Politico: Το φάντασμα της ακροδεξιάς «σκεπάζει» τη γηραιά ήπειρο

Σε όλη την Ευρώπη, η ακροδεξιά βρίσκεται σε άνοδο. Οι ευρωεκλογές που ξεκίνησαν σήμερα και θα ολοκληρωθούν την Κυριακή θα φανερώσουν τα ποσοστά που θα καταγράψουν τα ξενοφοβικά κόμματα της alt-right.  Η ακροδεξιά μετέχει σε κυβερνητικούς συνασπισμούς σε επτά από τα 27 κράτη μέλη της Ε.Ε. και η Ολλανδία σύντομα αναμένεται να προστεθεί στη «μαύρη» λίστα.

To Politico καταγράφει τη δυναμική της ακροδεξιάς και σχολιάζει πως αναμένεται αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού της Ε.Ε. καθώς σύντομα μπορεί να αποτελούν το 1/3 των ευρωπαϊκών ηγεσιών.

Στη Γαλλία, το ακροδεξιό κόμμα Εθνική Συσπείρωση αναμένεται να λάβει το ένα τρίτο των ψήφων, υπερδιπλάσια ποσοστά από το κόμμα του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις. 

Στη Γερμανία, παρά τα απανωτά σκάνδαλα, το AfD βρίσκεται σε ανδοική πορεία και μοιάζει πιθανό να κατακτήσει τη δεύτερη θέση, μπροστά από τον κυβερνητικό συνασπισμό του καγκελαρίου Όλαφ Σολτς. 

Στην Ιταλία, το ακροδεξιό κόμμα «Αδελφοί της Ιταλίας» της Τζόρτζια Μελόνι κινείται πολύ πιο μπροστά από τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Στην Αυστρία, οι κληρονόμοι του Κόμματος Ελευθερίας του Χάιντερ προηγούνται στις δημοσκοπήσεις, ενώ οι εθνικές εκλογές θα πραγματοποιηθούν εντός του 2024. Εάν καταφέρουν να σχηματίσουν κυβέρνηση, τότε το 1/3 των ευρωπαϊκών ηγεσιών θα έχουν σχηματιστεί από alt-right κόμματα.  

Παρόμοια «σκοτεινά» αποτελέσματα αναμένονται σε αρκετές μικρότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το επόμενο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενδέχεται να έχει περισσότερα μέλη από την ακροδεξιά πτέρυγα παρά από το συντηρητικό Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα.

Ογδόντα χρόνια μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και τη μάχη κατά του ναζισμού και του φασισμού, το φάντασμα της μισαλλοδοξίας «σκεπάζει» τη γηραιά ήπειρο.  Πριν από πέντε χρόνια, ένα «πράσινο κύμα» στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του 2019 ώθησε τους ηγέτες της ηπείρου να ξεκινήσουν μια συζήτηση για την αναδιάρθρωση της οικονομίας, με στόχο την κλιματική ουδετερότητα έως το 2050. 

Φέτος, όμως, η δυναμική στρέφεται προς την αντίθετη κατεύθυνση με τις δυνάμεις της ακροδεξιάς να αμφισβητούν, μεταξύ άλλων, και την πολιτική για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Παράλληλα, το Politico σημειώνει πως τα παραδοσιακά ισχυρά κόμματα σε αρκετά κράτη μέλη της Ε.Ε. έχουν αποδυναμωθεί πλήρως ή και διαλυθεί, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει εναλλακτική και η alt-right εκμεταλλεύεται αυτή την κατάσταση. 

Τι τους ενώνει 

Η ρητορική τους επικεντρώνεται στο έθνος-κράτος, στην εχθρότητα προς τους πρόσφυγες και μετανάστες -ειδικά αν είναι μουσουλμάνοι- και στον σκεπτικισμό απέναντι σε υπερεθνικούς οργανισμούς όπως η Ε.Ε., ο ΟΗΕ και -σε ορισμένες περιπτώσεις- το ΝΑΤΟ.

Μερικοί πολιτικοί της alt-right είναι οικονομικά φιλελεύθεροι, ενώ άλλοι υποστηρίζουν περισσότερο ένα ισχυρό, προστατευτικό κράτος. Η Ρωσία μοιάζει πως είναι το μεγαλύτερο σημείο διχασμού. Ορισμένα κόμματα, όπως το AfD ή το Κόμμα Ελευθερίας της Αυστρίας είναι ανοιχτά θαυμαστές του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν. Άλλοι, όπως το κόμμα της Μελόνι ή το ακροδεξιό κόμμα της Πολωνίας από τους πιο ένθερμους αντιπάλους του.

Ακόμα, κεντρικό θέμα στη ρητορική του είναι ζητήματα πολιτιστικού πολέμου, όπως το δικαίωμα στην άμβλωση και τα δικαιώματα ΛΟΑΤΚΙ+ προσώπων. Ακόμα, το περιβαλλοντικό ζήτημα, οι αυστηροί κανονισμοί της πράσινης μετάβασης και οι υψηλοί φόροι που μαστίζουν τους αγρότες, δημιούργησαν ένα ακόμα πεδίο ακροδεξιάς, αντιεπιστημονικής και λαϊκίστικης «επίθεσης».