Λάθη, παρερμηνείες και σκόπιμες διαστρεβλώσεις

Πολλά γράφτηκαν, πολλά ακούστηκαν για τη νόμιμη χορήγηση της 48ωρης άδειας στον Δημήτρη Κουφοντίνα, η οποία κατά το δοκούν παρερμηνεύτηκε ως... αποφυλάκιση. Η «Εφ.Συν.» λύνει μερικές παρεξηγήσεις...

Κυριάκος Μητσοτάκης: «Είμαστε υπέρ της λογικής των αδειών με την προϋπόθεση ότι πληρούνται τυπικές και ουσιαστικές προϋποθέσεις. Ποια είναι η ουσιαστική προϋπόθεση για να πάρει κάποιος άδεια; Να έχει δείξει μεταμέλεια και διάθεση κοινωνικής επανένταξης. Στην περίπτωση Κουφοντίνα αυτή η προϋπόθεση δεν υπάρχει».

• Οι άδειες όμως δεν αφορούν κάποια «λογική». Αποτελούν κομμάτι του Σωφρονιστικού Κώδικα, δηλαδή ενός νόμου. Οι προϋποθέσεις για τη χορήγησή τους είναι συγκεκριμένες και δεν αφορούν τα αδικήματα για τα οποία έχει κάποιος καταδικαστεί. Αυτά τελειώνουν με την εκφώνηση της αμετάκλητης απόφασης και την επιμέτρηση της ποινής. Ολα τα υπόλοιπα είναι εκτιμήσεις (σωστές ή λάθος) που ίσως να αφορούν την πρόωρη αποφυλάκιση, αλλά όχι τη χορήγηση αδειών.

Γιώργος Καμίνης: «Δεν πρέπει να βγαίνουν από τη φυλακή τρομοκράτες σαν τον Κουφοντίνα, με ενδιαφέρει να δω με τι σκεπτικό βγαίνει έξω».

• Ο νόμος προβλέπει χορήγηση αδειών σε όλους τους κρατούμενους χωρίς εξαιρέσεις όταν πληρούνται συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Στην απόρριψη και όχι στην αποδοχή του σχετικού αιτήματος ο νόμος προβλέπει αιτιολογημένο γραπτό σκεπτικό.

Δημήτρης Παπαδημούλης: «Η δική μου γνώμη είναι ότι στα βαριά εγκλήματα, όπου οι αποφάσεις είναι ισόβια, συμφωνώ με αυτό που είχε πει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ‘όταν λέμε ισόβια εννοούμε ισόβια’, και το έλεγε για τους καταδικασμένους χουντικούς και προσθέτω ότι τις διαφορετικές μεταχειρίσεις από τη Δικαιοσύνη επώνυμων κρατουμένων εγώ καθόλου δεν τις συμπαθώ».

• Μόνο που στην περίπτωση αυτή η διαφορετική μεταχείριση ήταν όταν ο συγκεκριμένος σε αντίθεση με τους υπόλοιπους κατάδικους δεν έπαιρνε άδεια. Επιπλέον εδώ δεν πρόκειται για αποφυλάκιση αλλά για μια ολιγοήμερη άδεια. Οσον αφορά τα ισόβια, ο νόμος προβλέπει ως ανώτατη ποινή εγκλεισμού τα 25 χρόνια.

Ντόρα Μπακογιάννη: «Δόθηκε άδεια στον Κουφοντίνα μόλις άλλαξε ο εισαγγελέας και μπήκε άλλος στη θέση του. Δεν πιστεύω την κυβέρνηση όταν λέει ότι δεν παρενέβη. Ο νέος εισαγγελέας που τοποθετήθηκε στις φυλακές και επέτρεψε για πρώτη φορά να βγει μια τέτοια υπόθεση είναι μιας άλλης λογικής(!)»

• Τον αρμόδιο για τον Κορυδαλλό εισαγγελέα Πειραιά μετά τη λήξη της διετούς θητείας του τον ορίζει αποκλειστικά και μόνο το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο. Τι ακριβώς υπονοεί η κ. Μπακογιάννη λέγοντας κάτι τέτοιο, αναφερόμενη μάλιστα και σε «λογικές» που χαρακτηρίζουν τον κάθε εισαγγελέα;

Θυμάται άραγε κάτι ανάλογο με παρεμβάσεις στο παρελθόν κατά τη διακυβέρνηση της Ν.Δ.; Μήπως σε προηγούμενα αιτήματα άδειας πίεσαν τότε κάποιοι τους εισαγγελείς να αρνηθούν αυτό το δικαίωμα σε συγκεκριμένους κρατούμενους, ενώ υπήρχαν όλες οι προϋποθέσεις;

Κώστας Μπακογιάννης: «Εχουμε ένα κράτος το οποίο στην πραγματικότητα επιβραβεύει τον Κουφοντίνα και αυτό το κάνει με μια κυβέρνηση, η οποία στην καλύτερη αδιαφορεί ή ανέχεται, στη χειρότερη έχει δώσεις τις ευλογίες της».

• Οι άδειες στους κρατούμενους είναι ένα ευεργετικό ιδιαίτερα αποτελεσματικό μέτρο και έχει δοθεί από δικαστικά συμβούλια επί όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων σε μεγάλο αριθμό βαριά καταδικασμένων, ακόμα και για ιδιαίτερα ειδεχθή εγκλήματα, αλλά ποτέ και σε καμία περίπτωση δεν ισχυρίστηκε κανένας ότι αυτό αποτελεί «κυβερνητική» επιβράβευση. Η μόνο επιβράβευση που σχετίζεται αληθινά με τις άδειες είναι ότι ο κρατούμενος δεν έχει υποπέσει σε κανένα παράπτωμα στη φυλακή.

Φώφη Γεννηματά: «Η απόφαση για την άδεια του αμετανόητου για τις πράξεις του Κουφοντίνα προκαλεί το δημόσιο αίσθημα».

Σταύρος Θεοδωράκης: «Ενας δολοφόνος 11 ανθρώπων, που δεν έχει δείξει την παραμικρή μεταμέλεια, δεν μπορεί να βγαίνει από τη φυλακή».

• Οι άδειες δεν είναι αποφυλακίσεις. Τα Συμβούλια δεν δικάζουν ξανά τον οποιονδήποτε κατηγορούμενο για τις πράξεις του, ώστε να προκύπτει ότι τον «αθωώνουν». Επιπλέον στην Ελλάδα δεν ισχύει η θανατική ποινή, επομένως όλοι οι κρατούμενοι, ακόμα και οι ισοβίτες, έχουν δικαίωμα κάποτε να αποφυλακιστούν.

Νέα Δημοκρατία: «Για μια ακόμα φορά η κυβέρνηση ψεύδεται συνειδητά. Ο Σ. Κοντονής υποστήριξε ότι ο δολοφόνος Κουφοντίνας πήρε άδεια με νόμο που ψηφίστηκε επί Ν.Δ. Ουδέν ψευδέστερον. Ο νόμος όριζε ρητά ότι οι κρατούμενοι που έχουν καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη δεν μπορούν να πάρουν άδεια εξόδου πριν παρέλθουν 18 έτη πραγματικής κράτησης. Η κυβέρνηση κατήργησε αυτή τη διάταξη και επανέφερε τα 8 έτη κράτησης ως χρονική προϋπόθεση άδειας ακόμα και των τρομοκρατών».

• Πράγματι εδώ έχει εν μέρει δίκιο η Ν.Δ., εφόσον σε θερινό τμήμα της Βουλής το 2014 άλλαξε τον νόμο που ίσχυε επί όλων των κυβερνήσεων από το 1999 και ψήφισε τις φυλακές υψίστης ασφαλείας με ένοπλη φύλαξη, με πλήρη απομόνωση, με στέρηση αδειών, επικοινωνίας και επισκεπτηρίων.

Αυτό δε, αφορούσε μόνο ειδικές κατηγορίες κρατουμένων και συγκεκριμένα όσων καταδικάζονται με τον νόμο περί εγκληματικής οργάνωσης και ειδικότερα όσων καταδικάζονται για τρομοκρατία άσχετα με τη βαρύτητα των πράξεών τους. Ο νόμος αυτός δεν πρόλαβε, ευτυχώς για όλους τους κρατούμενους, να ισχύσει παρά μόνο για λίγους μήνες, με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να τον καταργεί επαναφέροντας τον προηγούμενο νόμο που ίσχυε επί κυβερνήσεων Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ.

Στην ουσία το δικαίωμα στην άδεια σύμφωνα με τον Νόμο Αθανασίου προβλεπόταν λίγο πριν από το δικαίωμα της οριστικής αποφυλάκισης ενός ισοβίτη. Η Ν.Δ. ξεχνά εδώ ότι επί των ημερών της οι ίδιοι εισαγγελείς αποφάσισαν θετικά στα αιτήματα των υπόλοιπων μελών της «17 Νοέμβρη» και έδωσαν, για παράδειγμα, έξι φορές άδεια στον Χριστόδουλο Ξηρό. Μόλις όμως την παραβίασε, άλλαξαν τακτική απέναντι στους υπόλοιπους κρατούμενους εγκαινιάζοντας ένα είδος «συλλογικής ευθύνης» στον θεσμό των αδειών.

Τζ. Πάιατ: «Προσθέτω τη φωνή μου σε εκείνες από όλο το ελληνικό πολιτικό φάσμα που εκφράζουν τη λύπη τους για την απόφαση του συμβουλίου των φυλακών να αφήσει ελεύθερο έναν καταδικασμένο τρομοκράτη, δολοφόνο και ηγέτη της 17Ν. Οι δημοκρατίες μας στηρίζονται σε ανεξάρτητους δικαστικούς θεσμούς, ωστόσο η εν λόγω άδεια ατιμάζει τη μνήμη των θυμάτων και των οικογενειών τους».

• Πράγματι οι δημοκρατίες οφείλουν να στηρίζονται σε ανεξάρτητους δικαστικούς θεσμούς. Το κάνουν; Παντού;

Πότε εφαρμόζεται ένας νόμος;

Άδειες κρατουμένων - Προϋποθέσεις

1. Να έχει εκτίσει ο κατάδικος, αν έχει καταδικαστεί σε ισόβια, τουλάχιστον 8 χρόνια.

2. Δεν εκκρεμεί ποινική διαδικασία σε βάρος του σε βαθμό κακουργήματος.

3. Εκτιμάται ότι δεν υπάρχει κίνδυνος τελέσεως νέων εγκλημάτων κατά τη διάρκεια της άδειας.

4. Συντρέχουν λόγοι που δικαιολογούν την προσδοκία ότι δεν υπάρχει κίνδυνος φυγής και κακής χρήσης της άδειας (ειδικά για το τελευταίο συνεκτιμώνται η προσωπικότητα και η συμπεριφορά του κατάδικου μετά την τέλεση των αδικημάτων κατά τη διάρκεια της κράτησης και η οικογενειακή του κατάσταση). Σωφρονιστικός Κώδικας 1999, αρ. 54.

• Σε προηγούμενο αίτημά του που είχε απορριφθεί (Μάιος του 2016) ο Δ. Κουφοντίνας είχε πει τα εξής:

«Αυτό που μπορώ να διαβεβαιώσω στο όνομα της ιδεολογίας μου και στους ανθρώπους που θα αναλάβουν την ευθύνη χορήγησης της άδειας είναι ότι θα τηρήσω τους όρους που θα μου τεθούν. Είμαι κομμουνιστής και οραματίζομαι έναν διαφορετικό κόσμο, αλλά τα μέσα με τα οποία θα επιτευχθεί αυτός ο σκοπός δεν θα τα συζητήσουμε αυτή τη στιγμή. Δεν θα μπω σε μια συζήτηση φρονηματικού χαρακτήρα μαζί σας κι έχω την εντύπωση ότι κάτι τέτοιο δεν αφορά την άδεια».

Σχετικά με τους απαιτούμενους όρους, έχει συμπληρώσει 15 χρόνια από τα 8 που ορίζει ο νόμος για τους ισοβίτες και δεν έχει υποπέσει σε κανένα παράπτωμα στη διάρκεια της κράτησής του.

Θυμίζουμε ότι αυτοβούλως παρουσιάστηκε στη ΓΑΔΑ το 2002 λέγοντας «εγώ και τέλος», πράγμα που επανέλαβε στο δικαστήριο αλλά και στο βιβλίο του αναφορικά με τη δράση της «17 Νοέμβρη», η οποία έχει οριστικά τελειώσει.

Για μία 48ωρη άδεια...

Μια παράξενη ημέρα έζησαν όσοι βρέθηκαν χθες στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού προκειμένου να παρακολουθήσουν τη δίκη της Χρυσής Αυγής. Πρωί πρωί όλα τα κανάλια και οι δημοσιογράφοι (που σπάνια παρακολουθούν τη συγκεκριμένη δίκη ειδικά όταν διεξάγεται στον Κορυδαλλό) ήταν στημένα έξω από τις φυλακές.

Με ζωντανές συνδέσεις περίμεναν να τραβήξουν πλάνα από την έξοδο του Δημήτρη Κουφοντίνα ύστερα από 15 ολόκληρα χρόνια από τότε που μεταφέρθηκε στα ειδικά διαμορφωμένα και πλήρως απομονωμένα υπόγεια κελιά. Οπως γνωρίζουν όλοι οι δικαστικοί συντάκτες, τα κελιά αυτά βρίσκονται ακριβώς κάτω από τη δικαστική αίθουσα.

Πολλοί συνήγοροι που έφταναν για τη δίκη, άλλοι ενημερωμένοι άλλοι ίσως και όχι, συνομίλησαν για λίγο με τους δημοσιογράφους πριν περάσουν την είσοδο των φυλακών. Λίγο πριν από τις 12 το μεσημέρι κι ενώ η δίκη συνεχιζόταν βγήκε στο εσωτερικό προαύλιο ο κρατούμενος Κουφοντίνας προκειμένου να μπει στην κλούβα που θα τον μετέφερε ακριβώς απέναντι στις ανδρικές φυλακές για τις τελικές διατυπώσεις πριν αφεθεί ελεύθερος για ένα 48ωρο, με τον όρο να παρουσιάζεται δύο φορές την ημέρα στο Αστυνομικό Τμήμα. Κάποιοι τον αναγνώρισαν και τον χαιρέτησαν.

Μαζί με τα κανάλια περίμεναν τον κρατούμενο η οικογένειά του, η συνήγορός του Γιάννα Κούρτοβικ και κάποιοι φίλοι του. Τελικά με το χαρτί και τους όρους στο χέρι, ο Δημήτρης Κουφοντίνας χαμογέλασε κάπως αμήχανα, πλησίασε τους δικούς του, μπήκε στο αυτοκίνητο και έφυγε.

Ακολούθησαν πολύωρα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά «αφιερώματα», εμπρηστικές δηλώσεις και μονοθεματικά δελτία μέσα σε άκρως πολεμικό κλίμα. Το μεσημέρι έγινε γνωστή, αλλά πέρασε αυτή τη φορά εντελώς στα... ψιλά, η ανακοίνωση των Σωφρονιστικών Υπαλλήλων.

Μεταξύ άλλων η ΟΣΥΕ επισήμαινε ότι καλώς δόθηκε η άδεια στον Κουφοντίνα κι ότι θα την είχε πάρει προ πολλού αν δεν είχε μεσολαβήσει η παραβίαση άδειας από τον Χριστόδουλο Ξηρό.

Στην ανακοίνωση σημειώνεται επίσης η καλή συμπεριφορά του κρατούμενου, χωρίς το παραμικρό παράπτωμα, η πλήρωση όλων των προϋποθέσεων για την άδεια και η ανάγκη να εφαρμόζονται οι νόμοι «ακόμα κι αν διαπιστώνουμε ότι μπορεί να αγγίζουν τις αντοχές της κοινωνίας μας».

Η ανακοίνωση της ΟΣΥΕ κατέληγε με το λατινικό ρητό «dura lex, sed lex» (σκληρός νόμος αλλά νόμος) δηλαδή: «Δεν κάνουν οι καλοί νόμοι καλές κοινωνίες, οι καλές κοινωνίες κάνουν καλούς νόμους». Κάτι που όμως κανείς δεν μοιάζει να το άκουσε...