Η απομπομπή της Ελλάδας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας θα μπορούσε να σώσει το ευρώ, που αυτήν τη στιγμή έχει ζωή τρία ή τέσσερα χρόνια, σύμφωνα με τον Γερμανο-αμερικανό οικονομολόγο Μαξ Ότε, ο οποίος υποστηρίζει πως αυτό οφείλεται στη χρηματοδοτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Ο Μαξ Ότε, συγγραφέας και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Γκρατς στην Αυστρία, που ήδη από το 2006 είχε προβλέψει την κατάρρευση των χρηματιστηρίων, υποστηρίζει πως παρά το γεγονός ότι η κρίση του ευρώ είναι άλυτη, το νόμισμα δεν έχει χαθεί και η διάσωσή του θα ήταν πιο εύκολη αν αποχωρούσαν οι τρεις χώρες του Νότου. Σε δημόσια συζήτηση που πραγματοποιήθηκε στο Ίνσμπρουκ, μαζί με τον επίσης γνωστό Γερμανό συγγραφέα και νομικό, Κάρλος Γκεμπάουερ (συγγραφέας του «Σώστε την Ευρώπη από την Ε.Ε.»), ο Μαξ Ότε χαρακτήρισε «εξαγορασμένη» τη σημερινή σταθερότητα του ευρώ διότι, όπως επισήμανε, «έχουμε κρατήσει στη ζωή την οικονομία με φθηνό χρήμα».
Έως τέσσερα χρόνια ζωής το ευρώ
Ο Γερμανο-αμερικανός οικονομολόγος υποστήριξε πως η χρηματοδοτική πολιτική της ΕΚΤ και η παροχή βοήθειας προς κράτη και τράπεζες απλώς καθυστερούν την κατάρρευση του κοινού νομίσματος και ότι «η κρίση του ευρώ είναι άλυτη, τα χρέη αυξάνονται, η ανεργία είναι υψηλή». Ωστόσο, θεωρεί ότι το ευρώ «θα αντέξει για ακόμη τρία έως τέσσερα χρόνια».
Κατά την άποψή του, «το ευρώ δεν έχει ακόμη χαθεί», αλλά θα ήταν πιο εύκολη η διάσωσή του εάν, αντί των μέτρων που έχουν παρθεί γι' αυτό έως τώρα, αποπέμπονταν από αυτό η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία. Με τη θέση αυτή συμφώνησε και ο Κάρλος Γκεμπάουερ, ο οποίος παρατήρησε ότι θα μπορούσε να υπάρξει ένα «παράλληλο» νόμισμα για τις χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση.
Η διαγραφή χρέους θα είχε καλύτερο αποτέλεσμα
Ο Μαξ Ότε σε παλαιότερη συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα «Ντερ Στάνταρντ», είχε πει πως τα προγράμματα βοήθειας προς την Ελλάδα δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα, παρά μόνο την πρόκληση αναταραχής στην Ευρώπη. Επίσης, είχε τονίσει πως οι μόνοι που επωφελήθηκαν ήταν οι δανειστές, οι τράπεζες και οι πολύ πλούσιοι. Ο Γερμανο-αμερικανός οικονομολόγος είναι μεταξύ αυτών που τάσσονταν σαφώς υπέρ μιας διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του ελληνικού χρέους και είχε υπενθυμίσει πως και για τη Γερμανία, που επίσης είχε βρεθεί σε άσχημη οικονομική κατάσταση, έγινε μια διεθνής διαγραφή χρέους το 1953, με τη Συμφωνία του Λονδίνου.
Είχε επισημάνει τέλος ότι η κατάσταση στην Ελλάδα συνεχίζει να είναι άσχημη και θα ήταν καλύτερο να είχε υπάρξει ήδη από την αρχή μια καθαρή διευθέτηση, με διαγραφή χρέους, έξοδο από το ευρώ και κατόπιν στήριξη ή υποστήριξη της οικονομίας «και όχι των δανειστών». Το κόστος αυτής της πολιτικής θα ήταν περίπου 150 δισ. ευρώ και δεν θα υπήρχε πλέον σήμερα αυτό το πρόβλημα.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας