Βιέννη
Μπορεί τα κόμματα στο πλαίσιο της προεκλογικής εκστρατείας για τις κρίσιμες αυστριακές βουλευτικές εκλογές της 29ης Σεπτεμβρίου -στις οποίες απειλείται, για πρώτη φορά σε εθνικό επίπεδο, μια πρωτιά της Ακροδεξιάς- να έχουν τοποθετηθεί σε μεγάλο βαθμό προγραμματικά, ωστόσο τα ίδια προσπαθούν επίσης να «επενδύσουν» σε συναισθηματικό επίπεδο, το οποίο, όπως τονίζουν οι ειδικοί, καθορίζει την επιτυχία και την αποτυχία, καθώς, σύμφωνα με αυτούς, γενικά η πολιτική δεν «λειτουργεί» χωρίς συναισθήματα, αν και γίνεται προβληματικό όταν εκείνα αποσυνδέονται εντελώς από τα γεγονότα και την πραγματική τους βάση.
Για τον γνωστό Αυστριακό πολιτικό αναλυτή και δημοσκόπο Τόμας Χόφερ, είναι αφελές να πιστεύει κάποιος ότι όλα μπορούν να συμβούν ορθολογικά στην πολιτική, χωρίς, βέβαια, αυτό να σημαίνει ότι τα πραγματικά ζητήματα είναι ασήμαντα, ωστόσο, όταν πρόκειται για κινητοποίηση, τα συναισθήματα παίζουν βασικό ρόλο, και αυτό μπορεί επί του παρόντος να παρατηρηθεί σε πιο οξεία μορφή στην εκστρατεία για τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, αλλά είναι εμφανές και στην Αυστρία.
«Είναι ευκολότερο να προκαλείς φόβο παρά να εμπνεύσεις ελπίδα, και αυτή για να μεταφερθεί χρειάζεται όχι μόνο το σωστό θεματικό περιβάλλον, αλλά και αξιόπιστους φορείς επικοινωνίας και ένα τέτοιο πρόσωπο ήταν ο Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος κέρδισε τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ το 2008 με το σύνθημα “Yes we can”».
Η Μπάρμπαρα Πράινζακ, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, θεωρώντας ότι δεν υπάρχει γενική απάντηση στο εάν τα θετικά ή αρνητικά συναισθήματα είναι πιο ελκυστικά στους ψηφοφόρους, επισημαίνει πως τα θετικά συναισθήματα έχουν τη μεγαλύτερη διάρκεια όταν συνδέονται με πολιτικό περιεχόμενο, καθώς δεν αρκεί μόνον η καλή διάθεση για τη δημιουργία μιας αίσθησης ταυτότητας, αλλά χρειάζονται συγκεκριμένα σχέδια για το πώς μπορεί να αλλάξει η κοινωνία.
Τα αρνητικά συναισθήματα έχουν τον μεγαλύτερο αντίκτυπό τους «όταν οι άνθρωποι ήδη φοβούνται», και εδώ παίζει ρόλο το κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον. Στις δεκαετίες του 1950 και του 1960 υπήρχε πολύς ρατσισμός και σεξισμός, ωστόσο, δεδομένης της οικονομικής άνθησης εκείνη την εποχή, οι άνθρωποι είχαν την αίσθηση ότι υπήρχαν αρκετά για όλους, αναφέρει, προσθέτοντας πως σήμερα, ωστόσο, η ίδια βλέπει μια «λογική μηδενικού αθροίσματος» σε πολλές κοινωνίες: Εάν μια ομάδα παίρνει κάτι, κάτι πρέπει να αφαιρεθεί από μια άλλη. Με βάση την αίσθηση ότι δεν υπάρχει αρκετός χώρος για όλους, οι υπάρχοντες φόβοι μπορούν να διοχετευθούν και να κατευθυνθούν εναντίον ορισμένων ομάδων - για παράδειγμα, εναντίον ανθρώπων που δεν θεωρούνται υψηλών επιδόσεων.
Ο Τόμας Χόφερ επισημαίνει ότι στην Αυστρία, οι συνεχιζόμενες κρίσεις των τελευταίων ετών άφησαν το στίγμα τους και σε συναισθηματικό επίπεδο, η πολιτική και οι κρατικοί θεσμοί έχασαν την εμπιστοσύνη, με την πανδημία του κορονοϊού να είναι ιδιαίτερα δραστική, καθώς, ύστερα από μια φάση αυστηρών μέτρων, η κυβέρνηση απευθύνθηκε στον πληθυσμό για να αναλάβει εκείνος «προσωπική ευθύνη», με πολλούς πολίτες να θεωρούν ότι οι πολιτικοί δεν νοιάζονται πλέον για αυτούς.
Μια καμπάνια πρέπει πρώτα να εξετάσει σε ποια συναισθήματα στοχεύει, μπορεί να λειτουργήσει με φόβο και θυμό ή να βασιστεί στην ευφορία και την ελπίδα, με τα ακροδεξιά κόμματα να διοχετεύουν και να προωθούν την οργή σε μεγάλο βαθμό, και αυτό έχει το πλεονέκτημα ότι είναι κινητήριο συναίσθημα, μια και ο θυμός για το σύστημα είναι πιο πιθανό να φέρει τους ανθρώπους στην κάλπη, γιατί είναι εκείνος που τους κάνει να ψηφίζουν (δήθεν) για να αλλάξουν κάτι, γεγονός που οδηγεί, εδώ και χρόνια, στη συνεχή άνοδο της Ακροδεξιάς στην Αυστρία.
Οπως αναφέρουν οι ειδικοί, η εμπιστοσύνη πολλών ανθρώπων έχει μετατοπιστεί μακριά από τους κρατικούς θεσμούς, τα καθιερωμένα μέσα ενημέρωσης και την επιστήμη, προς τα λεγόμενα «λαϊκιστικά» κόμματα και ομάδες, δηλαδή τη σε όλη την Ευρώπη επελαύνουσα Ακροδεξιά, και αυτό εκμεταλλεύεται κατά κόρον και το αυστριακό ακροδεξιό εθνικιστικό Κόμμα των Ελευθέρων, που θεωρεί σίγουρη -δυστυχώς και με το δίκιο του- την πρωτιά του στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές της 29ης Σεπτεμβρίου.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας