Η Κατερίνα Ρότσου γεννήθηκε στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας από γονείς μετανάστες που είχαν συμφωνήσει ότι μόλις συμπλήρωνε τα 18 της χρόνια θα επέστρεφαν οικογενειακώς στην Ελλάδα. Οπερ και εγένετο, με την ίδια να ολοκληρώνει τις σπουδές της στην Ελληνική και τη Γερμανική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Με… συντροφιά στον μακρύ δρόμο για τον διορισμό τις καλλιτεχνικές της ανησυχίες, στράφηκε στον σχεδιασμό της Greek Bag, της τσάντας που απεικονίζει χάρτες από κάθε γωνιά της χώρας μας. Σήμερα ζει μόνιμα στη Φωκίδα μαζί με την κόρη της, στο σχολείο μάλιστα της οποίας εμπνεύστηκε την ιδέα να δώσει εκ νέου «πνοή» στους ζωντανούς αυτούς οργανισμούς, όπως χαρακτηρίζει τους χάρτες.
Κι αν η τεχνολογία και τα gps έχουν πάρει με… βίαιο τρόπο τη θέση τους, στις αίθουσες διδασκαλίας οι χάρτες έχουν ακόμα την τιμητική τους. «Επαναπροσδιορισμός διαδρομής», λοιπόν, όπως λέει με αυστηρό ύφος και η χαριτωμένη -ενίοτε εκνευριστική- γυναικεία φωνή στο σύστημα πλοήγησης των αυτοκινήτων, αυτή τη φορά με πληθώρα νέων προορισμών γι' αυτούς!
«Οι ιδέες για τα αντικείμενα καραδοκούν παντού. Η δική μου ξεκίνησε πριν από περίπου δύο χρόνια από το σχολείο της κόρης μου. Μου είχαν κάνει εντύπωση οι χάρτες. Ηταν αντικείμενα που απέπνεαν ζωντάνια, μολονότι ήταν στοιβαγμένοι σε μια γωνία. Οι παλαιότεροι ήταν σκονισμένοι και ταλαιπωρημένοι. Οι πιο καινούργιοι, κολλαριστοί και γυαλιστεροί. Σκέφτηκα ότι μια... βόλτα θα τους έκανε καλό, όπως και σε μας. Οι χάρτες έχουν αυτό το γαλάζιο που σε ταξιδεύει. Ηταν η εποχή που είχαμε συνειδητοποιήσει πια για τα καλά τι σημαίνει κρίση. Ακόμη κι αυτοί που δεν είχαν φύγει από τη χώρα βρίσκονταν με το ένα πόδι εδώ και το άλλο… μετέωρο, σκεπτόμενοι για πού να το βάλουν. Ο χάρτης, πάλι, μπορεί να μας μιλήσει. Πέρα από τους δρόμους φυγής από τη χώρα υπάρχουν και οι δρόμοι που εμείς πρέπει να δημιουργήσουμε», θα πει η Κατερίνα Ρότσου, για να συμπληρώσει ότι για εκείνη ο χάρτης είναι ένα αντικείμενο φορτωμένο με μνήμες.
Από την άλλη, μία τσάντα είναι τόσο χρηστική, που έχει περισσότερες ευκαιρίες να γίνει ένα αντικείμενο ενασχόλησης και ενδιαφέροντος. Παράλληλα, υπάρχει ένα φανατικό κοινό των λεγόμενων Tote bags, που ουσιαστικά μετατρέπουν ένα καθημερινό αξεσουάρ σε «μέσο επικοινωνίας», αναγράφοντας μία δήλωση ή απεικονίζοντας ένα μήνυμα. «Δεν ήθελα να φτιάξω κάτι που να περιορίζεται σε τέσσερις τοίχους. Τα αντικείμενα που σχεδιάζω έχουν αφετηρία τον τόπο, την ιστορία μας, τις προσωπικές μας διαδρομές. Δημιουργώ πατώντας πάνω σε χνάρια, ακολουθώ γνώριμα μονοπάτια. Ουσιαστικά είναι μια αφορμή να μιλήσω για τη χώρα μέσα από την ίδια τη χώρα».
Η δημιουργός αναζητά χάρτες από τις δεκαετίες '50 και '60, που αν και ταλαιπωρημένοι συγκεντρώνουν σαφώς μεγαλύτερο εικαστικό ενδιαφέρον. Τα σημεία εξερεύνησης είναι συνήθως σχολεία, βιβλιοπωλεία, βιβλιοθήκες, ενώ έχει φωτογραφήσει κατά καιρούς σπάνιους χάρτες στο Πολυτεχνείο.
Προμηθεύεται υφάσματα από εμπόρους στο κέντρο της Αθήνας και συγκεκριμένα silky πολυεστερικά, που απαιτούνται γι' αυτού του είδους την εκτύπωση, μολονότι συνεχώς αναζητά το ιδανικό υλικό.
Οι Greek Bags διατίθενται μέσω του διαδικτύου καθώς και σε υψηλής αισθητικής ελληνικές «γωνιές» στην Ελλάδα αλλά και σε μεγάλες πόλεις στο εξωτερικό. Η Κατερίνα Ρότσου γνώρισε πρόσφατα στην Αμφισσα τον Παναγιώτη Μερινόπουλο, βυρσοδέψη τέταρτης γενιάς στην περιοχή, καθώς και έναν εκ των τελευταίων στο επάγγελμα.
Στα άμεσα σχέδιά τους είναι μια συνεργασία με χρώμα βαθιά ελληνικό και διανθισμένο από την παράδοση της περιοχής.
Η Κατερίνα Ρότσου πρόσφατα έλαβε συμμετοχή στην έκθεση «It's all, oh so souvenir to me! Vol.3!» στο πωλητήριο του Μουσείου Μπενάκη στην Πειραιώς, μαζί με περισσότερους από 50 Ελληνες δημιουργούς, σε μια προσπάθεια επαναπροσδιορισμού του ελληνικού αναμνηστικού, με έντονο το στοιχείο της φαντασίας και της υψηλής αισθητικής.
Εκεί παρουσίασε, εκτός από την «The greek tie», την ελληνική γραβάτα με φόντο το ιστορικό κέντρο της Αθήνας, και την «Αρμονία», που είναι η διεύθυνση της κατοικίας του Αλέξη Τσίπρα. Οπως λέει η σχεδιάστρια με αρκετή δόση χιούμορ, «είναι μια εναλλακτική πρόταση με αποδέκτη τον Ελληνα πρωθυπουργό και γενικότερα την ελληνική κυβέρνηση που έχει πει “όχι” στη γραβάτα.
Θεωρώ ότι είναι ένα από τα λίγα αξεσουάρ που έχουν απομείνει στον άνδρα, το οποίο μπορεί να πει κάτι γι' αυτόν. Οπως βλέπουμε ακόμα και η απουσία της αποτελεί μια δήλωση. Το ίδιο, ωστόσο, μπορεί να συμβεί και με μία γραβάτα που να έχει κάτι να “πει”. Αλλωστε, πόσο… κόμπος μπορεί να είναι η Ελλάδα στον λαιμό μας;»
Το κείμενο της Κατερίνας Ρότσου που συνοδεύει τη γραβάτα «Αρμονία»
Η διέξοδος
Πήραμε τους δρόμους κι ενώ έμοιαζε ότι χαθήκαμε σε μονοπάτια δύσβατα και δρόμους στριφτερούς κι αδιέξοδους, σε σταυροδρόμια και τρίστρατα, σαν να διαφάνηκε ένα ξέφωτο. Σαν να ξεκαθάρισε το τοπίο. Πρώτα απ' όλα μέσα μας.
Φυσικά ξέρουμε ότι ο σωστός δρόμος είναι ο ανήφορος κι ας λέει ο Ροΐδης «Ο Ελλην προτιμά συνήθως την ομαλωτέραν οδόν, έστω και άγουσαν εις βάραθρον». Επίσης μάθαμε ή έστω υποπτευόμαστε ότι, όπου δεν υπάρχει δρόμος, εμείς θα τον διανοίξουμε χαράζοντας νέες πορείες.
Μπορεί να δίνουμε την εντύπωση των ασκόπως και επικινδύνως περιπλανώμενων, αλλά είναι η αρμονία του χάους αυτή που θα δημιουργήσει.
Και το καλντερίμι με μιας θα γίνει βουλεβάρτο.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας