Με αφορμή ένα θέμα για τον «Βασιλιά Ληρ» στην, κατά Λιβαθινό, εκδοχή του Θεάτρου της οδού Κεφαλληνίας, με την Μπέτυ Αρβανίτη στον ομώνυμο σεξπιρικό ρόλο, παρατηρούσα τις προάλλες τον κατάλογο των συντελεστών σ’ έναν διαδικτυακό τόπο ηλεκτρονικής αγοράς εισιτηρίων. Παρατήρησα δύο μικρά λαθάκια απ’ αυτά που βαφτίζουμε «βιασύνης»: στο όνομα της σκηνογράφου (Ελένη Μανωλοπούλου) είχε φαγωθεί ένα «α» («Μνωλοπούλου»), ενώ το όνομα του μουσικού της παράστασης (Τηλέμαχος Μούσας) είχε τονιστεί λανθασμένα («Μουσάς»). Μέχρι εδώ ουδέν –τέλος πάντων– μεμπτό.
Ελα όμως που τα λαθάκια βιασύνης, προερχόμενα προφανώς από κάποιο δελτίο Τύπου, αναδημοσιεύτηκαν copy-paste στη συντριπτική πλειονότητα των ιστοσελίδων, με αποτέλεσμα η μεν κυρία Μανωλοπούλου να κινδυνεύει να μετονομαστεί πλέον σε «Μνωλοπούλου», ο δε κύριος Μούσας σε «Μουσά». Αστειεύομαι ασφαλώς, αλλά όχι και τόσο.
Γνωρίζοντας πολύ καλά τα βάσανα συναδέλφων στις ιστοσελίδες (όπου αντιμετωπίζουν κατά κανόνα δυσβάσταχτο όγκο δουλειάς σε συνθήκες εργασιακού πανικού, υποαμειβόμενοι και με ωράρια που υπερβαίνουν κατά πολύ το 8ωρο) δεν μπορώ, παρ’ όλα αυτά, να μη σκεφτώ πόσα τέτοια λάθη πανικού ή άγνοιας προκάλεσε το copy-paste. Πρόχειρα θυμάμαι ότι το 2018, π.χ., στις περισσότερες ιστοσελίδες και πάλι, από το πανομοιότυπό τους obituary για την, κυρίως τηλεοπτικά αναγνωρίσιμη τα τελευταία χρόνια της ζωής της, Τζέσυ Παπουτσή απουσίαζε η λαμπρή θητεία της στο Εθνικό – επειδή την είχε παραλείψει ο συντάκτης που πέτυχε την «πρωτιά» της είδησης του θανάτου της. Ενώ στην πρόσφατη μεγαλειώδη «γκάφα» τηλεπαρουσιαστή που «σέρβιρε» την «κρίσιμη νοσηλεία» σε ΜΕΘ του Παντελή Βούλγαρη, «είδηση» που επίσης αναπαρήχθη αυτούσια από δεκάδες sites, εκτός όλων των άλλων, το όνομα της Ιωάννας Καρυστιάνη, άγνωστο προφανώς στον φορέα της «πρωτιάς», παρέμεινε άγνωστο μέχρι τέλους αφού παντού εκείνη αναφερόταν ως «η σύζυγός του», η οποία φερόταν να διαβεβαιώνει μάλιστα ότι η (ψευδής) είδηση ισχύει! Παρά τους δυσμενείς όρους εργασίας των ιστοσελίδων και όσο στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια ένα (ολιγάριθμο ωστόσο) κύμα «slow journalism» προσπαθεί κάπως να αποκαταστήσει τη χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας τουλάχιστον έναντι του copy-paste, τα λαθάκια των «ενημερωτικών» ιστοσελίδων γίνονται ολοένα και πιο σοβαρά. Διότι αν στην πρώτη περίπτωση που ανέφερα το πρόβλημα ήταν βιασύνης, στις άλλες ήταν κυριολεκτικά ζωής και θανάτου.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας