Ανθρωπος ή ζώο; Διπλό!

Μεταξύ των ζώων και των ανθρώπων, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία, προτιμώ τα ζώα. Θα μου πείτε ότι μεροληπτώ υπέρ των ζώων (μια κι έχετε κάνει από παλιά τον αυθαίρετο και ανόητο διαχωρισμό, «άλλο ο άνθρωπος κι άλλο τα ζώα». Λες και ο άνθρωπος δεν είναι ζώο). Λοιπόν, δεν μεροληπτώ καθόλου. Και θα σας το αποδείξω.

Ποιος άνθρωπος έχει την άδολη αγάπη του σκύλου προς τον άνθρωπο που τον φροντίζει; Ο άνθρωπος τον χτυπάει, τον βασανίζει, τον εκμεταλλεύεται, του ρίχνει ένα ξεροκόμματο ίσα ίσα να μην πεθάνει, αλλά ο σκύλος πάντα και παρ' όλ' αυτά τον αγαπάει. Και αν κάποιοι από σας αποφανθούν ότι «ο σκύλος είναι δούλος», αυτό θα οφείλεται στο ότι δεν έχουν ιδέα από αγάπη.

Ποιος άνθρωπος μπορεί να συγκριθεί σε ομορφιά με το άλογο; Ποιος άνθρωπος μπορεί να τα βάλει, με γυμνά χέρια, με την τίγρη ή το λιοντάρι; Ποιος άνθρωπος μπορεί να ανοίξει τα χέρια του και να πετάξει; Ποιος άνθρωπος μπορεί να φτάσει στο τρέξιμο το ελάφι; Ποιος άνθρωπος μπορεί να σκαρφαλώσει εκεί που σκαρφαλώνει η γάτα; Και ποιος άνθρωπος οσφραίνεται καλύτερα απ' τον σκύλο; Ποιος άνθρωπος είναι πιο επιβλητικός απ' τον ελέφαντα και ποιος άνθρωπος προσανατολίζεται καλύτερα απ' το χελιδόνι; Ποιος άνθρωπος κυνηγάει καλύτερα απ' τον λύκο; -άλλωστε απ' αυτόν δεν μάθατε τις στρατηγικές του κυνηγιού; Υπάρχει άνθρωπος που να «μιλάει» τη γλώσσα των ζώων; Κι όμως, ο παπαγάλος κι η μάινα μιλάνε «ανθρωπινά». Ποιος άνθρωπος μπορεί να πέσει από ύψος 1.000 φορές μεγαλύτερο απ' το ύψος του χωρίς να πάθει τίποτα; -κάτι που κάνει με άνεση το μυρμήγκι και η αράχνη. Ποιος άνθρωπος μπορεί να κολυμπήσει ανάμεσα στους πάγους της αρκτικής ζώνης; Η φώκια και η πολική αρκούδα το μπορούν. Ποιος άνθρωπος μπορεί να ζήσει σε βάθος 8.000 μέτρων στον βυθό του ωκεανού; Ενα σωρό γαριδούλες και άλλα περίεργα ζωάκια το μπορούν μια χαρά. Τέλος, ποιος θα επιζήσει από μια πυρηνική καταστροφή, που μόνο εσείς μπορείτε να προκαλέσετε; Η κατσαρίδα!

Τα ξέρετε όλ' αυτά! Γι' αυτό και κατά βάθος ζηλεύετε και μισείτε τα ζώα. Γι' αυτό και τα βασανίζετε - τον ατρόμητο ταύρο στις αρένες, τον περήφανο κόκορα στις «κοκορομαχίες», τον αθώο σκύλο στις «κυνομαχίες» και τον μεγαλόπρεπο ελέφαντα στο τσίρκο. Και μιας και ανέφερα τον ελέφαντα, να κι ένα υπέροχο ποίημα γι' αυτόν, γραμμένο απ' τον σπουδαίο Ρώσο ποιητή Νικολάι Γκουμιλιόφ (γεννήθηκε το 1886, ταξίδεψε στην Αφρική την οποία λάτρεψε, πολέμησε στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, παντρεύτηκε -το 1918- την ποιήτρια Αννα Αχμάτοβα, συνελήφθη απ' τη μυστική υπηρεσία το 1921 και εκτελέστηκε ως αντεπαναστάτης, άγνωστο πού και πότε):

Σ' αγάπησα στο Βερολίνο ή στο Παρίσι,/μα τώρα η αγάπη μου είναι ένα ελεφαντάκι/που κόβει βόλτες με βήματα υπόκωφα/στο σπίτι του θηριοδαμαστή του./Μην του δίνεις να φάει φραντζολάκια,/μην του δίνεις κοτσάνια από λάχανο,/θα προτιμούσε μια φετούλα πορτοκάλι,/έναν κύβο ζάχαρης, ένα σοκολατάκι ίσως./Και μην κλαις, τρυφερούλα μου, που σ' αυτό το κλουβί/περίγελως θα γίνεται του πλήθους./Καπνό θα του φυσούν στην προβοσκίδα οι μπακάληδες,/θα χαχανίζουν οι μικρές κυρίες./Και μην ελπίζεις πως θα 'ρθει στιγμή που θα αφηνιάσει,/θα σπάσει τα δεσμά του και θα βγει/στους δρόμους σαν τρελό λεωφορείο/για να ποδοπατήσει τους ανθρώπους./Καλύτερα να το ονειρευτείς χαράματα/με χρυσοκέντητα στολίδια και φτερά στρουθοκαμήλου,/σαν τον «Μεγαλόπρεπο» που κουβάλησε στη ράχη του/τον Αννίβα ώς τις πύλες της Ρώμης.

• Το παραπάνω ποίημα το «ψάρεψα» από το λογοτεχνικό περιοδικό «Το Δέντρο», τεύχος 167-168, χειμώνας 2008. Αν και έχω ως αρχή να μη δημοσιεύω ποιήματα, γι' αυτό έκανα μια εξαίρεση.

Ο Παναγιώτης Διαμαντής θα παίρνει τα γράμματά σας στη διεύθυνση: Κολοκοτρώνη 8, Αθήνα (στήλη «Εμείς κι αυτά»), τα τηλεφωνήματά σας στον αριθμό 211 1045000, κάθε Δευτέρα και Τρίτη, 11.00-13.00 και τα e-mails σας στη διεύθυνση [email protected]