Εφιάλτες

Δεν γίνεται να μείνουμε αμέτοχοι. Οσο κι αν το θέλουμε. Είναι τόσο έντονες οι καταστάσεις γύρω μας, τόσο ακραίες ακόμη κι αν δεν φαίνονται, που δεν μπορούμε να βλέπουμε μόνο τις ζωούλες μας. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν, στην πατρίδα μας και σε όλη την Ευρώπη, τις προειδοποιήσεις μας. Οι εφιάλτες του ναζισμού μάς κυνηγάνε ακόμη και στον ύπνο μας...

Ενα αθώο τραγούδι που προσπάθησε να οικειοποιηθεί η Ακροδεξιά στη Γερμανία προκαλεί αναστάτωση και αποκαλύπτει ένα βαθύτερο πρόβλημα στην Ε.Ε.

«Αγάπη για πάντα» (L’amour toujours), η δημοφιλής χορευτική επιτυχία του 1999 του DJ Gigi D’Agostino, έρχεται και πάλι στο προσκήνιο λίγο πριν από τις ευρωεκλογές. Πανικοβάλλει τη Γερμανία και δείχνει τους νέους της να χάνονται στο θολό τοπίο της Ακροδεξιάς, ενώ το πολιτικό κατεστημένο αδυνατεί να αντιμετωπίσει το φαινόμενο.

Σε κάποιο κλαμπ, κάποια παρέα, διασκευάζει το L’amour toujours φωνάζοντας: «Η Γερμανία ανήκει στους Γερμανούς, έξω οι ξένοι». Υψώνουν το χέρι τους για τον χιτλερικό χαιρετισμό, ενώ με το δάκτυλό τους κάτω από τη μύτη μιμούνται το μουστάκι του Χίτλερ! Το ίδιο, σχεδόν, σκηνικό επικρατεί σε όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις, ενώ, την ίδια ώρα, στη Γάζα, ο πόλεμος δείχνει κάθε μέρα το μαύρο του πρόσωπο.

Μια καταιγιστική αλυσίδα γεγονότων, τις τελευταίες ημέρες, με τελευταία την... παλαβή απόφαση της παρέας Μπάιντεν, Σολτς, Μακρόν κ.λπ. που επιτρέπει τη χρήση αμερικανικών όπλων για πλήγματα μέσα στη Ρωσία, επιβεβαιώνει τους χειρότερους φόβους μας. Ισως γιατί αυτή η «παρέα» αγνοεί ότι από τον Ναπολέοντα μέχρι τον Χίτλερ, όσοι τα έβαλαν, κάποτε, με τη Ρωσία γνώρισαν την απόλυτη συντριβή. Δεν σκέφτονται ότι, σήμερα, με τα πυρηνικά όπλα, αν... παλαβώσει και ο Πούτιν, έρχεται το τέλος του κόσμου!

Η επιχειρούμενη γενοκτονία των Παλαιστινίων στη Γάζα προκάλεσε, για πρώτη φορά μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ, ένα πολύ σπουδαίο παγκόσμιο κίνημα διαμαρτυρίας, με τη συμμετοχή και μεγάλου αριθμού Εβραίων της διασποράς. Πολύ σπουδαίο γιατί στην Παλαιστίνη δεν κρίνεται μόνο η τύχη των Παλαιστινίων. Κρίνεται η τύχη του ανθρώπινου πολιτισμού και η δική μας τύχη. Αν αποδεχτούμε αυτά τα πράγματα που γίνονται στην Παλαιστίνη, σημαίνει ότι πάμε σε μια κατάσταση ζούγκλας στις ανθρώπινες σχέσεις, χωρίς κανένα έλεος για ανθρώπους, λαούς, έθνη και κράτη.

Ο φίλος μας ο Αγγελος, αντιπροσωπεύοντας ουσιαστικά το φοιτητικό κίνημα, επιβεβαιώνει με το σημερινό μήνυμά του τις ανησυχίες μας. «...Ο κόσμος βρίσκεται σε δύσκολη πολιτική θέση», γράφει. «Οι συνθήκες είναι ώριμες για την κατάληψη της εξουσίας από τον φασισμό και τις αντιδραστικές δυνάμεις. Που είναι οι κύριες αιτίες κάθε πολέμου. Τι συνέβη την τελευταία φορά που ο κόσμος βρέθηκε σε τέτοια κατάσταση; Το πολιτικό Κέντρο και η Κεντροαριστερά στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης στάθηκαν ενωμένες απέναντι στον φασισμό; Ή μήπως πρόδωσαν την Αριστερά και τάχθηκαν στο πλευρό του φασισμού;

Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να επαναληφθούν αυτά τα γεγονότα. Νέα νομοσχέδια στις ΗΠΑ, όπως το HR6090, ανοίγουν δρόμο για νέες δρακόντειες καταστολές των ατομικών ελευθεριών. Ετσι, όταν βλέπουμε αυτά τα νέα νομοσχέδια να ψηφίζονται, καθώς και την άνοδο των νεοφασιστικών ομάδων μίσους σε όλη τη Δύση (όπως το Patriot Front ή τους Proud Boys), οι εφιάλτες μάς τρομάζουν κάθε μέρα...».

Η νέα γενιά έχει δίκιο. Η απάντηση στην αγωνία τους είναι η ίδια που ήταν πάντα. Πρέπει να σταθούμε ενωμένοι ενάντια στον φασισμό και στον πόλεμο. Οχι μόνο με την ψήφο μας αλλά και με ουσιαστική, πολιτική δράση.

Αρκεί να θυμόμαστε κάθε στιγμή το κόστος του πολέμου πριν από 75 χρόνια...

«Με τις δαπάνες του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου θα εξασφαλίζονταν: μέση παιδεία για ΟΛΑ τα παιδιά της Γης. Ενα σπίτι με πέντε δωμάτια για ΟΛΕΣ τις οικογένειες του κόσμου. Και ένα καλό νοσοκομείο για κάθε 5.000 κατοίκους της Γης...».

Σήμερα, σε έναν Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο, «π ό σ ο;;;»...