Η φιλομοναρχική «Ντίσνεϊλαντ» του Τατοΐου

Με πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης και «με ταχείς ρυθμούς εξελίσσονται οι εργασίες για τη δημιουργία της έκθεσης, στο κτίριο του Νέου Βουστασίου, στο Τατόι», διαβάσαμε στο δελτίο Τύπου που κοινοποίησε το υπουργείο Πολιτισμού προ ημερών. Τι θα περιλαμβάνει η έκθεση; Στοιχεία του ιστορικού μηχανολογικού εξοπλισμού του Νέου Βουστασίου τα οποία συνδέονται με την αγροκτηνοτροφική παραγωγή του κτήματος (από πινακίδες με τα ονόματα των ζώων έως δικράνια και δρεπάνια, ιμαντοκίνητο πιεστήριο οινοποιίας, δρύινα βαρέλια κ.ά.), ενώ «στο ίδιο κτίριο προβλέπεται να στεγαστεί και η έκθεση των βασιλικών αυτοκινήτων, που έχουν κηρυχθεί μνημεία». Πώς συνδέονται τα κατάλοιπα μιας εργατικής καθημερινότητας, που ασφαλώς δεν εξασκούσαν οι κάτοικοι του κτήματος αλλά το προσωπικό τους, με την πολυτέλεια των «βασιλικών αυτοκινήτων»;

Μα ενδεχομένως στο πλαίσιο μιας φιλομοναρχικής… Ντίσνεϊλαντ, που θα επιτρέπει στους επισκέπτες να χαζεύουν ένα είδος ελληνικής εκδοχής Σταχτοπούτας που το πρωί περιηγούνταν στα βουστάσια και στις οινοθήκες και το βράδυ διάλεγε αυτοκίνητο για τις βόλτες της χωρίς να χρειάζεται να μεταμορφώσει την κολοκύθα σε άμαξα. Δεν τελειώνει καν εδώ ο αρκούντως χολιγουντιανός κι άλλο τόσο επαρχιώτικος (με την κακή έννοια) σχεδιασμός. Εχει κι άλλο: Ολα αυτά τα στοιχεία που παραπέμπουν στην αγροκτηνοτροφική δραστηριότητα του κτήματος και που αξιολογούνται από το ΥΠΠΟ μόνον εντός του πλαισίου των σχεδίων του για το Τατόι (διότι νέα μουσεία φτιαγμένα με δημόσιους πόρους που να ανατρέχουν στην εργασιακή καθημερινότητα ενός τόπου δεν διαθέτουμε και τα εξαιρετικά ανάλογα που υπάρχουν έγιναν με πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Ιδρύματος της Πειραιώς) εξασφάλιζαν, διαβάζουμε, «αυτάρκεια στους ιδιοκτήτες, ενώ συγχρόνως η ποσότητα που παρήγετο επέτρεπε την κυκλοφορία των προϊόντων εντός και εκτός Ελλάδος. Χαρακτηριστικά παραδείγματα, το γάλα και το βούτυρο Τατοΐου, αλλά και οι ποικιλίες των κρασιών, από τους βασιλικούς αμπελώνες», τις ονομασίες και τις ετικέτες των οποίων τις έχει κατοχυρώσει το ΥΠΠΟ «προκειμένου να τις επαναχρησιμοποιήσει, στο πλαίσιο των νέων χρήσεων εστίασης και φιλοξενίας».

Οσοι επισκέπτονται μελλοντικά το κτήμα δηλαδή θα μπορούν εκτός των άλλων να γεύονται και ό,τι απολάμβαναν οι βασιλείς σε εποχές που ο κόσμος λιμοκτονούσε. Το μόνο που δεν θα γεύονται είναι η δημοκρατία, στην αποκατάσταση της οποίας θα όφειλε να ομνύει το οποιοδήποτε μουσείο εντός του δημόσιου κτήματος Τατοΐου.