Το ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη βρίσκεται στο επίκεντρο των πολιτικών αντιπαραθέσεων και ιδίως των επιθέσεων από τα κόμματα του μνημονιακού διπολισμού και των ΜΜΕ της ολιγαρχίας.
Αυτές οι επιθέσεις είναι απολύτως φυσιολογικές, αφού το ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη, οι προτάσεις του, η στάση του στη Βουλή και οι κινηματικές αντιστάσεις, στις οποίες συμμετείχαν όσες και όσοι το αποτελούν, έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με τα συμφέροντα, αλλά και με το κλίμα που θέλουν να διαμορφώσουν στην κοινωνία οι κήρυκες του ΤΙΝΑ (There is no Alternative) και της μνημονιακής συναίνεσης.
Δεν είναι τυχαίο ότι σε τελευταία δημοσκόπηση της MRB το κυρίαρχο συναίσθημα παραμένει η παραίτηση/απογοήτευση. Συχνά ακούμε (και) από συστημικές φωνές πόσο κρίσιμο είναι να μειωθεί η αποχή από τις εκλογές, πλην όμως ενισχύουν το μήνυμα ότι είναι όλοι ίδιοι και συνεπώς δεν έχει νόημα η συμμετοχή (αποκλείοντας ταυτόχρονα από τις εκλογές τους νέους εργαζόμενους στον τουρισμό).
Και πώς να μην περάσουν αυτό το μήνυμα όταν Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο εφάρμοσαν μνημονιακές νεοφιλελεύθερες πολιτικές, όχι μόνο επέδειξαν (σε διαφορετικό βέβαια βαθμό) αλαζονεία και αναποτελεσματικότητα στη διαχείριση της εξουσίας, αλλά εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να συμφωνούν σε βασικούς πυλώνες της ίδιας πολιτικής:
Χρηματιστήριο ενέργειας και σπάσιμο της ΔΕΗ - ιδιωτικοποίηση του ΔΕΔΗΕ, Σχέδιο Ηρακλής για τη στέγη (πώληση και διαχείριση των δανείων από τα funds, ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, μηδαμινή προστασία της πρώτης κατοικίας), ΟΣΕ διασπασμένος και ιδιωτικοποιημένος, με τα γνωστά αποτελέσματα, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας μέσω του Υπερταμείου και του ΤΑΙΠΕΔ (η πώληση του Ελληνικού στον Λάτση για 93 ευρώ το τ.μ. είναι μια χαρακτηριστική κορυφή του παγόβουνου), ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, κεφαλαιοποιητικά συνταξιοδοτικά συστήματα, αδειοδότηση επενδύσεων χωρίς κανένα χωροταξικό σχεδιασμό, εξορύξεις υγρογονανθράκων, γκετοποίηση των προσφύγων με την αποδοχή των κανονισμών του Δουβλίνου και της συμφωνίας Ε.Ε. - Τουρκίας, διατήρηση του φράκτη, πλήρης παράδοση στη νατοϊκή πολιτική (επέκταση βάσεων, συμμετοχή σε αποστολές και κυρώσεις).
Φυσικά, υπάρχουν και διαφορές, μείγματα πολιτικής που πλήττουν με μεγαλύτερη οξύτητα τα λαϊκά συμφέροντα, όπως αυτή που ακολουθεί η λαομίσητη κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία επιτίθεται με αγριότητα στα όποια δικαιώματα και κατακτήσεις του λαού μείναν όρθια μετά τα 4 μνημόνια (απεργία, συναθροίσεις, πανεπιστημιακή αυτοδιοίκηση κ.ά.)., όμως ο πυρήνας της πολιτικής παραμένει ο ίδιος, μεταξύ άλλων, γιατί έτσι έχει συμφωνηθεί με τους τροϊκανούς θεσμούς, ιδίως στα ζητήματα των ιδιωτικοποιήσεων και της διαχείρισης των δανείων.
Σε αυτό το περιβάλλον πώς επιδρά το εκλογικό σύστημα; Εχει νόημα η απλή αναλογική; Αναμφίβολα ναι. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος για τον λαό από το να αφεθεί κάποιο από αυτά τα κόμματα και πρωτίστως η Ν.Δ. του Μητσοτάκη, να εφαρμόσει απρόσκοπτα την πολιτική της.
Γι’ αυτό, άλλωστε, ακόμα και με το καλπονοθευτικό σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής, που θα εφαρμοστεί στις δεύτερες εκλογές, έχει σημασία να είναι ενισχυμένα τα μικρότερα κόμματα που θα μπουν στη Βουλή, γιατί όσο πιο ενισχυμένα είναι τόσο περισσότερο ανεβαίνει ο πήχης της αυτοδυναμίας (η διαφορά μεταξύ των δύο πρώτων κομμάτων δεν παίζει κανένα ρόλο).
Με ένα πάγιο σύστημα απλής αναλογικής θα ήταν αναγκασμένα τα κόμματα, που συμφωνούν, με παραλλαγές, σε έναν πυρήνα πολιτικής, να συνεργαστούν προκειμένου να σχηματίσουν μια κυβέρνηση με ασταθείς ισορροπίες, όπου ο κάθε ένας θα έβαζε φραγμούς στην αλαζονεία του άλλου, στην προσπάθειά του να λαφυραγωγήσει το κράτος και να ελέγξει την οικονομία και την κοινωνία (με λίστες Πέτσα, απευθείας αναθέσεις, στρατιές μετακλητών, υποκλοπές κ.λπ.).
Και όσο πιο αδύναμα θα ήταν τα κόμματα μιας τέτοιας κυβέρνησης τόσο πιο διστακτικά θα ήταν στην εφαρμογή της πολιτικής τους, γιατί θα ’νιωθαν τα χνώτα του λαού στην πλάτη τους. Θα γινόταν πάλι ο λαός, από σκυλάκι του καναπέ, κέρβερος-παράγοντας της πολιτικής σκηνής.
Δεν έχει όμως κανένα νόημα να εγκαλούνται τα κόμματα της Αριστεράς, το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη, να συμμετέχουν σε μια κυβέρνηση που θα ακολουθήσει τον πυρήνα αυτής της μνημονιακής πολιτικής, γιατί έτσι πράγματι θα πιστοποιείτο ότι είναι όλοι ίδιοι και θα βάθαινε ακόμα περισσότερο η παραίτηση και η απογοήτευση. Και όπως με άλλη ευκαιρία έχω τονίσει (https://thepressproject.gr/rixi-tora-gia-na-choume-zoi/) με αυτό τον τρόπο συνηθίζουμε τα Τέμπη, τις υποκλοπές, την απώλεια των λαϊκών κατακτήσεων και την υπόσκαψη της δημοκρατίας.
Αντί, λοιπόν, ο κ. Τσίπρας και οι ΣΥΝ αυτώ να επιδίδονται σε παλαιοκομματικά παιχνίδια που και καμία βάση δεν έχουν (για να σου λείπουν 5-10 έδρες με απλή αναλογική πρέπει να πάρεις 45%) και τη λογική της απλής αναλογικής υποσκάπτουν, αντί να προσπαθούν, σαν τον Τσίτσικοφ στις Νεκρές Ψυχές του Γκόγκολ, να μαζέψουν νεκρωμένες, απογοητευμένες ψήφους για να τις παίξουν στο ενδομνημονιακό διπολικό χρηματιστήριο, ας αναρωτηθούν καλύτερα πώς κατάφεραν, μετά από 4 χρόνια «αριστερής κυβέρνησης», να φέρουν παντοδύναμη τη Ν.Δ. σε κυβέρνηση και αυτοδιοίκηση και γιατί, μετά από 4 χρόνια Μητσοτάκη, δεν καταφέρνουν να τον σαρώσουν.
Η απάντηση είναι ότι, με την πολιτική που ακολουθούν, απογοητεύουν τον κόσμο και η μόνη πιθανότητα να αναγεννηθεί μια ελπίδα και να ανατραπούν οι συσχετισμοί είναι να βγει ενισχυμένη η Αριστερά, ασκώντας έτσι πίεση και στον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ.
*Υποψήφιος βουλευτής Α´ Αθήνας, ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας