Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα που ποτέ δεν ολοκληρώθηκε ως κυβερνητικό κόμμα. Με τον Αλ. Τσίπρα στην ηγεσία του κατάφερε να διαβάσει σωστά τη συγκυρία και την κίνηση των μαζών στις συνθήκες της κρίσης, καβάλησε το κύμα αυτής της κρίσης και βρέθηκε στην κυβερνητική εξουσία. Πρόκειται για μια παράτολμη ενέργεια, η οποία δεν θα είχε αναληφθεί αν στον τιμόνι του κόμματος δεν υπήρχε ο μέχρι χθες αρχηγός του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε στην κυβερνητική εξουσία χωρίς να έχει το κατάλληλα εκπαιδευμένο –και επαρκές σε αριθμό– προσωπικό ώστε να την επανδρώσει. Το χειρότερο είναι πως δεν είχε προλάβει να αποκτήσει τις αναγκαίες κοινωνικές ρίζες. Επί της ουσίας, σε μεγάλο βαθμό, στροβιλιζόταν στον αέρα με την ελπίδα πως κάποτε θα πατούσε στη γη και θα αποκτούσε την αναγκαία στερεότητα.
Το δυστύχημα για τον ΣΥΡΙΖΑ, από τη στιγμή που έγινε κυβερνητικό κόμμα, είναι πως ποτέ δεν πιέστηκε από τα αριστερά του με συγκεκριμένες πολιτικές, παρά μόνο με αφορισμούς. Όση πολιτική πίεση ασκήθηκε πάνω του –εντός κι εκτός Ελλάδας– ήταν από τα δεξιά του κι από τα πολύ δεξιά του. Η Αριστερά, αριστερότερα του ΣΥΡΙΖΑ, τον πίεζε να πάει όλο και πιο δεξιά στη βάση μιας αυτοεκπληρούμενης προφητείας ότι ήταν ένα κόμμα που μόνο συμβιβασμούς με το κατεστημένο μπορούσε να κάνει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβερνητικό κόμμα μία διέξοδο είχε για να παραμείνει τέτοιο κόμμα. Να αποτελέσει τον δεύτερο πόλο ενός νέου δικομματικού συστήματος, όπου ο ένας πόλος ήταν η Ν.Δ., το κατεξοχήν αστικό κόμμα. Αλλά με ποια ταυτότητα θα μπορούσε να το πετύχει αυτό; Με τη δική του, προ του 2015, που είχε τρωθεί και αλλοιωθεί από τη μνημονιακή διαχείριση, ή με τη μετεξέλιξή του σε νέο ΠΑΣΟΚ στη θέση του παλιού; Με την αναζήτηση μιας άλλης ταυτότητας και ποιας;
Η αλήθεια είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσε ποτέ να βρει σαφή ταυτότητα στη μεταμνημονιακή εποχή, ώστε να ολοκληρωθεί ως κυβερνητικό κόμμα. Και η κρίση που βιώνει τώρα ήρθε σε μια στιγμή εκλογικής συντριβής, ενώ το κατεστημένο δημιούργησε εναλλακτική για τον δεύτερο κυβερνητικό πόλο. Το διαρκές άλυτο πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ υπερέβαινε κατά πολύ τα προβλήματα προσώπων και συνιστωσών στις γραμμές του. Έτσι ήταν πάντα, αλλά τώρα είναι χειρότερα.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας