«Εχετε καλό wi-fi στο σπίτι;»
Είναι το πρώτο πράγμα που ρωτά, όποτε της παίρνουν συνέντευξη για καινούργια δουλειά. Πολλοί αιφνιδιάζονται απ’ την ερώτηση· για την ίδια, όμως, το γρήγορο ίντερνετ είναι ζωτικής σημασίας, μαζί με το αδιαπραγμάτευτο κυριακάτικο ρεπό. Εφόσον πρόκειται να μείνει εσώκλειστη μέσα στο ξένο σπίτι, ας έχει τουλάχιστον τη δυνατότητα να επικοινωνεί με τους δικούς της ανθρώπους στα κενά του χρόνου της, χωρίς τεχνολογικά προσκόμματα.
Οπου να ’ναι κλείνει τρεις δεκαετίες στην Ελλάδα και βγάζει το ψωμί της φροντίζοντας ηλικιωμένους. Ποτέ δεν ξέμεινε από δουλειά· ούτε στα χρόνια του εύκολου πλουτισμού, ούτε στον καιρό της κρίσης. Σε μια χώρα που γερνά με ταχύ ρυθμό, δεν θα μπορούσε να συμβαίνει διαφορετικά· πόσο μάλλον που τη συνοδεύουν και ενθαρρυντικές συστάσεις από τα προηγούμενα σπίτια που δούλεψε. Ενίοτε, μάλιστα, έχει και την πολυτέλεια να επιλέγει το σπιτικό που θα εργαστεί· μεγάλωσε πια κι η ίδια, οι αντοχές της δεν είναι όπως τα πρώτα χρόνια, και προτιμά τα πιο ελαφριά περιστατικά.
Τα ’φερε έτσι η ζωή και φέτος περάσαμε μαζί τις γιορτές. Μας μίλησε για τους δικούς της στην Ουκρανία, για τα χριστουγεννιάτικα έθιμα του τόπου της, για την κωμόπολη όπου ζούσε πριν έρθει στην Ελλάδα, για τα χρόνια της Σοβιετικής Ενωσης και την απότομη και δύσκολη μετάβαση στον καπιταλισμό, για το Κίεβο - που σε δημόσιους χώρους, πράσινο κι απλοχωριά δεν συγκρίνεται με την Αθήνα ούτε κατά διάνοια, για τον πόλεμο και τα βρόμικα παιχνίδια που παίζονται στις πλάτες του λαού της από τους ισχυρούς της Γης, για το γαλάζιο του ελληνικού ουρανού που το αποζητά στις σπάνιες περιπτώσεις που επιστρέφει στην πατρίδα της.
Εχει δύο χρόνια να πάει στην πατρίδα της· ήταν έτσι κι αλλιώς δύσκολο λόγω της φύσης της δουλειάς της, τώρα με την πανδημία έγινε ακόμα δυσκολότερο. Τουλάχιστον μπορεί και βλέπει τους δικούς της σχεδόν καθημερινά, μέσω βιντεοκλήσεων. Ακούγονται τόσο συχνά τα ουκρανικά στο σπίτι, καθώς μιλάει στο τηλέφωνο ή βάζει τραγούδια και βίντεο στο tablet, που μάθαμε κι εμείς μερικές λεξούλες.
Και κάθε Κυριακή, θα μας καλημερίσει το πρωί –αφού δρομολογήσει τη φροντίδα του ανθρώπου μας- για να βρεθεί με τις φιλενάδες της στα δικά τους στέκια κάτω στην πόλη, ν’ ανταλλάξουν δύο κουβέντες με την ησυχία τους μακριά από αδιάκριτα και ξένα αυτιά, πριν επιστρέψει αργά το απόγευμα για να καταπιαστεί και πάλι με τις υποθέσεις του σπιτιού.
Τις φετινές γιορτές βρεθήκαμε στο τραπέζι με τη δική μας «ξένη» των Χριστουγέννων. Να είναι καλά, όπως και όλοι οι μοναχικοί -κι αόρατοι, θαρρείς, στα μάτια μας- εργαζόμενοι που φροντίζουν τους ανθρώπους μας της τρίτης ηλικίας, ζώντας μακριά απ’ τον τόπο τους κι απ’ τους δικούς τους αγαπημένους.
● Το βιβλίο του Λευτέρη Κουγιουμουτζή με τίτλο «Ημερολόγιο Εγκλεισμού» μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κέδρος
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας