ΒΛΑΣΤΗΣΕ το γονικό μου/ καρβουνασβεστάδων ρίζα,/ Γιώργη λένε, τ' όνομά μου/ το φτωχό χωριό μου Βίζα. Με το επώνυμο Μιχαηλίδης ή Σύρμας γεννιέται στην Ανατολική Θράκη στα 1849, σαν σήμερα στα 1892 κλείνεται στο Δρομοκαΐτειο χτυπημένος από «φρενική νόσο», όπου πεθαίνει σαν αύριο το 1896 σε ηλικία 47 ετών. Στα πέντε χάνει τον πατέρα του από τύφο και στα δέκα οι παππούδες του τον στέλνουν στην Πόλη να μάθει ραπτική.
ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ Εψές ο ήλιος έδυνε στην άγια μου πατρίδα/ κ’ ένα του δώκαν φίλημα σε θλιβερήν αχτίδα/ να μου το φέρ’ εμένα./ Θέλω να διω τη μάνα μου, τ’ αδέρφια μ’ να φιλήσω,/ στον τάφο του πατέρα μου θέλω να προσκυνήσω,/ βαρέθηκα τα ξένα./ Μικρό μικρό μ’ ωρφάνεψε η αλύπητή μου μοίρα,/ μικρό μικρό της ξενητειάς το μονοπάτι 'πήρα·/ με χείλη πικραμένα./ Μα τώρα πια τα χόρτασα της ξενητειάς τα κάλλη,/ αν είναι και παράδεισος θα την αφήσω πάλι,/ βαρέθηκα τα ξένα./ [...] Φύσα, κοσμογυρίστρια, χαριτωμένη μ' αύρα·/ κι αν δεις μια μάν' αυτού που πας, βαμμένη μες στα μαύρα,/ με μάτια δακρυσμένα,/ μ' ένα κρυφό σου φίλημα ψιθύρισε στ' αυτί της/ πηγαίνω πια να την ιδώ, τ' αγαπητό παιδί της/ βαρέθηκα τα ξένα./ Κι εσείς που μεγαλώσατε στον κόρφο της μητέρας/ εσείς, που δεν σας έφαγε της ξενητειάς αγέρας,/ καθώς με τρώγ' εμένα/ μη μου κακοκαρδίσετε, σαν κλαίγω τον καϋμό μου/ και ψάλλω στην πατρίδας σας σε κάθε στεναγμό μου,/ βαρέθηκα τα ξένα.
ΣΠΟΥΔΑΖΕΙ στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και με δαπάνες του Γεωργίου Ζαρίφη φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και τη Γερμανία. Πρωτοπόρος της παιδικής λογοτεχνίας, πατέρας του διηγήματος και της ηθογραφίας με ψυχολογικό υπόβαθρο. Νωρίτερα πετά τα ράσα εξαιτίας ενός νεανικού έρωτα:
ΜΕΤΑΜΕΛΕΙΑ Aνάθεμα την πρώτ’ αρχή,/ που μ’ είπαν να πιστέψω/ πως δεν μου σώζετ’ η ψυχή/ σαν δεν καλογερέψω!/ Απ’ την ζωής την Πασχαλιά/ μ’ έκαμαν να ξεπέσω·/ ν’ αφήσω μακριά μαλλιά/ και ράσο να φορέσω./ Να ζω με το ξερό ψωμί,/ με το νερό μονάχα/ για να παιδέψω το κορμί/ και για ν’ αγιάσω τάχα!/ Καλόγεροι, σας προσκυνώ/ και σας φιλώ τα χέρια./ Και σας πετώ τον ουρανό/ και τα χρυσά τ’ αστέρια./ Πετώ τον σκούφο στο κελί,/ το ράσο στο ντουλάπι/ τον νου μου μόνο στο φιλί/ και μόνο στην αγάπη./ Θωρώ πουλάκια στην αυλή,/ που παίζουν ταίρι ταίρι/ και λέγω: Nα 'μουνα πουλί!/ Να ήμουν περιστέρι!/ Θωρώ κοπέλες που περνούν/ να παν στο περιβόλι/ κι αυτού που κοντοπροσκυνούν/ με παίρνουν οι Διαβόλοι!…
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟΝ Εψές είδα στον ύπνο μου/ ένα βαθύ ποτάμι/ Θεός να μην το κάμη/ να γίνη αληθινό!/ Στην όχθη του στεκόντανε/ γνωστό μου παλικάρι,/ χλωμό σαν το φεγγάρι,/ σαν νύχτα σιγανό./ Αγέρας το παράσπρωχνε/ με δύναμη μεγάλη,/ σαν να 'θε' να το βγάλη/ απ’ της ζωής την μέση./ Και το νερό, π’ αχόρταγα/ τα πόδια του φιλούσε,/ θαρρείς το προσκαλούσε/ στ’ αγκάλια του να πέση./ Δεν είν’ αγέρας, σκέφθηκα,/ και σένα που σε δέρνει./ Η απελπισιά σε παίρνει/ κι η απονιά του κόσμου!/ Κι εχύθηκ’ απ’ τον θάνατο/ τον δύστυχο ν’ αρπάξω. Ωιμέ! Πριν ή προφθάξω/ εχάθηκ’ απ’ εμπρός μου!/ Στα ρέματα παράσκυψα,/ να τονε βρω γυρεύω./ Στα ρέματ’ αγναντεύω/ Το λείψανό μ’ αχνό!
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας