Οι ομολογίες του πρωθυπουργού

Ο πρωθυπουργός έχει ένα προσόν που για τον ίδιο ως πολιτικό είναι μειονέκτημα. Ορισμένες φορές, ομολογεί χωρίς πίεση. Και λέει αλήθειες που τον εκθέτουν στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα της πολιτικής του. Δεν του ξεφεύγουν. Απλά εκείνος προσπαθεί αγωνιωδώς να ξεφύγει από τις βαρύτατες ευθύνες του και μέσα στη σύγχυση στην οποία βρίσκεται, λογικό είναι να χάνει τον έλεγχο.

Αυτό συνέβη στην τηλεμαχία των πολιτικών αρχηγών, όταν ομολόγησε ότι οι υποκλοπές είναι σκάνδαλο. Το ίδιο ακριβώς έγινε και στην προχθεσινή συνέντευξή του στον ANT1, όταν επιτέθηκε χωρίς αιδώ στους συγγενείς των θυμάτων του εγκλήματος των Τεμπών, για τη μήνυση που κατέθεσαν. Είπε επί λέξει: «Λυπάμαι που το ζήτημα αυτό εργαλειοποιείται με τέτοιο τρόπο, λίγες μέρες πριν από τις εκλογές και πιστεύω ότι και ο δικαιολογημένος θυμός των συγγενών των θυμάτων δε δικαιολογεί τέτοιου είδους συμπεριφορές».

Όπως συμβαίνει κάθε φορά, μετά τις πολιτικές γκάφες του πρωθυπουργού, τρέχουν οι παρατρεχάμενοί του να μπαλώσουν την κατάσταση. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προσπάθησε να μας πείσει πως ποτέ ο πρωθυπουργός δεν αποκάλεσε τις υποκλοπές σκάνδαλο και χθες ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης, μιλώντας στον ραδιοσταθμό «Παραπολιτικά 90,1», ισχυρίστηκε πως διαστρεβλώθηκαν οι προαναφερόμενες δηλώσεις του για τα Τέμπη. «Υπάρχει όριο στη συκοφαντία και στην κοπτοραπτική», δήλωσε. Ναι, σε όλα υπάρχει όριο. Οι μόνοι που φαίνεται ότι δεν έχουν όριο είναι οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί του κάθε φορά που κάνουν το άσπρο μαύρο.

Ο πρωθυπουργός παραδέχτηκε ότι οι υποκλοπές είναι σκάνδαλο και επιτέθηκε κατά των συγγενών των θυμάτων του εγκλήματος των Τεμπών, κατηγορώντας τους για εργαλειοποίηση του θέματος και προφανώς για ανάρμοστη συμπεριφορά. Κι επειδή έτσι έχουν τα πράγματα, έχουμε ένα σκάνδαλο χωρίς ενόχους κι ένα έγκλημα για το οποίο κατηγορούνται, επί της ουσίας, τα θύματα.

Τίποτα το παράξενο δεν υπάρχει σε όλα αυτά, διότι ο κ. Μητσοτάκης δεν θεωρεί πως έχει φταίξει για κάτι σε αυτή τη χώρα. Για όσα υποχρεώθηκε να ομολογήσει, υποστήριξε πως εκείνος δεν ήξερε το παραμικρό, όταν έπρεπε να ξέρει τα πάντα. Και για όλα τα κακώς κείμενα έφταιγαν πάντα οι άλλοι. Γιατί επομένως να μην επιτεθεί στους συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών, όταν μάλιστα επιδιώκει να εκλεγεί και να κουκουλώσει το θέμα;