Τελευταίες μέρες του Ιουλίου, αρχές Αυγούστου σκόρπισαν οι νότες από τις εκδηλώσεις του «Μουσικού Φεστιβάλ» του Δήμου Μυτιλήνης. Συνθέτες, μουσικοί, ηθοποιοί, τραγουδιστές συνεργάστηκαν και παρουσίασαν -πρόσφεραν- τις καλλιτεχνικές τους δημιουργίες σε ιστορικούς χώρους, λατρευτικά κτίρια· στο κάστρο, στο Τσαρσί χαμάμ, στον εμβληματικό Αγιο Θεράποντα, στο ρωμαϊκό υδραγωγείο της Μόριας κι αλλού.
Ανάμεσα στα τείχη του κάστρου, πλάι στον πύργο της βασίλισσας, απολαύσαμε απαγγελίες ποιημάτων του Οδ. Ελύτη με τη συνοδεία μουσικής του Γ. Κουρουπού. «Μ' ένα τριφύλλι φως» ταξιδέψαμε, ονειρευτήκαμε. Στις μικρές παύσεις συνέχιζαν τα τζιτζίκια με το τερέτισμά τους, το θρόισμα των πεύκων. Κάποια στιγμή σαν να είδα να προβάλλει από το μπαλκόνι της η σκιά κάποιας πριγκίπισσας των βυζαντινών χρόνων. Σε επόμενη συνάντηση γνωρίσαμε τον βίο του Κώστα Καρυωτάκη να μας παρουσιάζεται ποιητικά, λυρικά, «Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα». Ενα μουσικοθεατρικό αναλόγιο ανάμεσα στην πρωτότυπη μουσική και τον λόγο. Από τη μια ο ευαίσθητος ποιητής κι απέναντί του ο δημόσιος υπάλληλος. Ποιήματα, πεζά εναλλάσσονταν με την πεζή καθημερινότητα του υπαλλήλου· οι σκέψεις, η ζωή του σε διαρκή σύγκρουση μέχρι το τέλος, τον θάνατο.
Ενα βράδυ κατηφορίσαμε στο Τσαρσί χαμάμ, το μοναδικό που γλίτωσε στην πόλη από την «ανάπτυξη». Γεμάτη η αυλή· οι θεατές απλώθηκαν στους γύρω δρόμους, στα σκαλάκια των σπιτιών, στα πεζούλια. Κάποιοι παρακολούθησαν από τα μπαλκόνια τους, παιδικά καρότσια πηγαινοέρχονταν, οι μπόμπιρες χειροκροτούσαν. Κάποτε οι λουόμενοι το επισκέπτονταν για καθαρμό σώματος. Εμείς για ανάταση και ευωχία του εσωτερικού μας κόσμου μέσω του ρεσιτάλ κλασικής μουσικής.
Συνεχίσαμε, ένα σούρουπο, στον αύλειο χώρο του Αγίου Θεράποντα. Μαζί μας παρακολουθούσαν από το αέτωμα της εκκλησίας κι οι άγγελοι· ίσως να συμμετείχαν κι εκείνοι με τα πνευστά τους. Γιατί τους ήταν γνωστές οι μουσικές που παίχτηκαν· βυζαντινές και λόγιες της Κωνσταντινούπολης και της Λέσβου. Ενδιάμεσα προσκυνητές ανάβουν το κεράκι τους στην εκκλησία, κατόπιν ως θεατές παρακολουθούσαν τις «Μουσικές από την Πόλη ώς τη Λέσβο». Ανάμεσά τους και αρκετοί Τούρκοι από τα αντικρινά παράλια.
Ωσπου ήρθε η τελετή λήξης κάτω απ' τις «Καμάρες», το ρωμαϊκό υδραγωγείο της Μόριας, με το συγκρότημα Encardia. Μουσικοί, τραγουδιστές και θεατές καθίσαμε στον διπλανό ελαιώνα, δηλαδή σ' ένα φυσικό θέατρο. Αφεθήκαμε στη γλύκα των τραγουδιών, λικνιστήκαμε, χορέψαμε. Τα νυχτοπούλια πετούσαν ανάμεσα από τις καμάρες, ο φωτισμός εξαΰλωνε τις ελιές, λυγαριές και πικροδάφνες ύψωναν ικετικά κλαριά στον ουρανό, αόρατες κλωστές ενώνονταν με τ' άστρα. Ακούς το κελάρυσμα του νερού που έρεε πριν από χίλια χρόνια. Κορίτσια στροβιλίζονται στη σκηνή κι όλοι δίνουμε υπόσχεση για αντάμωση του χρόνου σε χώρους Ιστορίας και πολιτισμού ενταγμένοι μέσω της μουσικής στο σήμερα. Χρηστικοί και χρήσιμοι, πά' να πει ζωντανοί.
*Συγγραφέας, διδάκτορας Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας