Οσοι είχαν την αντοχή και το κουράγιο να παρακολουθήσουν τη διήμερη συζήτηση στη Βουλή για τα ασφαλιστικά και φορολογικά θέματα, που κυριολεκτικά καίνε τους πολίτες, απογοητεύτηκαν για ακόμη μια φορά από το επίπεδο των αγορεύσεων και ειδικά από το ύφος και το λεξιλόγιο της αντιπαράθεσης μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.
Ιδιαίτερα απογοητεύτηκαν οι συνταξιούχοι, οι οποίοι, ενώ περίμεναν μια ανάσα μετά τις 12 περικοπές των συντάξεών τους τα τελευταία χρόνια, καλούνται να επιβιώσουν με νέες αφαιμάξεις στο εισόδημά τους και με βαρύτερους φόρους.
Και αυτή, η κατ' όνομα μόνο εμφανιζόμενη ως αριστερή κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, ακολούθησε τον εύκολο δρόμο των περικοπών και των φορολογικών επιβαρύνσεων υπακούοντας στις εντολές των ανάλγητων δανειστών.
Δυστυχώς δεν αναζήτησε άλλες λύσεις, που οπωσδήποτε υπάρχουν, για μια οριστική και βιώσιμη λύση του ασφαλιστικού, που θα εξασφαλίσει ένα επίπεδο παροχών για αξιοπρεπή διαβίωση των συνταξιούχων, οι οποίοι πλήρωσαν εισφορές, δημιουργήθηκαν μεγάλου ύψους αποθεματικά στα ασφαλιστικά τους ταμεία, τα οποία όμως ληστεύτηκαν από το κράτος με αποφάσεις των κυβερνήσεων. Χρωστάει πολλά δισ. το κράτος στα Ταμεία. Θα έπρεπε, λοιπόν, να γίνει ανακεφαλαιοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων, όπως έγινε με τις τράπεζες.
Το εύλογο και απολύτως λογικό ερώτημα είναι: Από πού θα μπορούσε να βρει χρήματα το καταχρεωμένο ελληνικό κράτος; Θα μπορούσε να βρει όχι με νέους φόρους, τους οποίους δεν αντέχουν να πληρώσουν οι πολίτες, αλλά με αξιοποίηση της ακίνητης κρατικής περιουσίας, η αξία της οποίας ξεπερνάει τα 350 δισ. ευρώ.
Η σημερινή κυβέρνηση είναι διστακτική στις ιδιωτικοποιήσεις περιουσιακών στοιχείων του κράτους, διότι αντιδρούν στελέχη της με το επιχείρημα ότι γίνεται «ξεπούλημα» και θεωρούν καλύτερο να μένει αναξιοποίητη η περιουσία. Είναι όμως «ξεπούλημα» η ενοικίαση κρατικών εκτάσεων και μάλιστα προνομιούχων, όπως π.χ. του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, για να γίνουν επενδύσεις και να δημιουργηθούν κάποιες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας;
Για ένα κράτος με άδεια ταμεία και υπερχρεωμένο ένας δρόμος ανάπτυξης είναι η προσέλκυση ξένων επενδύσεων. Υπάρχει, όμως, κι άλλη λύση, που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί «ξεπούλημα»: να διατεθούν άγονες κρατικές εκτάσεις για να γίνουν με τα αποθεματικά των Ταμείων φωτοβολταϊκά και αιολικά πάρκα παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος. Επίσης μπορεί να αξιοποιηθούν για την παραγωγή ρεύματος και οι θερμοπηγές της χώρας.
Με την εκμετάλλευση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας θα πάψει η χώρα να χρησιμοποιεί εισαγόμενα καύσιμα, δηλαδή πετρέλαιο και φυσικό αέριο, αλλά και ρυπογόνο λιγνίτη. Θα μπορούσε ακόμη να κάνει και εξαγωγή ενέργειας στη Δυτική Ευρώπη.
Η ιδανική, οριστική και ασφαλής λύση του ασφαλιστικού προβλήματος θα είχε δοθεί με την ίδρυση μιας Τράπεζας Ασφάλισης και Υγείας πριν ληστευτούν τα αποθεματικά των Ταμείων. Η λύση αυτή είχε συζητηθεί από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επί Ανδρέα Παπανδρέου και επί Νέας Δημοκρατίας έπειτα από πρόταση της διοίκησης του ΙΚΑ να αγοράσει το Ιδρυμα το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.
Και οι δύο λύσεις έμειναν στο ράφι, προφανώς διότι αντέδρασαν τα τραπεζικά συμφέροντα. Τη λύση της Τράπεζας Ασφάλισης και Υγείας θα τη στήριζαν όλοι οι εργαζόμενοι με καταθέσεις τους. Δυστυχώς αυτή τη λύση δεν την υποστήριξε δυναμικά ούτε το συνδικαλιστικό κίνημα, το οποίο θα έπρεπε να αναλάβει τη σχετική πρωτοβουλία.
Η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. υποστήριξε και ψήφισε στη Βουλή τη λύση του υπουργού Εργασίας Γιώργου Κατρούγκαλου για το ασφαλιστικό, η οποία δεν λύνει το πρόβλημα, γιατί στηρίζεται σε περικοπές και επιβαρύνσεις, αλλά και διαιωνίζει την αβεβαιότητα και για τους σημερινούς και για τους μελλοντικούς συνταξιούχους.
Θα μπορούσε, ωστόσο, να ανοίξει ο δρόμος για καλύτερες μέρες, αν η κυβέρνηση επεξεργαζόταν και προωθούσε, πέρα από το Μνημόνιο, ένα πρόγραμμα ανάπτυξης με την προσέλκυση κεφαλαίων από το εξωτερικό, για να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, να μειωθεί η ανεργία και να ενισχυθούν τα Ταμεία με περισσότερες ασφαλιστικές εισφορές.
Παράλληλα θα έπρεπε να αντιμετωπιστούν και τα προβλήματα της «μαύρης» εργασίας, της εισφοροδιαφυγής, της εισφοροαποφυγής και της εισφοροκλοπής. Κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι με το φορολογικό καθεστώς που μόλις ψήφισε η κυβέρνηση είναι δυνατόν να γίνουν επενδύσεις στη χώρα. Γι' αυτό και η κυβέρνηση δεν πρέπει να μείνει παγιδευμένη στο Μνημόνιο, αλλά να δρομολογήσει παράλληλα ένα πρόγραμμα ανάπτυξης.
Σ' αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να δώσει ουσιαστικά κίνητρα και για τον επαναπατρισμό των κεφαλαίων που έχουν φυγαδευτεί στο εξωτερικό, νόμιμα ή και παράνομα. Με τις σημερινές συνθήκες αβεβαιότητας και υψηλής φορολογίας, επαναπατρισμός δεν μπορεί να γίνει. Χρειάζεται, λοιπόν, να δοθούν ακόμη και εγγυήσεις σε όσους θα θελήσουν να φέρουν τα χρήματά τους και να τα επενδύσουν.
Μια εγγύηση θα μπορούσε να δοθεί με κρατικά ομόλογα που θα είχαν ως αντίκρισμα κρατικές εκτάσεις γης. Ενα τέτοιο άνοιγμα μάλλον δεν μπορεί να γίνει από το σημερινό κυβερνητικό σχήμα, που έχει εξαντλήσει τις δυνατότητές του. Ενας μεγάλου εύρους ανασχηματισμός, που ήδη συζητείται, ίσως θα έδινε νέα πνοή στο κυβερνητικό έργο.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας