«Οι ευρωπαϊκές αξίες εξευτελίστηκαν, όπως και στον Μεσοπόλεμο»

● Με αφορμή το Παλαιστινιακό «απελευθερώθηκαν» πολλές αλήθειες. Μία από αυτές είναι η ανελευθερία του λόγου σε Ευρώπη και Αμερική. Αυτό φάνηκε με την ανεκδιήγητη στάση της Γερμανίας απέναντί σας και απέναντι σε άλλους καθηγητές. Το σχολιάσατε ειδικά με αφορμή την απόφαση του Γενικού Εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου να προτείνει τη δίωξη για εγκλήματα πολέμου των ηγετών του Ισραήλ και της Χαμάς. Γιατί κάτι τόσο πραγματικά ακραίο δεν ξεσήκωσε τις αναμενόμενες αντιδράσεις από τους πολίτες;

Δεν πρόκειται για κάτι νέο. Πάνω από μια δεκαετία τώρα, ο Τζούλιαν Ασάνζ διώκεται επειδή έκανε το καθήκον κάθε δημοσιογράφου. Ολα αυτά τα χρόνια, κάθε φορά που κάποιοι από εμάς χτυπούσαμε όποια πόρτα βρίσκαμε (κι εδώ στην Ελλάδα!) ελπίζοντας πως κάποιοι συστημικοί «προοδευτικοί» θα θυμούνταν τη σημασία της ελευθερίας λόγου και Τύπου, πέφταμε πάνω στον τοίχο της απάθειας, στο φάσμα της σιωπής. Την ίδια μοναξιά νιώθαμε κι όταν απευθυνόμασταν στην ευρύτερη κοινή γνώμη. Το ίδιο συνέβαινε και τους πρώτους μήνες μετά την 7η Οκτωβρίου 2023 όπου, με ελάχιστες εξαιρέσεις, το σύστημα συνολικά αλλά και μεγάλο μέρος της «κοινής γνώμης» αντιμετώπιζαν όποιους από εμάς (Γερμανούς, Ελληνες και Εβραίους) τολμούσαμε να υπερασπιστούμε την ιδέα ότι οι βασικές αρχές Διεθνούς Δικαίου πρέπει να ισχύουν και στην Παλαιστίνη ως... αντισημίτες.

Το γερμανικό κράτος απλώς εξέφρασε αυτή τη συνολικότερη στάση με ιδιαίτερη βαναυσότητα που, τελικά, ευτυχώς, λίγο-λίγο, τους γυρίζει μπούμερανγκ (ιδίως αν τελικά παραπεμφθεί ο Νετανιάχου στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο). Το καίριο ερώτημά σας, όμως, παραμένει: Γιατί τέτοια απάθεια από την πλειοψηφία; Θα μου επιτρέψετε να επιχειρηματολογήσω ότι, μετά το 2008 (που ήταν το 1929 της γενιάς μας), η μόνιμη «Κρίση των Πολλών» (ανεργία, φτώχεια, ακρίβεια, υποχώρηση κράτους πρόνοιας και δικαίου) οδήγησε την πλειονότητα στην ιδιωτικοποίηση του πόνου, της απελπισίας, της ανυπαρξίας ελπίδας. Αυτό έφερε την ιδιώτευση, την απάθεια, η οποία, όπως και στον Μεσοπόλεμο, διευκόλυνε τα εγκλήματα εναντίον των ανθρώπων και, αργότερα, της Ανθρωπότητας.

● Τι σημαίνει αυτό για τις περίφημες ευρωπαϊκές αξίες;

Σημαίνει πως, όπως και στον Μεσοπόλεμο, αυτές εξευτελίστηκαν.

● Γιατί να στηρίξουμε μια τέτοια Ευρώπη ψηφίζοντας στις ευρωεκλογές, ειδικά όταν υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να υπερισχύσει η Ακροδεξιά; Αν συμβεί αυτό, υπάρχει διέξοδος;

Η ψήφος μας, αν πάει εκεί που πρέπει, είναι το μόνο βόλι που έχουμε ως πολίτες εναντίον αυτής της Ευρώπης. Είναι κρίμα να μην το χρησιμοποιήσουμε. Ωστόσο ναι, είναι αλήθεια πως δεν υπάρχει κανένας λόγος για ψήφο σε κάποιο από τα κόμματα της Κεντροδεξιάς ή της Κεντροαριστεράς που στηρίζουν αυτήν την Ευρώπη με τα «Ναι-Σε-Ολα» που υποστηρίζουν διαρκώς, με το αφήγημά τους ότι είναι «αυταπάτες» η όποια σκέψη για σύγκρουση με αυτή την Ευρώπη. Πράγματι, μια τέτοια ψήφος το μόνο που τελικά πετυχαίνει είναι να ενισχύει την Ακροδεξιά η οποία τρέφεται και ενισχύεται από τις συστημικές πολιτικές Κεντροδεξιάς και Κεντροαριστεράς.

Η διάσπαση της Αριστεράς και, πολύ περισσότερο, η εφαρμογή των Μνημονίων στο όνομα της Αριστεράς, ωφελεί μόνο την Ολιγαρχία και την Ακροδεξιά

Εμείς, το ΜέΡΑ25 | Ανατρεπτική Οικολογική Αριστερά δεν κοροϊδεύουμε τους ψηφοφόρους. Δεσμευόμαστε ότι, αν με την ψήφο τους βρεθούμε στην Ευρωβουλή, θα κάνουμε δύο πράγματα: Πρώτον, θα εκμαιεύουμε εκεί, στο Διευθυντήριο των Βρυξελλών, μέσα στο στόμα του λύκου, πληροφορίες και υλικό για όσα σχεδιάζονται εναντίον σας (πάντα βέβαια στο όνομα των πολιτών!). Κι αυτό το υλικό θα σας το κοινοποιούμε ώστε να το γνωρίζετε – μια γνώση που εσείς και τα κινήματα θα μετατρέψετε σε δική σας δύναμη. Δεύτερον, θα ρίχνουμε τις μάσκες τους μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο όπως μόνο εμείς έχουμε αποδείξει ότι και θέλουμε και μπορούμε. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος, μέσα από την Ευρωβουλή, να βοηθηθεί η αναχαίτηση της Ακροδεξιάς που ψηφίζεται επειδή η Αριστερά έχει πάψει να προσφέρει αυτά τα δύο πράγματα που εμείς δεσμευόμαστε ότι θα κάνουμε αν μας τιμήσουν οι πολίτες με έδρα στην Ευρωβουλή.

● Ως πανεπιστημιακός αλλά και πολιτικός, πώς σχολιάζετε τα όσα συμβαίνουν πάλι με αφορμή το Παλαιστινιακό, στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ; Περνάμε σε εποχή ανελευθερίας, ακόμη και μέσα στους χώρους ελεύθερης διακίνησης ιδεών; Τι σημαίνει αυτό; Μεγαλύτερη ριζοσπαστικοποίηση της νέας γενιάς, άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ συντηρητικών και μη, οπισθοχώρηση σε εποχές πολύ σκοτεινές; Τι;

Ολα αυτά, όπως τα λέτε! Μην ξεχνάμε ότι την τελευταία φορά που αμερικανικές βόμβες δολοφονούσαν αμάχους σε χώρες μακρινές –κατά τον πόλεμο στην Ινδοκίνα, για παράδειγμα– οι αμερικανικές πανεπιστημιακές αρχές καλούσαν την εθνοφρουρά να μπαίνει στα πανεπιστήμια και, σε παράταξη μάχης, να πυροβολεί τους φοιτητές. Την ίδια ώρα το FBI παρακολουθούσε τους πάντες, συνελάμβανε ακτιβιστές, καταστρατηγούσε το δικαίωμα στην ελευθερία έκφρασης. Αλλά και στην Ευρώπη, τα πράγματα ήταν πολύ σκληρά – τόσο που στη Γαλλία πυροδοτήθηκε ο Μάης του 1968 με προεκτάσεις σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο.

● Ποια είναι η διαφορά με το τότε;

Η σημαντική διαφορά εκείνης της εποχής με σήμερα είναι η εξής: Το φοιτητικό κίνημα τότε διατηρούσε την ελπίδα (κάποιοι κυνικότεροι θα πουν «τη φαντασίωση») ότι η νίκη εναντίον των πολεμοκάπηλων δεν θα έφερνε μόνο τον τερματισμό των πολέμων στην καπιταλιστική περιφέρεια. Οτι θα αποτελούσε έναυσμα για τον εκδημοκρατισμό (ακόμα και τη στροφή προς σοσιαλιστικές μορφές παραγωγής και διανομής πλούτου) στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη, στις «μητροπόλεις» του καπιταλισμού. Αυτή η ελπίδα σήμερα λείπει. Αντίθετα, η συμμετέχουσα νεολαία στο αντιπολεμικό φοιτητικό κίνημα της Δύσης αρκείται στο να ενστερνίζεται την απελπισία των Παλαιστινίων και να την παντρεύει με τη δική της απελπισία, δεδομένου ότι αυτά τα παιδιά ζουν σε μετακαπιταλιστικές Δυτικές κοινωνίες που τους εξασφαλίζουν μόνο την επισφάλεια.

● Ως πρωτοβουλία ΜέΡΑ25 - Ανατρεπτική Οικολογική Αριστερά έχετε πει πως θα διεκδικήσετε απαντήσεις για τους Ευρωπαίους πολίτες, ενώ χαρακτηρίζετε «τρία ΠΑΣΟΚ» τα κόμματα ΣΥΡΙΖΑ, Νεα Αριστερα και ΠΑΣΟΚ. Ποια διέξοδο βλέπετε και για την Ευρώπη και για την Ελλάδα;

Διέξοδος είναι η δημιουργία διεθνικού μετώπου εναντίον της σύμπραξης Ακραίου Κέντρου (στο οποίο υπάγονται Νέα Δημοκρατία και τα τρία μετα-ΠΑΣΟΚ) και Ακροδεξιάς – των δύο όψεων του ίδιου, επί της ουσίας, νομίσματος. Ηδη, σας θυμίζω, το ΜέΡΑ25 κατεβαίνουμε όχι μόνο με την ενωτική μας πρωτοβουλία εδώ στην Ελλάδα, αλλά και ως γερμανικό κόμμα στη Γερμανία, ως ιταλικό κόμμα στην Ιταλία και, βέβαια, με την Clare Daly και τον Mick Wallace στην Ιρλανδία καθώς και τη Violetta Τomic στη Σλοβενία.

● Ποιον εξυπηρετεί αυτή η πολυδιάσπαση της Αριστεράς; Ειδικά μπροστά στον άμεσο κίνδυνο η Ακροδεξιά να θριαμβεύσει;

Η διάσπαση της Αριστεράς και, πολύ περισσότερο, η εφαρμογή των Μνημονίων στο όνομα της Αριστεράς, ωφελεί μόνο την Ολιγαρχία και την Ακροδεξιά.

● Προτίθεστε να κάνετε κάτι προς την αντίθετη κατεύθυνση;

Τρία χρόνια τώρα το κάνουμε με το κάλεσμα για ενωτική πρωτοβουλία από την οποία προέκυψε ένα ευρωψηφοδέλτιο υψηλότατου επιπέδου με πολλές και πολλούς ανένταχτους της Αριστεράς και ριζοσπαστών οικολόγων που για πρώτη φορά εντάσσονται σε αριστερό εκλογικό σχήμα.

● Αν δεν μπείτε στην Ευρωβουλή αλλά και εάν μπείτε, ποιες θα είναι οι επόμενες κινήσεις σας πολιτικά;

Είτε μπούμε στην Ευρωβουλή είτε όχι, ως ΜέΡΑ25 θα συνεχίσουμε να αγκαλιάζουμε όλες και όλους που δεν θέλουν να πάνε με τα νερά ενός συστήματος που τους λεηλατεί. Χωρίς εγωισμούς, αυταρχισμούς, αγκυλώσεις ή ξύλινα συνθήματα.