Δεν φταίω που τρώω

Τα ελεύθερα γεύματά της δεν τα έκανε ποτέ.

«Δεν τα έχω ανάγκη, είμαι καλά», έλεγε. Είχε την ευκαιρία μέσα στην εβδομάδα να φάει δύο φορές τη μερίδα του φαγητού που επιθυμούσε, φαγητά που της είχαν λείψει και να τα συνοδεύσει με ένα ποτό. Ομως εκείνη τα απέφευγε και εφάρμοζε ένα πρόγραμμα διατροφής με τον γνώριμο δικό της αυστηρό τρόπο. Με αγώνα πάλευε να ελέγχει διαρκώς ποσότητες, επιθυμίες γεύσεις, τσιμπολογήματα.

Πόσο θα διαρκούσε, αναρωτιόμουν. Θα το παρακολουθούσα.

Θυμάμαι συζητήσεις επί συζητήσεων για τα μακαρόνια και τους ξηρούς καρπούς. Αυτά κι αν τα είχε αποκλείσει από την διατροφή της... «Είναι σαν τα πατατάκια. Ετσι κι αρχίσεις δεν σταματάς. Μακαρόνια δεν θα φάω μόνο ένα πιάτο, μου είναι αδύνατον. Οπότε δεν τα συμπεριλαμβάνω ούτε σαν σκέψη στο μυαλό μου»...

Ποτέ δεν επέμεινα, άκουγα προσεκτικά. Ηταν αποφασισμένη να ακολουθήσει τον τρόπο της. Τον τρόπο που είχε μάθει όλα αυτά τα χρόνια να κάνει δίαιτα. Συγκεκριμένα τα κουταλάκια το λάδι και πολλές φορές το παρέλειπε επειδή αισθανόταν ότι δεν το χρειάζεται, πολλά είδη τροφίμων τα μετέφραζε σε γραμμάρια για να μπορέσει να τα χρησιμοποιήσει, ενώ ήταν πολύ προσεκτική στο μέγεθος των φρούτων. «Μισή μικρή μπανάνα έφαγα και μια λεπτή φέτα καρπούζι –ενός μικρού καρπουζιού».

Είχε μάθει να τα υπολογίζει όλα. Εγώ θα τη μάθαινα να τα προσδιορίζει όλα.

Η αρχή έγινε την ημέρα που ήρθε έντρομη στο γραφείο κι αποκάλυψε το πρώτο ελεύθερο γεύμα που είχε τόλμησε να «πράξει». Ηταν πολύ αναστατωμένη.

«Χάλια τα έκανα, το χάλασα, ήμουν προσεκτική τόσο καιρό και, ορίστε τώρα, θα έχω πάρει βάρος και καλά έλεγα να μην κάνω ελεύθερο γεύμα, τώρα θέλω κάτι πολύ αυστηρό»...

«Εφαγα 2 κεφτεδάκια, λίγες πατάτες τηγανιτές, έναν κολοκυθοκεφτέ, ένα τυροπιτάκι και μισό παγωτό. Εσκασα... Καιρό είχα να φάω τόσο πολύ»

Ηταν εντυπωσιακό, είχε αντέξει περίπου επτά εβδομάδες τη στέρηση από τις γεύσεις που λαχταρούσε.

«Μα δεν ήταν πολύ, φάγατε λιγότερο απ’ ό,τι έπρεπε, ούτε λαχανικά καταναλώσατε κι ούτε αρκετό κρέας φάγατε, ενώ εσείς πιστεύετε ότι το παρακάνατε».

Η αλήθεια είναι ότι ο άνθρωπος με επιπλέον βάρος μπερδεύει την ποσότητα που καταναλώνει με την απόλαυση που νιώθει από τη γεύση της τροφής.

Μία άλλη αλήθεια επίσης είναι ότι με τον συνηθισμένο τρόπο που μαθαίνει κανείς να κάνει δίαιτα, το αδυνάτισμα αρκετές φορές μοιάζει με το εξής παράδειγμα: σαν να έχει κάποιος ένα αμάξι και το πηγαίνει στο συνεργείο για σέρβις.

Στο συνεργείο γίνεται συγκεκριμένη δουλειά. Υπολογίζονται όλα όσα χρειάζεται η μηχανή -πόσα δοχεία λάδι θα αλλάξουν βάσει προδιαγραφών του κατασκευαστή, μπουζί, πλατίνες, τακάκια φρένων κι ότι άλλο χρήζει αντικατάστασης, γίνεται ζυγοστάθμιση αυτοκινήτου (έλεγχος και ρύθμιση των τροχών του αυτοκινήτου) και ό,τι άλλο είναι απαραίτητο στο πλαίσιο της συντήρησής του.

Και έτσι γίνεται αυτοκίνητο του κουτιού μεν αλλά παραμένει σε μια έκθεση αυτοκινήτων. Δεν τρέχει στον δρόμο, δεν κάνει χιλιόμετρα να παρατηρηθεί η συμπεριφορά του εν κινήσει, κάτω από βροχή, σε απότομο φρενάρισμα.

Ετσι έχει μάθει να δρα κι ο παχύσαρκος. Να υπολογίζει τέλεια τις ποσότητες τροφών, αλλά να μην υπολογίζει τον εαυτό του. Να ξέρει ακριβώς το κομμάτι από το κοτόπουλο, τη διάμετρο της φέτας του ψωμιού ή το φλιτζάνι σαλάτα που θα φάει, αλλά να μη μαθαίνει να υπολογίζει τις ανάγκες του για διασκέδαση ή για χαλάρωση. Δεν μαθαίνει ότι χρειάζεται να εκφράζει τη διαφωνία του αντί να την «τρώει», δεν μαθαίνει να αντιμετωπίζει τις πολυφαγίες του, δεν μαθαίνει ότι δεν φταίει που τρώει γιατί όλες οι τροφικές του αντιδράσεις συνδέονται και με τον ψυχισμό του.

Δεν «βιώνει τις πολυφαγίες του» στη διάρκεια του αδυνατίσματός του.

ΥΓ. Θα με συγχωρέσετε που δεν περιέγραψα με επιστημονικό τρόπο τα μηχανολογικά που χρειάζεται το σέρβις αυτοκινήτου όπως θα τα περιέγραφε ένας μηχανικός αυτοκινήτων;

Εκουιζέτο ή πολυκόμπι

Το εκουιζέτο (πολυκόμπι) είναι αποθήκη μετάλλων. Το διοξείδιο του πυριτίου, που περιέχει, βοηθάει στην απορρόφηση του ασβεστίου και εμποδίζει την εναπόθεση λιπιδίων στις αρτηρίες. Εχει επιβιώσει από τους προϊστορικούς χρόνους.

Χρησιμοποιείται ακόμη κατά της οστεοπόρωσης, των διαταραχών στους πνεύμονες και των νεφρών, των φλεγμονών του ουροποιητικού συστήματος, των πόνων των αυτιών αλλά και κατά δερματικών διαταραχών, εκζεμάτων και ακμής.

Είναι εξαιρετικό στυπτικό για το ουρογεννητικό σύστημα.

Μη χρησιμοποιείτε το πολυκόμπι για περισσότερο από 6 εβδομάδες γιατί μπορεί προκαλέσει ερεθισμό του πεπτικού.

● Πληροφορίες από την ιστοσελίδα «Εναλλακτική Δράση».