Τη Βίκυ την αποχαιρετήσαμε πρώτη. Ηταν άλλωστε κι αυτή που είχε έρθει από πιο μακριά· την τοποθέτησαν αναπληρώτρια μεσοχρονίς στο σχολειό μας και μετακόμισε κακήν κακώς, με δυο μικρά παιδιά στο κατόπι. Κανονικό νοικοκυριό έστησε για έξι μήνες όλους κι όλους, μα τώρα ήρθε η ώρα της επιστροφής στο σπίτι. Κι απ’ το φθινόπωρο, ένας Θεός ξέρει.
Από μακριά ήρθε κι η Μαρίνα, κι αυτή με δυο παιδιά μαζί της, αλλά θα μείνει και του χρόνου στο σχολειό μας. Νεοδιόριστη εκείνη, θα πρέπει να υπηρετήσει και δεύτερη χρονιά στον νομό τοποθέτησης για να αποκτήσει δικαίωμα μετάθεσης και ταυτόχρονα την ελπίδα να ξανασμίξει με τον άντρα της, που έμεινε πίσω –όπως κι ο άντρας της Βίκυς– να παλεύει με τις δικές του δουλειές.
Σιγά σιγά αποχαιρετούμε και τους άλλους: την Ιωάννα, τη Μαριλένα και την Ελενα που ήρθαν κι αυτές αναπληρώτριες από μακριά, τη Μαρία –νεοδιόριστη, που πήρε οργανική σε άλλο σχολειό του νομού και θα υπηρετήσει εκεί του χρόνου–, αλλά και την Ειρήνη και τη Χριστίνα που έρχονταν στο σχολειό μας για λίγες ώρες κάθε βδομάδα προκειμένου να συμπληρώσουν ωράριο και δεν προλάβαμε να τις γνωρίσουμε καλά. Την Κορίνα και τον Δημήτρη επίσης, που γράψαμε μαζί κάμποσες χιλιάδες χιλιόμετρα μετακινούμενοι σε γκρουπάκι από την πόλη προς την ενδοχώρα και τανάπαλιν, καθημερινοί σύντροχοι – σκάρωσε ο Δημήτρης τον νεολογισμό, πότε με το αυτοκίνητο του ενός και πότε με του άλλου μπας και γλιτώσουμε ό,τι μπορούμε από τις πανάκριβες βενζίνες, που ξεκοκάλιζαν αγρίως το ήδη λειψό μας μηνιάτικο.
Αποχαιρετούμε και τους μόνιμους καθηγητές και τη διεύθυνση του σχολειού –να με συγχωρούν που δεν έχω τον χώρο για ονομαστική αναφορά–, τους μαθητές μας τους χαιρετήσαμε από μέρες, τελειώνει ο Ιούνιος κι οι νομάδες της εκπαίδευσης ετοιμάζουμε και πάλι βαλίτσες, όσοι κατόρθωσαν και διορίστηκαν πέρσι γνωρίζουν τουλάχιστον σε ποιο σχολειό θα υπηρετήσουν του χρόνου, για όλους τους υπόλοιπους ο Σεπτέμβρης είναι ακόμη μακριά, προσώρας μας περιμένει η θαλπωρή του ΟΑΕΔ κι ένα καλοκαίρι για ν’ αναχαράξουμε τις χειμερινές μας εμπειρίες, να καθαρίσουμε όσο μπορούμε τα ψυχολογικά μας κατάλοιπα, ν’ αδειάσει ο καταπονημένος μας νους, πριν ξεκινήσουμε και πάλι το εκπαιδευτικό μας περιοδεύον.
Ενα σωρό αξιόλογους ανθρώπους γνωρίσαμε κι εφέτος –μαθητές και γονείς, καθηγητές και βοηθητικό προσωπικό– κι αυτή είναι η καλύτερη ανταμοιβή εμάς των γυρολόγων της δημόσιας Παιδείας, ακόμα κι αν με κάποιους δεν ανταμωθούμε ποτέ ξανά.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας