Η Λιάνα Κανέλλη συνηθίζει να λέει «ενοχλούνται όσοι δεν αντέχουν τις αλήθειες που λέω» και συνεχίζει ακάθεκτη την πορεία της. Το ερώτημα, αν η ίδια αντέχει τις αλήθειες των άλλων, εξακολουθεί να παραμένει αναπάντητο. Ηταν η πρώτη γυναίκα δημοσιογράφος που εκφώνησε δελτίο ειδήσεων στην κρατική ΕΡΤ, με τις φήμες να οργιάζουν ότι «ήταν η εκλεκτή του Εθνάρχη», αλλά ο άνθρωπος που την «έβγαλε στο γυαλί» ήταν ο σκηνοθέτης Τάσος Παπαδόπουλος και συνάδελφοί της από εκείνη την περίοδο θυμούνται πως «έγραψε με τη μία, απαιτούσε τον απόλυτο έλεγχο στο δελτίο, και πάντα διατηρούσε για τον εαυτό της το δικαίωμα να βρίσκεται ένα βήμα μπροστά».
Ηθελε να γίνει σκηνοθέτις, κόπηκε στις εξετάσεις του Εθνικού, εργάστηκε σε όλους τους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς, εκφωνώντας μάλιστα το πρώτο δελτίο της ιδιωτικής τηλεόρασης (MEGA, Νοέμβριος 1989). «Αθυρόστομη, εκρηκτική, τελειομανής, συγκρουσιακή», λένε όσοι την έζησαν από κοντά και οι ιστορίες με τις «φωνές της να ακούγονται έξω από γραφεία διευθυντών και καναλαρχών» διανθίζουν ακόμα και σήμερα δημοσιογραφικές κουβέντες.
Η ένταξή της στο ΚΚΕ είχε πέσει σαν κεραυνός εν αιθρία στο πολιτικο-δημοσιογραφικό στερέωμα. Είχε προηγηθεί η αποστολή της στη Ρουάντα και η έκδοση του συγκλονιστικού βιβλίου της «Ρουάντα, ο Ρους του Κάτω Κόσμου». Για κάποιους εκεί ανακάλυψε τη «μαγεία του κομμουνισμού», για άλλους όμως η «συνειδητά χριστιανή ορθόδοξη» όφειλε -έστω και αργά- να απαρνηθεί την τάξη της...
Η αλήθεια είναι όπως σχεδόν πάντα στη μέση. Η προσωπική της φιλία με την Αλέκα Παπαρήγα την οδήγησε στον Περισσό, προκαλώντας θυελλώδεις αντιδράσεις. Η συμμετοχή της στο ευρωψηφοδέλτιο του ΚΚΕ (1999) μαζί με τον Κώστα Ζουράρι οδήγησε ιστορικά στελέχη του κόμματος, όπως τον Μήτσο Κωστόπουλο να πει «θα ήταν και κωμικό και τραγικό για ένα κόμμα σαν το ΚΚΕ να ταλανίζεται από την κυρία Κανέλλη και τον κύριο Ζουράρι με τις ιδιαιτερότητές τους και τα δίκτυά τους». Ομως η φράση του Χαρίλαου Φλωράκη «το ξέρεις καλά ότι θα χάσεις και αυτά που δεν έχεις, αλλιώς δεν θα ήσουν τώρα μαζί μας» είχε διαλύσει τα όποια σύννεφα.
Το περιοδικό «ΝΕΜΕCΙS» που εξέδιδε, η υποστήριξή της στον μακαριστό Χριστόδουλο για το θέμα των ταυτοτήτων, όπως και η δημοσίευση των ηλεκτρονικών μηνυμάτων -προϊόντα υποκλοπής, όπως είχε παραδεχτεί- μεταξύ του ΓΑΠ και της μητέρας του, Μαργαρίτας Παπανδρέου, η ιστορία για τη δήθεν δήλωση του Κίσιγκερ για τον ελληνικό λαό, που υποχρεώθηκε να ανασκευάσει ή για τη συνεργασία στο περιοδικό της του πρώην βουλευτή του ΛΑΟΣ Κ. Αϊβαλιώτη, είχαν προκαλέσεις νευρικές κρίσεις στον Περισσό...
Ατάκα στην ατάκα
Είχε προλάβει να την αποκαλέσει «πατσαβούρα» ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος, αλλά η «κόκκινη Λιάνα» συνεχίζει να πορεύεται «σε κόκκινο δρόμο». Σε εκείνο το «εκ μεταγραφής» που της προσάπτουν όσοι νομίζουν ότι μπορεί να τη θίξουν, δίνει την απάντηση «δεν είμαι μέλος του κόμματος, συνεργάζομαι μαζί του και προσπαθώ να πεθάνω κομμουνίστρια, αλλά εύκολο το ’χεις;». Εθνικο-κομμουνίστρια λοιπόν; «Πρόκειται για μια κλασική κομμουνιστοφοβική ερώτηση που προέρχεται από ανιστόρητους που δεν τολμούν να αναγνωρίσουν τον πατριωτισμό του Κουμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος», είχε απαντήσει, αφήνοντας κατά το ήμισυ αναπάντητο το ερώτημα.
Γνωρίζοντας καλά το παιχνίδι της «ατάκας» είχε αποκαλέσει τον Αλέξη Τσίπρα «μια trendy επιλογή για ένα emo κόμμα», για το ΚΚΕ ότι είναι «μεγάλο κόμμα, δεν είναι megalicious» και πρόσφατα ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι «τσόγλαν μπόι». Αρκετοί θεωρούν ότι προσπαθεί να ρίξει γέφυρες στη νέα ηγεσία του κόμματος, γι’ αυτό «ανεβάζει στροφές», ενώ από τις ιοβόλες ατάκες της δεν έχει ξεφύγει ο πρώην υπουργός Παιδείας Γ. Πανάρετος, που του είπε στη Βουλή «εσύ δεν είσαι Πανάρετος, είσαι πανάθλιος».
Ομως, όσο εριστική είναι με τους πολιτικούς της αντιπάλους, κρατάει άλλη στάση όταν καλείται να σχολιάσει αποφάσεις του Κόμματος, όπως εκείνη για τις απολύσεις στον «Ριζοσπάστη». Είχε πει «δίκαιη απόλυση δεν υπάρχει, οι απολύσεις στον “Ριζοσπάστη” είναι διαφορετικές από τις άλλες, γιατί το ΚΚΕ δεν είναι Βατικανό του συστήματος και η Αλέκα δεν είναι Πάπας», ξεχνώντας ότι επιλεκτική αντιμετώπιση δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην και υπεράσπιση του κόμματος...
Δεν «μασάει»
Μανιώδης καπνίστρια («έχω περάσει δύο εμφράγματα, αλλά δεν φταίει το τσιγάρο»), φανατική Παναθηναϊκός (έχει μείνει ιστορική η ατάκα της προς τον Ανδρέα Βγενόπουλο, όταν την ήθελε δίπλα του, «εγώ είμαι Παναθηναϊκός, εσύ;...», προβλέποντας την αποτυχία του εγχειρήματός του), εξακολουθεί να μη «μασάει».
Η βουλευτής του ΚΚΕ κέρδισε τη συμπάθεια όλου του πολιτικού κόσμου, όταν τη χαστούκισε ο βουλευτής της Χ.Α., Ηλ. Κασιδιάρης, σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή και δεν δίστασε να φύγει από εκπομπή του τηλεοπτικού ΣΚΑΪ εξαιτίας μιας εξαιρετικά κακόγουστης, στα όρια του σεξισμού, φάρσας που είχε αποδέκτρια την ίδια, με αφορμή το χαστούκι από τον Κασιδιάρη. Τη δόξα του ζήλεψε ο πρώην υπουργός Παιδείας Γ. Στύλιος, καθώς η φράση του «θέλετε να με κάνετε Κασιδιάρη» τον έστειλε σπίτι του... «Επραξε το αυτονόητο ο πρωθυπουργός», σχολίασε αργότερα η βουλευτής.
Πέντε φορές εκλεγμένη βουλευτής Α΄ Αθήνας του ΚΚΕ, δεν είναι και μικρή επιτυχία για έναν συνεργαζόμενο. Τελικά, όπως λέει ένας παλιός πρώην σύντροφος, «όταν η μία ορθοδοξία βρίσκει την άλλη, τότε κάτι περίεργο συμβαίνει με τον όρο κομμουνιστικό...».
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας