Μάθαμε κάτι παραπάνω από αυτά που ξέραμε για όσα συνέβησαν στη χώρα και στην Ευρώπη την περίοδο της κρίσης διαβάζοντας αποσπάσματα από τα απομνημονεύματα του Σόιμπλε που δημοσίευσε η «Καθημερινή»; Επί της ουσίας όχι. Μάθαμε όμως κάποιες σημαντικές λεπτομέρειες για πρόσωπα και επιλογές που έχουν την αξία τους και προσφέρονται για αναλύσεις.
Με απομνημονεύματα έχουμε να κάνουμε ενός πολιτικού που δεν βρίσκεται στη ζωή. Οπως όλα αυτού του τύπου τα κείμενα, έτσι και το συγκεκριμένο έχει ένα μειονέκτημα. Το έλλειμμα αντικειμενικότητας. Οι αυτοβιογραφούμενοι συγγραφείς και ιδιαίτερα οι πολιτικοί περιγράφουν τις καταστάσεις στις οποίες πρωταγωνίστησαν με γενναιόδωρο τρόπο για τους εαυτούς τους και με επικριτική διάθεση για τις πράξεις των αντιπάλων τους. Δεν θα μπορούσε ο Σόιμπλε να αποτελέσει εξαίρεση. Ηταν το πρόσωπο-κλειδί εκείνη την περίοδο.
Αυτός καθόριζε τις πολιτικές των ευρωπαϊκών οργάνων. Αυτός επηρέαζε πολλές κυβερνήσεις καθότι υπουργός Οικονομικών της ναυαρχίδας της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Και αυτός βεβαίως ήταν ο εμπνευστής του σχεδίου για προσωρινή έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, μερικά χρόνια νωρίτερα από τη στιγμή της σύγκρουσής του με την τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ.
Προφανώς δεν έχουν όλοι την ίδια γνώμη για τα γεγονότα εκείνης της περιόδου. Αλλο πράγμα το γεγονός, άλλο η κρίση επ’ αυτού. Το γεγονός είναι αντικειμενικό (εκτός αν είναι κατασκευασμένο), η κρίση επ’ αυτού υποκειμενική. Ο Σόιμπλε λέει την άποψή του. Λέει τη δική του αλήθεια που μπορεί να μη συμβαδίζει με τις αλήθειες πολλών άλλων οι οποίοι έδρασαν εκείνο το χρονικό διάστημα από διάφορα πόστα. Αλλοι από θέση ισχύος, όπως οι πρόθυμοι σύμμαχοί του που έλεγαν «ναι σε όλα», άλλοι από θέση άμυνας και ασφυκτικής πίεσης, όπως οι Ελληνες παράγοντες όλων των κυβερνήσεων, αλλά και οι αξιωματούχοι ευρωπαϊκών χωρών που εφάρμοσαν μνημόνια που είχαν τη σφραγίδα του Σόιμπλε. Και δεν μπορεί βεβαίως ο Σόιμπλε να απαντήσει στις αντιδράσεις που θα προκαλέσουν οι αναφορές του, ούτε να σχολιάσει τις διαφορετικές προσεγγίσεις των πολιτικών που παίζουν κεντρικό ρόλο στο αφήγημά του.
Το ότι δεν συμπαθούσε τον Βαρουφάκη το ξέραμε. Αμοιβαία τα αισθήματα. Και αυτός και συνεργάτες του εκείνη την εποχή το έλεγαν σε διάφορους τόνους. Δεν τους άρεσε ο τρόπος που μιλούσε στους συναδέλφους του. Σαν να τους έκανε μάθημα Πολιτικής Οικονομίας, ενώ αυτοί είχαν συνηθίσει να δίνουν και όχι να παίρνουν μαθήματα. Δεν τους άρεσε ούτε η μαγνητοφώνηση που έκανε των συνομιλιών στο Eurogroup. Ατυπο όργανο, κυρίαρχο όμως αλλά Πρακτικά για ευνόητους λόγους δεν κρατούσαν κι ο Βαρουφάκης έπρεπε να φυλάει τα νώτα του και να ενημερώνει τους συναδέλφους του στην κυβέρνηση. Δεν τους άρεσαν ούτε οι θεωρίες συνωμοσίας που ισχυρίζονται ότι διακινούσε ο κ. Βαρουφάκης. Ούτε και κείνη στην οποία συμμετείχαν οι ίδιοι.
Σχετικά με τον Αλέξη Τσίπρα έχει ενδιαφέρον ότι μιλάει για την αδίστακτη πρόθεσή του να υπηρετήσει μια αδύναμη κατά τον Σόιμπλε πολιτική, που είναι και μια απάντηση σε όσους στην Ελλάδα αλλά και αλλού, κυρίως στην περιοχή της ριζοσπαστικής Αριστεράς, κατηγόρησαν τον Α. Τσίπρα ότι είχε συμβιβαστεί με το ευρωπαϊκό κατεστημένο πριν γίνει πρωθυπουργός και το είχε καταστήσει αυτό σαφές στις επαφές του με τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών και τις πολιτικές ελίτ της Γερμανίας. Τον είχε προειδοποιήσει βεβαίως ότι καλύτερα να μην εκλεγεί πρωθυπουργός, γι’ αυτό και έκανε την κατάπτυστη δήλωση τον Γενάρη του 2015 «λυπάμαι τους Ελληνες για την κυβέρνηση που εξέλεξαν». Επισημαίνει πάντως πως το μεγάλο επίτευγμα του Τσίπρα ήταν ότι κατάφερε να κερδίσει τις εκλογές μετά την υπογραφή του Τρίτου Μνημονίου. Ο Σόιμπλε βγήκε νικητής στη μάχη με όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις. Οι Ελληνες, όμως, εκτός από τους πατριώτες της συμφοράς (ο δωσιλογισμός σε νέα έκδοση) που τον καλούσαν να «βαστάξει γερά» απέναντι στην κυβέρνηση του Τσίπρα, δεν θα τον θυμούνται με νοσταλγία.
Ανάγωγα
Τα οικονομικά συμφέροντα πολεμούν την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Το πιο κακόγουστο ανέκδοτο της τελευταίας πενταετίας.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας