Θαύμα...

Ξεκίνημα με μια σοβαρή υπαναχώρηση από την πάγια και διαχρονική θέση της δημοκρατικής παράταξης για τον πλήρη διαχωρισμό Κράτους - Εκκλησίας φαίνεται πως κάνει το Κίνημα Αλλαγής. Μπορεί η θέση αυτή να βρίσκει σύμφωνους όλους τους εταίρους του ενωτικού εγχειρήματος, υπήρχε άλλωστε και στην ιστορική διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη του 1974, με την οποία ο Ανδρέας Παπανδρέου ίδρυσε το ΠΑΣΟΚ, ωστόσο για λόγους που δύσκολα μπορούν να εξηγηθούν αφαιρέθηκε από τη διακήρυξη του νεοσύστατου φορέα, η οποία εγκρίθηκε αργά το βράδυ του Σαββάτου.

Το περίεργο στην υπόθεση είναι ότι το επίμαχο κείμενο στην αρχική του μορφή, όπως το παρέδωσε η αρμόδια επιτροπή που είχε επιφορτιστεί με τη σύνταξή του, αναφέρει ρητά ότι το Κίνημα Αλλαγής τάσσεται υπέρ του χωρισμού Κράτους - Εκκλησίας «με σεβασμό στην Ιστορία και τις παραδόσεις».

Μάλιστα, η σχετική αναφορά βρίσκεται ακόμη αναρτημένη στην επίσημη ιστοσελίδα του νέου φορέα (https://kinimaallagis.gr/diakiryksi/). Παρ' όλα αυτά, στο κείμενο που τέθηκε προς ψήφιση στο ιδρυτικό συνέδριο στο ΣΕΦ και διανεμήθηκε στους συνέδρους η φράση που αφορά τον χωρισμό Κράτους - Εκκλησίας έχει αντικατασταθεί με την σαφώς ηπιότερη «υποστηρίζουμε τους διακριτούς ρόλους στις σχέσεις Εκκλησίας - Κράτους», μια άποψη που ενστερνίζεται εξάλλου και η Ιεραρχία.

Το ερώτημα που τίθεται, λοιπόν, είναι τι μεσολάβησε και υπήρξε η παραπάνω οπισθοχώρηση, ποιοι και γιατί το αποφάσισαν και για ποιους λόγους κατέληξαν σε αυτή την επιλογή; Και ειδικά τη στιγμή που άπαντες στο εγχείρημα της Κεντροαριστεράς έχουν δημοσίως υποστηρίξει τον πλήρη διαχωρισμό και όταν επίσης, λόγω συγκυρίας, το πιο συντηρητικό κομμάτι της Εκκλησίας, π.χ. οι μητροπολίτες Αμβρόσιος, Σεραφείμ κ.ά., εμφανίζεται να περιφρονεί επιδεικτικά τις υφιστάμενες συνταγματικές προβλέψεις, επιχειρώντας να μετατρέψει το κράτος δικαίου σε θεοκρατικό καθεστώς.

Μία εξήγηση για τον παραπάνω συμβιβασμό ίσως είναι οι αγαστές σχέσεις που τηρεί η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ με τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και δεν θα διακινδύνευε [η ηγεσία] αυτές να πληγούν εξαιτίας μιας διατύπωσης που θα ενοχλούσε τον προκαθήμενο της Εκκλησίας και την Ιερά Σύνοδο.

Σε κάθε περίπτωση, το ζήτημα -και η εξέλιξή του- έχει ήδη εγείρει αντιδράσεις στη βάση του νέου φορέα, όπως έγινε αντιληπτό κατά τη σχετική ψηφοφορία. Χαρακτηριστική είναι η προσπάθεια που κατέβαλε ομάδα συνέδρων από το Ποτάμι, το ΠΑΣΟΚ, τη ΔΗΜΑΡ και το ΚΙΔΗΣΟ για την υποβολή τροπολογίας υπέρ της πρώτης εκδοχής στη διακήρυξη που στη συνέχεια τροποποιήθηκε, πλην όμως το αίτημά τους δεν τέθηκε ποτέ προς ψήφιση.

Ενδεχομένως σ᾽ αυτόν τον αναβρασμό να οφείλεται το γεγονός ότι κομματικές πηγές διέδιδαν αμέσως μετά ότι «προτάσεις που αφορούν τον πλήρη διαχωρισμό Κράτους - Εκκλησίας» και επιμέρους λεπτομέρειες πρόκειται να διευκρινιστούν τις επόμενες ημέρες...