Πένθιμο εμβατήριο των άνεργων ντιτζέι

Το καθεστώς των τοπικών λοκντάουν, στα οποία εξακολουθεί να βρίσκεται σχεδόν όλη η Κρήτη -πλην Λασιθίου- όπως και η Μεσσηνία, σήμανε την επιστροφή ενός από τα πλέον αμφιλεγόμενα μέτρα της κυβέρνησης: της απαγόρευσης της μουσικής στην εστίαση. Ενα μέτρο το οποίο όταν εφαρμόστηκε πανελλαδικά, τον πρώτο ενάμιση μήνα επανεκκίνησης της εστίασης από τη Δευτέρα του Πάσχα μέχρι τα μέσα Ιουνίου, προκάλεσε θύελλα διαμαρτυριών από επαγγελματίες και θαμώνες.

«Κλείσε τη μουσική, θα κολλήσουμε κορονοϊό» ήταν μία από τις δεκάδες χιουμοριστικές ατάκες που ενέπνευσε η απαγόρευση, ενώ αμφισβητήθηκε ευρέως η αποτελεσματικότητά της, ειδικά όταν πρόκειται για μουσική σε εξωτερικούς χώρους και σε χαμηλή ένταση. «Χωρίς μουσική σημαίνει χωρίς ζωή», ήταν η αντίδραση της Πρωτοβουλίας Επαγγελματιών DJs, η οποία απέστειλε επιστολή στον υπουργό Ανάπτυξης Αδωνι Γεωργιάδη, με 441 υπογραφές εργαζομένων του κλάδου που ζητούσαν το δικαίωμα να εργαστούν με αξιοπρέπεια και ασφάλεια.

Αντίστοιχα, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος και Ακροάματος απέστειλε εξώδικο στον υπουργό Ν. Χαραδαλιά, κατηγορώντας τον ότι ενοχοποιώντας τη μουσική για τη μετάδοση του κορονοϊού, χωρίς να υπάρχουν επαρκείς επιστημονικές αποδείξεις, στοχοποιεί έναν ήδη πολύπαθο και εξουθενωμένο οικονομικά κλάδο καταδικάζοντάς τον στην ανεργία.

Μπορεί η μουσική να επιτράπηκε σταδιακά μέσα στο καλοκαίρι, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι χιλιάδες εργαζόμενοι του χώρου κατάφεραν να ξαναβρούν μεροκάματο. Ειδικά στην Κρήτη οι επαγγελματίες DJs συμπληρώνουν έως και έναν μήνα χωρίς δυνατότητα να εργαστούν, αφού η μουσική απαγορεύτηκε στο πλαίσιο των τοπικών μίνι λοκντάουν, ξεκινώντας από τα Χανιά, μετά στο Ηράκλειο και εδώ και δύο εβδομάδες και στο Ρέθυμνο.

Η νεοσύστατη πρωτοβουλία επαγγελματιών DJs στο Ρέθυμνο διαμαρτύρεται για την οριζόντια απαγόρευση και διεκδικεί αντισταθμιστικά μέτρα, όπως αποζημίωση ειδικού σκοπού, κάλυψη ασφαλιστικών εισφορών και μείωση ενοικίου για όλο το διάστημα που ισχύει το μίνι λοκντάουν.

Ο 41χρονος Θοδωρής Κ., επαγγελματίας DJ εδώ και 13 χρόνια, εργαζόμενος σε μπαρ στο Ηράκλειο Κρήτης, συμπληρώνει σχεδόν έναν μήνα αναγκαστικής αργίας, χωρίς κανένα μέτρο αποζημίωσης. «Είναι παράλογο, σε καταστήματα όπως αυτό που εργαζόμουν, που τηρούν όλα τα μέτρα ασφαλείας, όλο το προσωπικό είμαστε πλήρως εμβολιασμένοι, παίζουμε μουσική σε πολύ λογική ένταση σε εξωτερικούς χώρους, μόνο με καθήμενους και σε αποστάσεις, να μας στερούν το δικαίωμα να εργαστούμε», λέει στην «Εφ.Συν.» καταθέτοντας τη μαρτυρία του.

«Εχω μιλήσει με τον κ. Εξαδάκτυλο από την επιτροπή των ειδικών, με τον βουλευτή Ηρακλείου Μάξιμο Σενετάκη της Ν.Δ., με το γραφείο της γ. γραμματέα του υπουργείου Εργασίας κ. Στρατινάκη. Ολοι πετάνε την μπάλα ο ένας στον άλλο. Παραδέχονται ότι έχουμε δίκιο, αλλά κανένας δεν παίρνει την ευθύνη να προτείνει κάτι. Από το υπουργείο Εργασίας μου απάντησαν να περιμένουμε ανακοινώσεις. Τι σημαίνει αυτό; Θα μας αποζημιώσουν; Θα εργαστούμε ξανά; Δεν μας λένε τίποτα συγκεκριμένο».

Ο ίδιος, όπως και εκατοντάδες συνάδελφοί του, ζει ένα ιδιόμορφο θέατρο του παραλόγου, ενώ αυτό που τον εξοργίζει είναι ότι κανένας δεν του δίνει μια λογική εξήγηση. Ενώνοντας τη φωνή του με τους συναδέλφους του από τις υπόλοιπες περιοχές της Ελλάδας, ζητάει το αυτονόητο: Να μπορέσει να εργαστεί είτε να αποζημιωθεί για την αναγκαστική αργία.