Φυσικά δεν είναι αναίτιο και αδικαιολόγητο να παχαίνει κανείς ξανά και ξανά ενώ έχει αδυνατίσει. Και πάλι, έπειτα από κάθε νέα προσπάθεια απώλειας βάρους να ακολουθεί νέα επαναπρόσληψη βάρους. Γιατί άραγε να είναι απολύτως φυσιολογικό; Επόμενο, θα έλεγα καλύτερα. Γιατί η παχυσαρκία είναι το σύμπτωμα και όχι η ρίζα του προβλήματος.
Στο βιβλίο «Διαβάζοντας το σύμπτωμα», 6 μαθήματα εισαγωγής στη Λακανική Κλινική (εκδόσεις Εκκρεμές) και Νασία Λινάρδου-Μπλανσέ – Ρεζινάλντ Μπλανσέ 2012, ο συγγραφέας Ζακ-Αλέν Μίλερ αναφέρει τα εξής ενδιαφέροντα: «Από την ακρόαση του νοήματος στην ανάγνωση του εκτός νοήματος. Μπορούμε να πούμε ότι έχει αντίκτυπο στην ψυχαναλυτική θεωρία. Στην ψυχαναλυτική θεωρία, λέγαμε για καιρό μια ιστοριούλα σχετικά με την απόλαυση, μια ιστοριούλα όπου έπρεπε να αναζητήσουμε την πρωταρχική απόλαυση στη σχέση με τη μητέρα, όπου η επίπτωση του ευνουχισμού οφειλόταν στον πατέρα, και όπου η ενορμητική απόλαυση έβρισκε υποκατάστατα αντικείμενα, Ersatz, τα οποία επιπωμάτιζαν τον ευνουχισμό.
Δομήθηκε ένας πολύ στέρεος μηχανισμός, που ταιριάζει στο σχήμα της ψυχαναλυτικής πράξης. Δεν παύει ωστόσο να είναι –για να το περιγράψω πιο αδρά– μια μυθική υπερδομή με την οποία καταφέραμε για ένα διάστημα να εξαλείψουμε πράγματι τα συμπτώματα ερμηνεύοντάς τα μέσα στο πλαίσιο αυτής της υπερδομής. Ερμηνεύοντας όμως το σύμπτωμα μέσα στο πλαίσιο αυτής της υπερδομής, επεκτείνοντας δηλαδή αυτό που αποκάλεσα μετωνυμία της απόλαυσης, διογκώσαμε το σύμπτωμα, το τροφοδοτήσαμε δηλαδή με νόημα. Και εδώ είναι που εγγράφεται το δικό μου “Διαβάζοντας ένα σύμπτωμα”.
Η ανάγνωση ενός συμπτώματος πηγαίνει προς την αντίθετη κατεύθυνση, συνίσταται δηλαδή στο να στερήσουμε το σύμπτωμα από το νόημά του.[…]
[…] Οταν λέμε πως η ψυχανάλυση είναι ζήτημα ακρόασης, θα πρέπει να συμφωνήσουμε τι εννοούμε. Αυτό που ακούμε είναι πράγματι το νόημα. Και το νόημα καλεί το νόημα. Κάθε είδους ψυχοθεραπεία στέκεται σε αυτό το επίπεδο. Καταλήγει πάντοτε, σε τελική ανάλυση, στο ότι ο ασθενής είναι αυτός που πρέπει να ακούσει, να ακούσει τον θεραπευτή.[…]
[…] Η ανάγνωση, το να ξέρει κανείς να διαβάζει, συνίσταται στο να διαφοροποιεί την ομιλία από το νόημα που μεταφέρει, με αφετηρία τη γραφή ως εκτός νοήματος, ως Anzeichen, ως γράμμα, με βάση την υλικότητά της.
Ενώ η ομιλία είναι πάντοτε πνευματώδης, αν μπορώ να το πω έτσι, και η ερμηνεία που στέκεται μονάχα στο επίπεδο της ομιλίας δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να διογκώνει το νόημα, η πρακτική της ανάγνωσης στοχεύει στην υλικότητα της γραφής, το γράμμα, στον βαθμό που το γράμμα παράγει το συμβάν απόλαυσης που καθορίζει τον σχηματισμό των συμπτωμάτων.
Το να ξέρει κανείς να διαβάζει στοχεύει αυτό το αρχικό σοκ που είναι ένα είδος clinamen, απόκλισης της απόλαυσης - clinamen είναι ένας όρος της φιλοσοφίας των Στωικών. Για τον Φρόιντ, καθώς ξεκινούσε από το νόημα, παρουσιαζόταν ως ένα υπόλειμμα, αλλά στην πραγματικότητα το υπόλειμμα αυτό βρίσκεται στις ίδιες τις απαρχές του υποκειμένου, είναι κατά κάποιον τρόπο το πρωταρχικό συμβάν και ταυτόχρονα μόνιμο, επαναλαμβάνεται δηλαδή συνεχώς.
Είναι αυτό που ανακαλύπτουμε, αυτό που απογυμνώνεται στον εθισμό, το “ένα ποτήρι παραπάνω” για το οποίο μας μίλησαν προηγουμένως. Ο εθισμός είναι η ρίζα του συμπτώματος που αποτελείται από την ακατάσβεστη επανάληψη του ίδιου Ενός. Είναι το ίδιο, που σημαίνει ακριβώς ότι δεν προστίθεται. Δεν έχουμε ποτέ το “ήπια τρία ποτήρια, επομένως φτάνει”, πίνουμε πάντα το ίδιο ποτήρι ακόμη μια φορά. Αυτή είναι η καθαυτό ρίζα του συμπτώματος. Υπό αυτή την έννοια, ο Λακάν δήλωσε πως ένα σύμπτωμα είναι ένα και τα λοιπά, είναι δηλαδή η επιστροφή του ίδιου συμβάντος.[…]
[…] Βέβαια, για να αντιμετωπίσετε το σύμπτωμα πρέπει όντως να περάσετε από την κινούμενη διαλεκτική της επιθυμίας, αλλά πρέπει επίσης να απαλλαχθείτε από τις απάτες της αλήθειας που σας προσφέρει αυτή η αποκρυπτογράφηση και να στοχεύσετε, πέραν της παγίωσης της απόλαυσης, την αδιαφάνεια του πραγματικού […]».
Νόνι
Είναι γνωστό και με άλλα ονόματα, όπως Morinda citrifolia, Mora de la India, Hawaiian Noni κ.λπ.
Πρόκειται για αειθαλή θάμνο που μπορεί να γίνει και μικρό δέντρο. Θα το βρούμε να μεγαλώνει σε όλες τις τροπικές περιοχές του Ειρηνικού ωκεανού, από τη Νοτιοανατολική Ασία ώς την Αυστραλία.
Οι σύγχρονοι επιστήμονες μέσω ερευνών ανακάλυψαν ότι το Nόνι είναι ένα από τα πιο πλήρη φυτά καθώς παρέχει φυσικά ευρισκόμενες βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία, ένζυμα, ευεργετικά για τον οργανισμό, αλκαλοειδή και μια ευρεία ποικιλία φυτοχημικών στοιχείων.
Ιδιότητες
Μετριάζει πληθώρα νοσηρών συμπτωμάτων.
Ευρέος φάσματος τονωτικό για τον οργανισμό.
Αποδεδειγμένη αντιφλεγμονώδης και αντιοξειδωτική δράση.
Εχει αντιβακτηριδιακή και παυσίπονη δράση.
● Πληροφορίες από την ιστοσελίδα «Η τροφή μας το φάρμακό μας»
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας