Σαν αύριο, ακριβώς πριν από 25 χρόνια, αμέτρητοι Βερολινέζοι ξεχύθηκαν στους δρόμους και συναντήθηκαν στο περίφημο «Τσεκπόιντ Τσάρλι» και στα άλλα πέντε σιδερόφρακτα περάσματα κατά μήκος του τσιμεντένιου Τείχους. Οι πάνοπλοι συνοροφύλακες, αποσβολωμένοι από το μέγα πλήθος και το πάθος, χωρίς σαφείς εντολές, αναγκάστηκαν να σηκώσουν τις μπαριέρες. Η κομμένη στα δύο μεγαλούπολη ενώθηκε ξανά, ένας άνεμος ελευθερίας σάρωσε τα πάντα.
Ολη τη νύχτα το Βερολίνο ήταν στο πόδι, συμμετέχοντας σ' ένα ατέλειωτο πάρτι. Η αρχή του τέλους για το καθεστώς της Ανατολικής Γερμανίας, αλλά και για μια ολόκληρη εποχή ψυχροπολεμικού διπολισμού, είχε φτάσει και τίποτε δεν μπορούσε πια να εμποδίσει τις κοσμοϊστορικές εξελίξεις: την κατάρρευση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, την επανένωση των δύο Γερμανιών και, δύο μόλις χρόνια αργότερα, την πτώση της ίδιας τής βαθύτατα παρηκμασμένης Σοβιετίας.
Από τότε, πολύ νερό κύλησε στο αυλάκι. Η «τιμωρημένη», κατεχόμενη Γερμανία ξανάγινε παγκόσμια οικονομική δύναμη, βιομηχανική «ατμομηχανή» της ευρωζώνης και τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο. Εχοντας στο τιμόνι της μια νέα, φιλόδοξη γενιά επιχειρηματιών και πολιτικών, που δεν έζησαν τη φρίκη του πολέμου, η Γερμανία εκμεταλλεύτηκε τη ραγδαία ανάπτυξή της -αλλά και την απουσία σοβαρής πολιτικής αντίστασης από τα άλλα κράτη, μεγάλα και μικρά- για να κυριαρχήσει ξανά στον ευρωπαϊκό χώρο, με όπλο όχι τα παραδοσιακά τανκς, αλλά τα... «think tanks» και τον άκρατο νεοφιλελευθερισμό των ελίτ της. Οπως είπε πρόσφατα και ο αειθαλής Χέλμουτ Σμιτ, προειδοποιώντας για τις επικίνδυνες υπερβολές των διαδόχων του, τόσο εντός Ευρώπης όσο και στο νέο «Drang Nach Osten» («Πορεία προς την Ανατολή») με επίκεντρο την Ουκρανία, «η οικονομία μας επιτυγχάνει κάθε χρόνο τα μεγαλύτερα πλεονάσματα στον κόσμο στις τρέχουσες συναλλαγές και στα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών. Και αυτά τα πλεονάσματα είναι τα ελλείμματα των άλλων χωρών της Ενωσης»...
Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2007 έλυσε τα χέρια στους νέους... φον Μάνσταϊν και Γκουντέριαν των γερμανικών τραπεζών. Εχει πλέον αποδειχτεί περίτρανα ότι τα χρήματα για τη δήθεν «διάσωση» της Ελλάδος και των άλλων «μνημονιακών» χωρών της ευρω-περιφέρειας, τελικά διέσωσαν μόνο τις εκτεθειμένες γερμανικές τράπεζες. Οι οποίες τράπεζες εκείνο τον τρομερό Δεκέμβρη του 2009 βρέθηκαν αντιμέτωπες με τη χρεοκοπία, αφού η έκθεσή τους από τα δάνεια προς τα τέσσερα «PIGS» (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία και Ισπανία) είχε φτάσει τα 704 δισ. δολάρια, ποσό πολύ μεγαλύτερο από τα ίδια κεφάλαιά τους.
Οταν η Ε.Ε. και η ΕΚΤ έδωσαν τα χρήματα για τη διάσωση αυτών των οικονομιών, έδωσαν επίσης τη δυνατότητα στις γερμανικές τράπεζες να πάρουν πίσω τα λεφτά που είχαν δανείσει στην Ελλάδα και στα άλλα «γουρουνάκια». Ουσιαστικά, αυτό που συνέβη ήταν η μεταφορά ενός μεγάλου μέρους του τοξικού ρίσκου από τις γερμανικές τράπεζες και τους Γερμανούς φορολογουμένους (που θα αναγκάζονταν κάποτε να πληρώσουν τη «λυπητερή», αν φτάναμε σε στάση πληρωμών) στους φορολογούμενους όλων των κρατών-μελών της ευρωζώνης.
Δεν είναι βέβαια μόνο οι δυστυχείς Νότιοι τα θύματα αυτής της αδικίας. Και για τους κατοίκους της Ανατολικής Γερμανίας, που πριν από ένα τέταρτο του αιώνα ζητωκραύγαζαν με τις αξίνες στα χέρια καβάλα στο Τείχος, το όνειρο της ένωσης με την ευημερούσα Δύση δεν έγινε πότε πραγματικότητα, αφού ποτέ δεν πλησίασαν το βιωτικό επίπεδο των δυτικών συμπατριωτών τους. Εκατομμύρια Γερμανοί ζουν κάνοντας κακοπληρωμένες «δουλειές του ποδαριού», mini jobs, ενώ η μέση περιουσία ενός νοικοκυριού στα ανατολικά είναι υποδιπλάσια των δυτικών νοικοκυριών - μόλις 67.400 ευρώ, έναντι 153.200... Στη θέση του παλαιού Τείχους υψώθηκαν πολλά νέα, αόρατα ταξικά και κοινωνικά φράγματα, που δεν γκρεμίζονται με βαριοπούλες.
* Η στήλη αφιερώνεται στον μακαρίτη δάσκαλο Ρούσσο Βρανά
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας