-λύσεων, αντί να λυπούνται γιατί κάτι τέτοιο είναι κατάντια των πολιτικών θεσμών και της ίδιας της χώρας, αντί λοιπόν να πανικοβάλλονται επιχαίρουν οι αμέριμνοι και επιπλέον λοιδορούν το σκορποχώρι της αντιπολίτευσης.
Ολη αυτή η δυσάρεστη κατάσταση μπορεί να προκαλεί ευφορία σε μερικούς, καταβυθίζει όμως στη λύπη και στην απογοήτευση πολλούς εχέφρονες πολίτες, που αγωνιούν για το μέλλον της Ελλάδας. Δεν έχει σημασία ότι την αντιπολίτευση συνθέτουν αυτή τη στιγμή κόμματα που έχουν απαξιωθεί από το εκλογικό σώμα, μερικά μάλιστα εξ αυτών είναι υπαίτια για το οικονομικό (και ηθικό και πολιτιστικό) κατρακύλισμα της χώρας.
Νέο πολιτικό αίμα δεν τρέχει στις φλέβες κανενός κόμματος που σουλατσάρει στους διαδρόμους του Κοινοβουλίου.
Εξ αυτού αντλεί το θράσος η συγκυβέρνηση, όπως και από το γεγονός ότι άπαντες έχουν συνυπογράψει τη βαριά εθνική συνθηκολόγηση. Ο,τι πλέον ακούγεται ως αντιπολιτευτικός λόγος μόνο τον γέλωτα προκαλεί. Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι πολλοί διαπρέπουν σαν γελωτοποιοί· ακόμη και σοβαροί άνθρωποι δεν μπορούν να ξεφύγουν από το θεατρικό τούτο πανηγύρι.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός στις ομιλίες του ή στις συνεντεύξεις του δεν μπορεί να ξεφύγει από τη σουρεαλιστική αχλύ που έχει σκεπάσει το τοπίο. Και βέβαια οι δυνάμεις καταστολής δεν χάνουν ευκαιρία να κάνουν επίδειξη βιαιοπραγιών και αυθαιρεσίας.
Με κατακομματιασμένη τη Δεξιά, μ’ ένα μινυρίζον σοσιαλιστικό (έτσι αυτοαποκαλούνταν κάποτε) συρρικνωμένο κόμμα, με μια υποψία λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων η κυβέρνηση νομίζει ότι έχει εύκολο έργο (άσε που κοπανάνε συνέχεια στους ψηφοφόρους να μη διαμαρτύρονται γιατί ήξεραν τι ψήφιζαν· τέτοια αναίδεια...).
Ισως δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμη ότι πρέπει κάποια στιγμή να διοικήσει, να πάρει αποφάσεις (προειλημμένες ούτως ή άλλως, αλλά λέμε) και ότι έχει μόνο αντίπαλο τη δειλία της και την (ως φαίνεται) ανεπάρκειά της.
Αλλά είπαμε: η επάρκεια και η αποτελεσματικότητα μιας κυβέρνησης εξαρτώνται κατά πολύ από μια μεστή και εν εγρηγόρσει αντιπολίτευση. Και τέτοια δεν υπάρχει, δυστυχώς για όλους που πιστεύουν στην κοινοβουλευτική δημοκρατία. Εξ ου και η ευκολία της αστυνομικής βαρβαρότητας στην Ειδομένη.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας