Σύμφωνα με πολλούς Ευρωπαίους αξιωματούχους, πρώτη προτεραιότητα της νέας ελληνικής κυβέρνησης πρέπει να είναι η πάταξη της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς. Προσφέρθηκαν μάλιστα να βοηθήσουν για να αντιμετωπιστεί αυτή η δίδυμη γάγγραινα. Μεγάλα λόγια έχουμε ακούσει πολλά, ακόμη και από πρόσωπα που θα έπρεπε να κρατούν το στόμα τους κλειστό, είτε γιατί είναι εκτεθειμένα εξαιτίας της δράσης τους όταν ήταν σε θέσεις εξουσίας στις χώρες τους (Γιούνκερ) είτε γιατί η σημερινή πρακτική τους δεν συνάδει με τις πομπώδεις διακηρύξεις τους (Σόιμπλε, Γκάμπριελ).
Ο πρώτος ακόμη δεν έχει δώσει λόγο για την περίοδο που ως πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου παρείχε διευκολύνσεις στους πλούσιους όλου του πλανήτη (ανάμεσά τους και Ελληνες) για να μεταφέρουν τα χρήματά τους στις τράπεζες της χώρας του και να αποφύγουν έτσι τον φορολογικό έλεγχο. Οι άλλοι δύο δεν μας έχουν εξηγήσει γιατί συνεργάστηκαν στενά με τα κόμματα τα οποία κατηγορούν ότι λεηλάτησαν την Ελλάδα, ενώ σφυρίζουν αδιάφορα όταν τους επισημαίνουν ότι αφήνουν στο απυρόβλητο τις γερμανικές εταιρείες που έχουν σπουδαίες επιδόσεις στο άθλημα της διαφθοράς.
Το πόσο υποκριτική είναι η ευαισθησία τους προκύπτει από τα εξής:
- Ο περίφημος νόμος για την επιβολή φόρου στις χρηματιστηριακές συναλλαγές, που θα μπορούσε να αποφέρει τεράστια ποσά, ικανά να λύσουν πολλά προβλήματα, έχει μείνει στα χαρτιά γιατί αντιστέκονται οι οικονομικές ελίτ. Οταν όμως μια συλλογικότητα, όπως είναι η ευρωζώνη, δεν μπορεί να επιβάλει μια απόφασή της, δεν είναι δυνατόν να απαιτεί από μια μικρομεσαία χώρα με θηριώδεις δομικές αδυναμίες, όπως είναι η Ελλάδα, να πετύχει γρήγορα θεαματικά αποτελέσματα, όση τεχνική βοήθεια κι αν λάβει.
- Κράτη της Ευρώπης, στην προσπάθειά τους να προσελκύσουν κεφάλαια, ακόμη και τα βρόμικα, αρνούνται να εφαρμόσουν μηχανισμούς αυστηρού ελέγχου της ροής του χρήματος γιατί φοβούνται ότι θα πάψουν να είναι οι ελκυστικοί προορισμοί για τους μεγιστάνες του πλούτου.
- Χρηματοπιστωτικοί κολοσσοί επινοούν τρόπους, με το αζημίωτο φυσικά, προκειμένου οι πελάτες τους να παρκάρουν με ασφάλεια τα λεφτά τους σε φορολογικούς παραδείσους, στερώντας έτσι από τις χώρες πόρους που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν για να στηρίξουν τους κοινωνικά αδύναμους.
Η μάχη κατά της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς θα εξαντλείται σε ρητορικά σχήματα, όσο δεν θα λαμβάνονται μέτρα, τουλάχιστον σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Για να συμβεί όμως αυτό, πρέπει η πολιτική να πάρει το πάνω χέρι από τις αγορές. Οχι όμως μια οποιαδήποτε πολιτική, αλλά εκείνη που θέλει να συγκρουστεί με το κυρίαρχο οικονομικό μοντέλο. Για την ώρα, οι συσχετισμοί είναι αρνητικοί. Ωστόσο, ρωγμές υπάρχουν.
Ανάγωγα
Χάμπερμας, Κρούγκμαν, Στίγκλιτς, Πικετί καλούν την ηγεσία της Γερμανίας να αλλάξει τακτική απέναντι στο ελληνικό πρόβλημα. Μα, ποιοι είναι αυτοί οι θρασείς που τολμούν να υποδείξουν στη Μέρκελ και τον Σόιμπλε την πολιτική που πρέπει να ακολουθήσουν; Ποιες είναι οι περγαμηνές τους; Επειδή έχουν πάρει Νόμπελ στην οικονομία και έχουν γράψει μερικά βιβλία νομίζουν ότι δικαιούνται να συμβουλεύουν την κυρίαρχη δύναμη της Ευρώπης; Ελεος πια με τους διανοούμενους που φυτρώνουν εκεί που δεν τους σπέρνουν.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας