Το παιχνίδι των καθυστερήσεων επιχειρεί να παίξει με τους αγρότες το Μαξίμου. Τώρα διαμηνύει ότι αναμένει τάχα να βρεθεί ενιαία εκπροσώπηση ή κάποιο θεσμικό όργανο των αγροτών, ώστε να ξεκινήσει διάλογο.
Αφού πρώτα διακινούσε τα σενάρια περί υποκινούμενων κινητοποιήσεων. Αφού στη συνέχεια ζητούσε να αποσαφηνιστούν τα αιτήματα, τώρα κατασκευάζει ένα πρόσχημα ακόμα για να πάει παραπίσω την όποια συνάντηση. Μα θέλει τα τρακτέρ στην Αθήνα ο πρωθυπουργός;
Η κυβέρνηση προσχηματικά κάνει λόγο για διάλογο, ενώ προσπαθεί να αγοράσει χρόνο όχι για να κάμψει το αγροτικό κίνημα, αλλά για να στρέψει την κοινή γνώμη απέναντί του, βάζοντας στο φουλ της επίθεσης την επικοινωνιακή μηχανή, που σίγουρα θα... αξιοποιήσει τους ταυτόχρονους δίωρους αποκλεισμούς εθνικών και επαρχιακών οδών, τους οποίους ξεκινούν από σήμερα οι αγρότες.
Η κυβέρνηση έχει ήδη αποκλείσει ρητά και κατηγορηματικά το ενδεχόμενο να προχωρήσει σε νέα μέτρα δημοσιονομικού χαρακτήρα – οι διαρροές με τις οποίες απαντά στα αιτήματα των αγροτών αναφέρονται σε ήδη ανακοινωμένα μέτρα, χωρίς να ανοίγει έστω μια χαραμάδα για το παρόν και το μέλλον. Και προφανώς ο κ. Μητσοτάκης, που πέτυχε το «γαλανόλευκο οικονομικό θαύμα» και παίρνει τα εύσημα από τις Βρυξέλλες, δεν θα διακινδύνευε τη θέση του απουσιολόγου της Ευρώπης, ζητώντας έστω και την επανεξέταση της νέας ΚΑΠ.
Ταυτόχρονα, είναι εντυπωσιακή η μαζικότητα και πρωτοφανής η ενότητα πέρα από κομματικές ταυτότητες του αγροτικού κόσμου – εκτιμάται ότι ένας στους δύο αγρότες είναι στα μπλόκα, ενώ στη Νίκαια της Λάρισας έπειτα από πολλά χρόνια βρέθηκαν αγρότες από τον Εβρο μέχρι την Κρήτη. Οπως εξαιρετικά ενδιαφέρον είναι πως οι κάτοικοι των πόλεων, «χτυπημένοι» από τον πληθωρισμό της απληστίας, πρώτη φορά ίσως συνειδητοποιούν ότι η απόσταση από το χωράφι στο ράφι είναι χρυσοφόρα μονάχα για τους κερδοσκόπους και τους μεσάζοντες, ενώ εξίσου χαμένοι είναι και οι παραγωγοί και οι καταναλωτές.
«No farmers, no food» – το σύνθημα που δονεί την Ευρώπη δείχνει μια πραγματικότητα κι έναν δρόμο: χωρίς αγρότες δεν υπάρχει φαγητό, αλλά και χωρίς αλληλεγγύη στον αγώνα τους, είμαστε όλοι χαμένοι. Και μπορεί να μη μιλάμε για εργατιά αλλά για πρεκαριάτο πια, ωστόσο το «Μια φωνή, μια γροθιά» είναι πιο αναγκαίο παρά ποτέ.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας