Αριστερά οι ψηφοφόροι, δεξιά ο Μακρόν

Για να πέσει η κυβέρνηση που -μετά πολλών βασάνων και έπειτα από δύο εβδομάδες διαβουλεύσεων- συγκρότησε το βράδυ του Σαββάτου ο Μισέλ Μπαρνιέ, υπό τις ευλογίες του Εμανουέλ Μακρόν, θα πρέπει ομολογουμένως να υπάρξει μια ανίερη συμμαχία. Να συμμαχήσει δηλαδή η Αριστερά με την Ακροδεξιά. Και η αλήθεια είναι πως ο Γάλλος πρόεδρος κάνει ό,τι μπορεί για να σπρώξει τα πράγματα προς αυτήν την επικίνδυνη, πολιτικά και ιστορικά, κατεύθυνση. Σχεδόν τρεις μήνες μετά τις βουλευτικές εκλογές, όπου οι Γάλλοι ψηφοφόροι έκλιναν λίγο-πολύ προς τα αριστερά, αυτός αποφάσισε πως τους χρειάζεται μια κυβέρνηση που να κλίνει, όσο περισσότερο γίνεται, προς τα δεξιά. Εψαξε λοιπόν και βρήκε διάφορους δεξιούς πολιτευτές, όχι ιδιαίτερα γνωστούς στο ευρύ κοινό, έβαλε μερικούς δικούς του, πρόσθεσε και έναν που πριν από καμιά δεκαριά χρόνια ήταν μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος, και έφτιαξε μια κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον ορεσίβιο χαλκέντερο Ρεπουμπλικανό πολιτικό Μισέλ Μπαρνιέ, που πάντα έχει σε περίοπτη θέση στο γραφείο του (ακόμα και στις διαπραγματεύσεις που έκανε για την αποχώρηση των Βρετανών από την Ε.Ε.) μια φωτογραφία του στρατηγού Ντε Γκολ.

Προϋπολογισμός

Μια «κυβέρνηση Φρανκενστάιν», όπως τη χαρακτήρισε ένας Γάλλος αναλυτής, της οποίας «οι μέρες είναι μετρημένες», όπως είπε η επικεφαλής της Ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν, η οποία ωστόσο έχει εγγυηθεί πως δεν θα ρίξει άμεσα αυτήν την κυβέρνηση. Δεν έχει ωστόσο ξεκαθαρίσει αν θα την αφήσει να περάσει από τη γαλλική Εθνοσυνέλευση τον κρατικό προϋπολογισμό για το 2025, κάτι που θα πρέπει να συμβεί -όπως ορίζει το γαλλικό Σύνταγμα- εντός των προσεχών εβδομάδων. Οσο για την Αριστερά, οι αντιδράσεις μετά την αναγγελία της συγκρότησης της νέας κυβέρνησης ήταν οι αναμενόμενες: «Πρέπει να τους ξεφορτωθούμε το ταχύτερο δυνατό» δήλωσε ο Ζαν-Λικ Μελανσόν, για «αδύναμη κυβέρνηση, χωρίς πολιτικό βάρος, της οποίας η τύχη εξαρτάται από τις διαθέσεις της Ακροδεξιάς» έκανε λόγο ο πρώην πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ. Στο μεταξύ άρχισαν ήδη από χθες οι τελετές παραλαβής και παράδοσης στα περισσότερα υπουργεία. Το υπουργείο Εσωτερικών ανέλαβε ο Ρεπουμπλικανός Μπρουνό Ρετεγιό, ο οποίος κατά καιρούς έχει δηλώσει ότι υπάρχουν δύο κατηγορίες Γάλλων, οι «κανονικοί» και αυτοί που είναι «Γάλλοι στα χαρτιά», ότι ασφαλώς είναι κατά της συνταγματικής κατοχύρωσης του δικαιώματος των γυναικών στην άμβλωση, όπως άλλωστε και κατά του γάμου των ομοφυλόφιλων, και ο οποίος θα συναγωνιστεί βεβαίως τους Γερμανούς στη λήψη μέτρων για την καταστολή της μετανάστευσης. Οσο για το υπουργείο Εξωτερικών, επικεφαλής του τοποθετήθηκε ο Ζαν-Νοέλ Μπαρό, που ανήκει στο συνεργαζόμενο με την παράταξη Μακρόν κεντροδεξιό κόμμα MoDem. Πρόκειται για τον τρίτο κατά σειρά υπουργό Εξωτερικών της Γαλλίας από το 2022 και μετά, κάτοχο διδακτορικού σε θέματα που αφορούν τη διοίκηση των επιχειρήσεων και επισκέπτη καθηγητή στο MIT των ΗΠΑ. Δηλώνει ευρωπαϊστής και υπέρμαχος του γαλλογερμανικού άξονα και εξελέγη βουλευτής στην ίδια περιοχή όπου εκλεγόταν για περίπου 30 χρόνια ο πατέρας του, Ζακ Μπαρό. Οσον αφορά, τέλος, τα οικονομικά ζητήματα, υπουργός Εθνικής Οικονομίας ορίστηκε ο 33χρονος Αντουάν Αρμάντ, ο οποίος έσπευσε πριν ακόμα ορκιστεί να ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να υπάρξει καμία νέα φορολογική επιβάρυνση και ότι η μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος θα επιτευχθεί αποκλειστικά και μόνο με μείωση των κρατικών δαπανών. Τον τελευταίο λόγο σε αυτό το ζήτημα θα τον έχει ωστόσο ένα πρόσωπο του στενού περιβάλλοντος του Εμανουέλ Μακρόν, ο Λοράν Σεν-Μαρτέν, ο οποίος ορίστηκε υπουργός Οικονομικών, δηλαδή αρμόδιος για τον κρατικό προϋπολογισμό.