Οι ΗΠΑ στο... «Σύμπαν» του Ντόναλντ Τραμπ

Θεατές της αβάν πρεμιέρ της απόλυτης ταινίας τρόμου «Εφιάλτης στον δρόμο με τον Τραμπ». Πρόκειται για μέλη του Δημοκρατικού Κόμματος στο Σολτ Λέικ Σίτι, που μαζεύτηκαν στο ξενοδοχείο Σέρατον για να παρακολουθήσουν τα αποτελέσματα, και με κάθε Πολιτεία που κέρδιζε ο Τραμπ, το μάτι γούρλωνε όλο και περισσότερο. Να μου επιτρέψουν να τους πω πως, αφού δεν τους άρεσε ο Σάντερς και ήθελαν τη Χίλαρι, ηθελέστα και παθέστα.

Την ομιλία της άκουσαν και οι υπάλληλοι του Λευκού Οίκου, μεταξύ των οποίων και ο εκπρόσωπος Τύπου, Τζος Ερνστ, αλλά το σκηνικό θύμιζε κηδεία και όχι ομιλία προεδρικού υποψηφίου, ενώ η θερμοκρασία πρέπει να είχε πέσει πολύ κάτω απ’ το μηδέν. Κάποιοι μάλιστα ακούγοντάς την ξέσπασαν σε κλάματα. Καλύτερα θα ήταν να είχαν αρχίσει να κλαίνε από την ημέρα που πήρε το χρίσμα.

Η Χίλαρι στην πραγματική της κατάσταση μετά το αποτέλεσμα, πηγαίνοντας να μιλήσει στους υποστηρικτές της. Γιατί, όταν ανέβηκε στο βήμα, μες στη χαρά και την άνεση, δεν θα πω ψέματα, το μυαλό μου πήγε στο Πρόζακ. Με την ομιλία της απέδειξε ότι ορθώς τη στήριξε όλο το σύστημα, αφού, αναγνωρίζοντας ότι το σύστημα πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί και χωρίς τη δική της παρουσία, ζήτησε από τους υποστηρικτές της να σεβαστούν τη νίκη του Τραμπ και να του δώσουν μια ευκαιρία. Προφανώς γιατί ο καημένος δισεκατομμυριούχος δεν είχε καμία στη ζωή του.

Ακόμα και την ομιλία της προς τους υποστηρικτές της τη διάβαζε από προτζέκτορα μπροστά της. Μιλάμε, ο αυθορμητισμός είναι ένα ακόμα θετικό στοιχείο της, μαζί με την ψήφο που είχε δώσει υπέρ του πολέμου στο Ιράκ, την ταύτισή της με το σύστημα και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και το ότι είναι το απόλυτο κατασκεύασμα του πολιτικού συστήματος - όλα αυτά που οδήγησαν στο εκλογικό αποτέλεσμα το οποίο περισσότερο έχει να κάνει με τη δική της ήττα, παρά με τη νίκη του Τραμπ.

Στο ακροατήριο της Χίλαρι ήταν και ο σύζυγός της, Μπιλ, εμφανώς συντετριμμένος. Δεν μπορεί να μην του περνάει απ’ το μυαλό πως αν είχε αποφύγει τους λεκέδες σε ξένα φορέματα και τις ιδιότυπες απόψεις του για το αν η πεολειχία είναι σεξ ή όχι, μπορεί η ιστορία να είχε διαφορετική κατάληξη.

Μπορεί η Χίλαρι να τους ζήτησε να σεβαστούν το αποτέλεσμα, αλλά οι Αμερικανοί πήραν τέτοια χαρά που βγήκαν στους δρόμους και παραμένουν ακόμα εκεί. Στο Κεντάκι ο Τζέικομπ Καραγιάννης -εμφανώς ελληνικής καταγωγής- στο άκουσμα της νίκης Τραμπ βγήκε κυριολεκτικά από τα ρούχα του και τυλίχθηκε με την αστερόεσσα.

Στο Λος Αντζελες οι διαδηλωτές προτίμησαν τα συνθήματα αντί των συμβολισμών. Σταχυολογούμε: «Η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι πραγματική». Σε ποιον απευθύνεται αυτό; Προφανώς στο «σκουπίδι Τραμπ», που γράφει η άλλη πικέτα. Η τρίτη πικέτα γράφει: «Είμαστε καλύτεροι από αυτό». Το «αυτό» παραπέμπει στην προηγούμενη πικέτα. Ενώ ο τέταρτος διαδηλωτής της παρέας κοιτάζει μπροστά και απαιτεί «εκλογική μεταρρύθμιση». Προφανώς για να σταματήσουν να εκλέγονται πρόεδροι διάφοροι κλόουν, παρότι παναμερικανικά έχουν συγκεντρώσει λιγότερες ψήφους.

Στο Σικάγο και με υψωμένη τη γροθιά ο διαδηλωτής δηλώνει ευθαρσώς και δημοσίως: «Δεν είναι δικός μου πρόεδρος». Αυτόν τον βλέπω μετά τη διαδήλωση να ψάχνει στο ίντερνετ σπίτι προς ενοικίαση στον Καναδά.

Στην 6η Λεωφόρο της Νέας Υόρκης πάλι, η διαδηλώτρια περιφέρει τη σημαία ανάποδα, κάτι που παραπέμπει σε κίνδυνο, ήττα ή θάνατο. Ποιος κινδυνεύει; Προφανώς οι ΗΠΑ, αλλά και ο κόσμος όλος.

Για να μη μας πείτε μονόπλευρους, οφείλουμε να παρουσιάσουμε και την άλλη πλευρά. Οπως αυτούς εδώ που ονομάζονται «Στρατός Χιντού» και πανηγυρίζουν για την εκλογή Τραμπ, αλλά στο Νέο Δελχί.

Οφείλουμε να ομολογήσουμε πως οι Ρεπουμπλικανοί έχουν το κατιτίς τους, τουλάχιστον εμφανισιακά. Οπως ο κύριος Νάθαν Ντέιλιν, μέλος του κόμματος από το Ορεγκον, που δεν έχει κανένα πρόβλημα να κυκλοφορεί δημοσίως με το σακάκι του εντελώς καλυμμένο από κονκάρδες προηγούμενων εκστρατειών Ρεπουμπλικανών υποψηφίων.