Τα αιτήματά μας είχαν πια συσσωρευτεί. Το πράγμα δεν πήγαινε άλλο. Αισθανόμαστε σαν σκυλιά Β΄ Εθνικής. Η Κάρμεν είχε μαραζώσει, ο Ταρζάν είχε πάψει να γαβγίζει ό,τι περπατάει κι ό,τι πετάει και ο Σούρτας, όταν τον άφηνε ο δικός μας να βγει έξω στον δρόμο, ξεχνούσε να γυρίσει. Οσο για μένα, δεν είχα όρεξη να κυνηγήσω τις καρακάξες, οι οποίες, ανενόχλητες πλέον, είχαν ταράξει τα σύκα!
Κάλεσα Γενική Συνέλευση -το πράγμα δεν έπαιρνε αναβολή! Πρώτη πήρε τον λόγο η Κάρμεν, η οποία, μιλώντας σε άπταιστη συνδικαλιστική διάλεκτο, είπε:
- Τα αιτήματα που κάνουμε απεργία είναι...
Τη διέκοψα πριν ολοκληρώσει τη φράση της, ζητώντας της να προσέξει τη σύνταξη -«αυτά δεν είναι ελληνικά», της φώναξα. Μου πέταξε ένα εκνευρισμένο «το συντακτικό σε μάρανε!» και συνέχισε απτόητη:
- Ελεγα, λοιπόν, ότι ζητάμε κάθε μέρα τουλάχιστον δύο βόλτες: πρωί και απόγευμα. (Χειροκροτήματα). Αν δεν θέλει να μας βγάζει λυτούς, ας μας βγάζει βόλτα δεμένους με λουρί. Εχει τώρα δύο μήνες να μας βγάλει έξω -αλλοτε βαριέται, άλλοτε έχει πολλή ζέστη κι άλλοτε, λέει, βρέχει. Ακόμα, βαρεθήκαμε την «ξηρά τροφή», αυτά τα πανάθλια κροκετάκια. Θέλουμε και κάνα μεζεκλίκι! Δεν ζητάμε και «Σατομπριάν για δύο» -βράσε μας λίγο ρυζάκι, βάλε λίγο κιμά σκύλου, έτσι, να λαδώσει τ' αντεράκι μας. (Χειροκροτήματα).
Ετσι πάρθηκε, τάκα τάκα, η απόφαση να στείλουμε μια διαπραγματευτική ομάδα στον δικό μας, μπας και βρεθεί μια λύση. Φυσικά, ο δικός μας έβαλε τους όρους του: Θα μας έβγαζε βόλτα, αρκεί να μην μπαίνουμε στα ξερόχορτα και γεμίζει η γούνα μας αγκαθάκια, αρκεί να μη γαβγίζουμε μες στα άγρια μεσάνυχτα επειδή κάποιος σκύλος ή κάποια αλεπού πέρασε έξω απ' τον κήπο μας. Και θα μας ετοίμαζε φαΐ σε κατσαρόλα, αρκεί να τρώμε ο καθένας στο μπολάκι του -κι όχι να χιμάμε στα μπολάκια των άλλων!
Αντιλαμβάνεστε ότι οι όροι που μας έβαλε ήταν δυσβάσταχτοι. Η Κάρμεν, π.χ., είχε μουλαρώσει και δεν έκανε πίσω -φτυστή ο Λαφαζάνης. Ο Ταρζάν, ως άλλος Στρατούλης, έβαζε «κόκκινες γραμμές». Μόνο ο Σούρτας φαινόταν να καταλαμβάνει ότι «διαπραγμάτευση» θα πει «παίρνω-δίνω». Μαζί μ' αυτόν -μια και η ψήφος μου είναι διπλή, αφού είμαι αρχηγίνα- φτιάξαμε πλειοψηφία και υπογράψαμε την πολυπόθητη συμφωνία. Γουάου -που θα 'λεγε κι ο Βαρουφάκης.
* Η Αλλοπάρ μου είναι πανέμορφη, αυστηρή αρχηγίνα αγέλης και τέρας λογικής. Αν δεν ήταν αυτή -και ο Σουρτάκος μου- συμφωνία δεν θα βλέπανε ούτε με σφαίρες. Εντάξει, να τους βγάζω βόλτα και να τους μαγειρεύω, αλλά να κάνουν κάτι κι αυτοί...
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας