Οι διπλές εκλογές του 2012, εκτός των συνεπειών στην οικονομία της χώρας, αποτέλεσαν σημείο καμπής για την προοδευτική, μεταρρυθμιστική λογική που επικράτησε από το 2009 ώς το 2011. ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ παραδόθηκαν στη Ν.Δ. που, παρά τη μεταστροφή της σε «μνημονιακή» λογική, δεν κατάφερε ποτέ να ξεπεράσει τις δεξιές -συχνά και ακροδεξιές- καταβολές της και τη συντηρητική της κουλτούρα.
Ο,τι προοδευτικό χτίστηκε με κόπο από το 2009, άρχισε να ξηλώνεται, με τους δύο μικρότερους εταίρους να μην αντιδρούν, αντίθετα να συμμετέχουν ενεργά. Η πολιτική περιορίστηκε σε μια καθημερινή, λογιστική διαχείριση της πραγματικότητας, χωρίς διάθεση για καταλυτική σύγκρουση με την πραγματική ρίζα του κακού, που μας οδήγησε στην κρίση. Τη διάχυτη πελατειακή λογική.
Τα παραδείγματα, πολλά: υποχώρηση υπέρ του καθηγητικού κατεστημένου με την ουσιαστική ακύρωση του νόμου για την Παιδεία, εγκατάλειψη της καινοτομίας του open gov και υιοθέτηση της πελατειακής λογικής του βολέματος των κομματικών φίλων, αυταρχικό κλείσιμο της ΕΡΤ, εγκατάλειψη του νόμου για την ιθαγένεια, απόπειρα κατάργησης της «Διαύγειας».
Η ίδια η δημοκρατική-κοινοβουλευτική λειτουργία περιορίστηκε, οι αποφάσεις λαμβάνονταν σε «συναντήσεις κορυφής» ή με παροιμιώδεις πρωθυπουργικές «εντολές», χωρίς ενεργή συμμετοχή της Βουλής, χωρίς διάλογο και διαβούλευση. Μαζί με τη μεταρρυθμιστική πνοή, χάθηκε και το όραμα μιας διαφορετικής Ελλάδας, οι εθνικοί στόχοι περιορίστηκαν στην έξοδο από το Μνημόνιο και την επιστροφή σε μία καταστροφική «κανονικότητα».
Οι προοδευτικοί πολίτες της χώρας βρέθηκαν να ασφυκτιούν, εγκλωβισμένοι ανάμεσα σε μία σκληρή κλασική Δεξιά, με την οποία σταδιακά άρχισε να ταυτίζεται η σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, και σε μία παλαιάς κοπής Αριστερά που δεν αντιλαμβάνεται πως ό,τι ήταν προοδευτικό και ριζοσπαστικό τη δεκαετία του ’70 δεν είναι αναγκαστικά και το 2015.
Ο Γιώργος Παπανδρέου σε πολλές ομιλίες του όρισε με σαφήνεια τη ρίζα του κακού στη χώρα μας. Είναι ο πελατειακός καπιταλισμός. Η δυνατότητα δηλαδή των ισχυρών να εκμεταλλεύονται τις σχέσεις τους με την εκάστοτε εξουσία για να πετυχαίνουν προνομιακή αντιμετώπιση, εις βάρος της υπόλοιπης κοινωνίας. Ορισε παράλληλα και το όραμα, τον τελικό στόχο. Τη «μεταπελατειακή Ελλάδα». Μια χώρα απαλλαγμένη από παρασιτικές δομές, από κακοδιαχείριση που συνεπάγεται σπάταλες, από αναξιοκρατία και διαφθορά.
Στο ΚΙΝΗΜΑ πιάνουμε το νήμα των μεγάλων αλλαγών που διακόπηκαν στα τέλη του 2011 και συνεχίζουμε. Το ΚΙΝΗΜΑ ήρθε να αποτελέσει το όχημα για τη μετάβασή μας στη μεταπελατειακή Ελλάδα. Ενα σπίτι ιδεών που θα στεγάσει τους προοδευτικούς πολίτες. Ενα σπίτι για τις αξίες μας, ένα συνεχόμενο εργαστήρι παραγωγής πολιτικής, επεξεργασίας προτάσεων και λύσεων, μία γνήσια προοδευτική φωνή στο επόμενο Κοινοβούλιο. Ολα από τη βάση, όλα συμμετοχικά, όλα κινηματικά. Στη μάχη αυτή, μάχη αξιών και υπευθυνότητας, στρατεύομαι κι εγώ, ως υποψήφιος βουλευτής της γενέτειράς μου Ροδόπης.
* Υποψήφιος βουλευτής με το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών στη Ροδόπη
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας