Ο χρόνος κυλά γοργά και απειλητικά για τους χιλιάδες πρόσφυγες που παραμένουν εγκλωβισμένοι στα σύνορα Πολωνίας-Λευκορωσίας. Κάθε ώρα, κάθε μέρα που περνάει, είναι μαθηματικά βέβαιο πως τους φέρνει πιο κοντά στην εξασθένηση από την πείνα, το ψύχος, την κακή υγιεινή, την κόπωση.
Αν χάσουν τις δυνάμεις τους, ο θάνατος είναι βέβαιος. Ηδη, δέκα άνθρωποι ξεψύχησαν εκεί. Επέζησαν στη Συρία και στο Ιράκ, πέρασαν σαράντα (χιλιάδες) κύματα για να πατήσουν στην Ευρώπη και πέθαναν πίσω από τους ευρωπαϊκούς φράχτες. Αντιλαμβάνεστε το μέγεθος της τραγωδίας;
Βλέπουμε την επανάληψη των γεγονότων στην Ειδομένη το 2015, μόνο που τότε το κρύο δεν ήταν τόσο φονικό. Και τότε και τώρα και πάντα, η ανθρωπιά και η αξιοπρέπεια δεν χωράνε σε μισόλογα και ίσες αποστάσεις: απαιτούμε άμεσο άνοιγμα των συνόρων, χορήγηση ασύλου και μέριμνα για τη ζωή, την υγεία, την παιδεία των ανθρώπων αυτών.
Κι επειδή δεν περιμένουμε από την Ευρώπη να τα κάνει όλα αυτά, δεσμευόμαστε πως θα τα κερδίσουμε, εμείς και οι πρόσφυγες μαζί, με κοινούς αγώνες σε κάθε χώρα και πόλη.
Τέσσερις κατσίκες που μόλις αγοράστηκαν από το παζάρι μεταφέρονται δεμένες χειροπόδαρα κι ανάποδα στο Πορτ-ο-Πρενς. Δεν ξέρουμε ποια ακριβώς τύχη τις περιμένει εκεί, αλλά κρίνοντας από τον τρόπο μεταφοράς... δεν πιστεύουμε πως θα ζήσουν ζωή χαρισάμενη. Αναρωτιέμαι, η εικόνα αυτή δεν ενοχλεί τους περισσότερους ανθρώπους; Πρέπει να είναι κανείς χορτοφάγος και ακτιβιστής για τα δικαιώματα των ζώων για να βρει αυτές τις πρακτικές απαράδεκτες;
Μη γελιέστε, δεν είναι ελληνικό σχολείο αυτό. Η κυρία Κεραμέως φροντίζει να μεγαλώνουν τα παιδιά μας μόνο υπό την εικόνα του Ιησού Χριστού. Εκεί, στην «τριτοκοσμική» Αβάνα πάλι, αυτοί οι κομμουνιστές έχουν άλλα πρότυπα...
Τις τελευταίες 48 ώρες έχει ξεσπάσει εκ νέου ένας γνώριμος αναβρασμός στο Βελιγράδι. Αφορμή, το κάλεσμα αντιφασιστών σε σβήσιμο αυτής της γιγαντιαίας τοιχογραφίας προς τιμήν του αρχι-σφαγέα, καταδίκου για γενοκτονία και άλλα εγκλήματα πολέμου, Ράτκο Μλάντιτς, η οποία ρυπαίνει έναν κατά τα άλλα πανέμορφο δρόμο του κέντρου, την οδό Νιεγκόσεβα. Βλέπετε, στη Σερβία είναι ευρύτατη ακόμα και στο πιο επίσημο, θεσμικό επίπεδο η άρνηση της γενοκτονίας στη Σρεμπρένιτσα, και χωρίς αιδώ, ακόμα και ύψιστοι πολιτικοί αξιωματούχοι υμνούν τους χασάπηδες Μλάντιτς και Κάρατζιτς.
Οι αντιφασίστες, λοιπόν, προσέγγισαν το σημείο και πέταξαν... τέσσερα αυγά στον τοίχο. Αυτό ήταν αρκετό για να τους μαζέψουν με συνοπτικές διαδικασίες οι ασφαλίτες και να τους φορτώσουν ένα σωρό κατηγορίες. Λίγες ώρες αργότερα, σπεύδουν στο σημείο φασίστες υποστηρικτές, οι οποίοι βρίζουν ρυθμικά τους πρόσφυγες, τους κομμουνιστές και τον Τίτο (γιατί, γενικά, ό,τι θυμούνται χαίρονται). Η αστυνομία τούς καλύπτει απόλυτα. Δημοσιογράφοι προπηλακίζονται σε ζωντανή μετάδοση. Η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι...
...κι από το «πουθενά», μόλις βρίσκουν την ευκαιρία, δυο αντιφασίστες πετούν λευκή μπογιά στο πρόσωπο του Μλάντιτς. Η τοιχογραφία, επιτέλους, καταστρέφεται. Ο πρόεδρος Βούτσιτς τα βάζει με την αστυνομία επειδή δεν την προστάτεψε αποτελεσματικά. Οι φασίστες δεν ξέρουν από πού τους ήρθε...
Πάντα τέτοια, αδέρφια!
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας