Οφθαλμαπάτη οι επαναπροωθήσεις

Στον απόηχο του ανασχηματισμού και των πρόσφατων εμφανίσεων και εξαφανίσεων προσφύγων σε ελληνικά νησιά, ο υπουργός μετανάστευσης Ν. Μηταράκης έδωσε την Τρίτη συνέντευξη στον δημοσιογράφο Βερύκιο στο ραδιόφωνο του ALPHA, με κύριο θέμα ένα νέο πιθανό προσφυγικό ρεύμα από το Αφγανιστάν.

Ενδεικτικές οι ερωτήσεις και ακόμα περισσότερο και άκρως αποκαλυπτικές οι απαντήσεις.

Ο υπουργός όπως και ο δημοσιογράφος δεν έθιξαν σχεδόν καθόλου το ευαίσθητο θέμα των διαπιστωμένων πλέον και από επίσημους ευρωπαϊκούς φορείς παράνομων επαναπροωθήσεων και αποτροπών που εγκυμονούν κίνδυνο ζωής για τους πρόσφυγες που προσπαθούν να προσεγγίσουν στις ακτές. Ο υπουργός ερωτήθηκε μεταξύ άλλων για το αν πρέπει να φοβόμαστε, αν κάνουμε διαλογή [στους πρόσφυγες] έτσι ώστε να δίνουμε κίνητρα για να μείνουν και να δουλέψουν εδώ, αν παρακολουθούμε όσους ζουν εδώ, αν όντως κάνουν δουλειά εκεί στους φράχτες που θα επεκταθούν και προς τα βουλγαρικά σύνορα, αν όπως είχε πει ο υπουργός «καλαπόδιασε» τις ΜΚΟ κλπ.

Ο Ν. Μηταράκης μίλησε για την κοινή πολιτική των σφραγισμένων συνόρων την οποία φαίνεται ότι τώρα επιλέγει και η Τουρκία. Μια πολιτική που μείωσε, σύμφωνα με τον υπουργό, τις ροές. Ο ίδιος δεν μπήκε βέβαια στον κόπο να εξηγήσει το πώς οι Σύριοι πρόσφυγες ήρθαν εν μέσω βομβαρδισμών και πολέμου το 2015 στην Ελλάδα, αναζητώντας μια πόρτα για ζωή στην Ε.Ε. και πώς η Ελλάδα σεβάστηκε σε μεγάλο βαθμό τότε τις διεθνείς συμβάσεις. Πανηγυρικά ανακοίνωσε τη σταδιακή μείωση του πληθυσμού αυτού από 96.000 σε 46.000, ενώ βεβαίωσε ότι οι περισσότεροι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες έφυγαν για τις χώρες της Ευρώπης. Για τον υπουργό, το πρόβλημα είναι τα κυκλώματα διακίνησης (κι όχι προφανώς ο πόλεμος στις χώρες τους) υπογραμμίζοντας ότι δεν υπάρχουν επαναπροωθήσεις, αλλά μόνο προστασία των συνόρων μας.

Μίλησε για την αναγνώριση του κυβερνητικού έργου από τους νησιώτες, ανακοίνωσε την πρόθεση για νομοθετική διάταξη που θα ρυθμίσει το καθεστώς εργασίας αλλοδαπών εργατών και αναγνωρισμένων προσφύγων. Παραδέχτηκε ότι δεν έχουν γίνει σπουδαία βήματα για την ένταξη στον κοινωνικό ιστό όσων παραμένουν εδώ. «Θα συμπληρώσουμε τις κλειστές ελεγχόμενες δομές και έτσι θα αδειάσουν οι δομές φιλοξενίας με παράλληλη ολοκλήρωση των διαδικασιών ασύλου», βεβαίωσε ο κ. Μηταράκης, χωρίς κανένα σχόλιο για τον τρόπο μιας άρον άρον διεκπεραίωσης και των απορρίψεων ακόμα κι όταν υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις. Μίλησε για τις απελάσεις που ολοκληρώνονται γρηγορότερα, πράγμα που ασφαλώς δεν ισχύει. Προφανώς και το νέο νομοσχέδιο για τις εύκολες απελάσεις θα βοηθήσει τις επιδιώξεις της κυβέρνησης, άσχετα αν περιλαμβάνει διατάξεις που κάθε άλλο παρά αποδεικνύουν τον σεβασμό της χώρας στις υπογραφές της. Διαβεβαίωσε ότι παρακολουθούνται μέσα και έξω από τις δομές οι φιλοξενούμενοι και η ΕΛ.ΑΣ. το κάνει αυτό με επιτυχία.

Δήλωσε τέλος πολύ ικανοποιημένος από την frontex, αλλά δεν ερωτήθηκε και δεν απάντησε για τους ελέγχους που άλλα έδειξαν, ούτε για τη δέσμευση απέναντι στην Κομισιόν για ένα ανεξάρτητο Σώμα ελέγχου των κινήσεων του ένοπλου αυτού σώματος ελέγχου των συνόρων. «Μοναδικός αντίπαλος της frontex είναι η ευρωπαϊκή αριστερά», συμπλήρωσε ο κ. Μηταράκης, επισημαίνοντας ότι λαμβάνει τις πληροφορίες της από ΜΚΟ που συχνά κερδίζουν χρήματα από τις ροές και για τον λόγο αυτό παραπληροφορούν, ενώ πολλές από αυτές έχουν ήδη ανοιχτές δικογραφίες. Καθόλου τυχαίο λοιπόν το τελικό σχόλιο του κατεχόμενου από φανερή αγωνία δημοσιογράφου «μας καθησυχάσατε κύριε υπουργέ, καταλάβαμε πολύ περισσότερα από όσα είπατε».

Οι κρεμασμένοι Αφγανοί στα φτερά των αεροπλάνων, οι γυναίκες και τα παιδιά του Αφγανιστάν, οι ντόπιοι πολέμιοι των Ταλιμπάν που αντιμετωπίζουν θανάσιμη απειλή κι όλοι εκείνοι που πολέμησαν ενάντια στη βαρβαρότητα, δεν έχουν κανένα λόγο να καθησυχαστούν πλέον. Η Ελλάδα του επιτελικού κράτους αποφάσισε ότι οι πόρτες είναι κλειστές για τους πρόσφυγες και ότι η αλληλεγγύη στους κατατρεγμένους έγινε ένα κουρέλι μαζί με τη Συνθήκη του ΟΗΕ που είχε φαρδιά πλατιά υπογράψει. Τα πνιγμένα παιδικά κορμιά που συγκλόνισαν και την ελληνική κοινωνία είναι πια μια μικρή δυσάρεστη ανάμνηση μπροστά στον κίνδυνο να ζυγώσουν εδώ τα ανυπεράσπιστα Αφγανάκια και οι οικογένειές τους. Μόνιμη επωδός τα περίκλειστα σύνορα κι όχι το να αναγκαστεί να βοηθήσει η Ευρώπη και να δημιουργηθούν συνθήκες αναγκαίας φιλοξενίας, περίθαλψης  και ένταξης των προσφύγων με τα γενναία κονδύλια που εισπράττει και η Ελλάδα.

Εξάλλου, το «ανθρώπινο» σύνθημα παραμένει «όποιος θέλει να τους πάρει σπίτι του». Το Αιγαίο και η Μεσόγειος ένας απέραντος τόπος... φιλοξενίας, ενώ τα Κύθηρα ποτέ δεν θα τα βρούνε...