Δήμιοι αστυνομικοί με κρατικές πλάτες

Εκρηκτικές διαστάσεις έχουν προσλάβει πλέον οι εν ψυχρώ, στις περισσότερες περιπτώσεις, δολοφονίες Αφροαμερικανών από αστυνομικούς καθώς η καταγραφή τους από κινητά περαστικών τούς προσδίδει αυτομάτως τεράστια δημοσιότητα και, όπως φαίνεται, το ποτήρι έχει πια ξεχειλίσει μετά τους δύο πρόσφατους φόνους: του 44χρονου Αφροαμερικανού από τον 73χρονο σερίφη στην Τούζλα της Οκλαχόμα, το βίντεο του οποίου δημοσιοποιήθηκε χθες, και της εν ψυχρώ δολοφονίας με 8 πισώπλατες βολές του άοπλου 50χρονου μαύρου Γουόλτερ Σκοτ την περασμένη Πέμπτη από τον λευκό αστυνομικό Μάικλ Τόμας Σλέιγκερ στη Νότια Καρολίνα.

Τα νέα περιστατικά πρωτοφανούς αστυνομικής βίας έρχονται να προστεθούν στα δεκάδες άλλα, όπως τον θάνατο του έφηβου Μάικλ Μπράουν στο Φέργκιουσον του Μισούρι το περσινό καλοκαίρι και την αθώωση του δολοφόνου αστυνομικού που πυροδότησε διαδηλώσεις και συγκρούσεις. Ή τη θανάσιμη λαβή αστυνομικού στον πωλητή παράνομων τσιγάρων Ερικ Γκάρνερ πριν από λίγες ημέρες, ο οποίος ενώ εκλιπαρούσε τον αστυνομικό-δολοφόνο του να τον αφήσει επειδή ήταν διαβητικός και υπέρβαρος, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ανασάνει, αυτός τον έσφιξε μέχρι να πεθάνει από ασφυξία. Οπως και στην περίπτωση του Φέργκιουσον και σε πολλές ακόμη οι αστυνομικοί αθωώνονται από την εξαιρετικά μυωπική, τουλάχιστον στο συγκεκριμένο ζήτημα, αμερικανική Δικαιοσύνη.

Τρία στοιχεία είναι ζωτικής σημασίας, προκειμένου να αντιληφθεί κάποιος γιατί η σειρά αυτών των γεγονότων έχει προκαλέσει τέτοιο θόρυβο και κοινωνική αναταραχή: πρώτον, τα νέα δράματα στη Νότια Καρολίνα και την Οκλαχόμα έρχονται να προστεθούν σε μια μακρά λίστα αναλόγων εγκλημάτων. Δεύτερον, εδώ και τουλάχιστον μια 20ετία οι Αφροαμερικανοί βλέπουν μια όλο και μεγαλύτερη στρατιωτικοποίηση της αστυνομίας, την οποία προωθεί η πανίσχυρη πολεμική βιομηχανία της χώρας και, τρίτον, τα παραπάνω συμβαίνουν σε μια χώρα η οποία δεν έχει απαλλαγεί από το ισχυρότατο ρατσιστικό της παρελθόν.

4,3 δισ. δολάρια για εξοπλισμό

Ειδικά σ’ ό,τι αφορά το ζήτημα της στρατιωτικοποίησης και της υπέρμετρης χρήσης βίας, τα στοιχεία είναι άκρως αποκαλυπτικά καθώς από το 1990 μέχρι το 2012 το υπουργείο Αμυνας μετέφερε κονδύλια ύψους 4,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων προς την αστυνομία μόνο για την αγορά στρατιωτικού και παραστρατιωτικού εξοπλισμού!

Τα ποσά είναι τουλάχιστον υπέρογκα, αφού ο κολοσσός της πολεμικής βιομηχανίας Lockheed Martin, που απασχολεί 130.000 εργαζόμενους, λαμβάνει κάθε χρόνο 29 δισεκατομμύρια δολάρια από το Πεντάγωνο. Οσο για τα πυρομαχικά, κυρίως σφαίρες για όπλα μικρού διαμετρήματος, η εταιρεία ΑΤΚ εισπράττει από το αμερικανικό υπουργείο Αμυνας 2,9 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως.

Επιπροσθέτως, από τη δεκαετία του 1980, οπότε δημιουργήθηκαν οι SWAT, οι ειδικές μονάδες επέμβασης της αμερικανικής αστυνομίας, αυτές αναπτύχθηκαν σε τέτοιο βαθμό που, όπως επισημαίνει ο ο Πίτερ Κράσκα, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Ανατολικού Κεντάκι, τέσσερις στις πέντε αμερικανικές πόλεις με πληθυσμό πάνω από 25.000 κατοίκους διαθέτουν τουλάχιστον μία τέτοια μονάδα. Αν και οι συγκεκριμένες μονάδες δημιουργήθηκαν με στόχο την αντιμετώπιση καταστάσεων υψηλού ρίσκου, όπως τις ένοπλες ληστείες και τις ομηρίες, πέρυσι επενέβησαν σε 50.000 περιπτώσεις, όταν στις αρχές του ’80 δεν πραγματοποίησαν περισσότερες από 3.000 επεμβάσεις.

Πάνοπλες με βαρύ στρατιωτικό οπλισμό οι ομάδες SWAT σήμερα χρησιμοποιούνται εκεί που θα αρκούσαν ένας-δυο αστυνομικοί ή ισάριθμοι δικαστικοί κλητήρες, όπως εξώσεις και συλλήψεις για μικροαδικήματα. Και ο εξαιρετικά βίαιος τρόπος με τον οποίο εισβάλλουν πάνοπλοι στα σπίτια της αφροαμερικανικής μειονότητας προκαλεί τρόμο, αλλά και αντιδράσεις.

Οπως επισημαίνει μεταξύ άλλων η γαλλική εφημερίδα Le Monde, είναι προφανές ότι οι αστυνομικοί ενθαρρύνονται από την ηγεσία τους στην υιοθέτηση απάνθρωπων όσο και επικίνδυνων συμπεριφορών εναντίον του «εσωτερικού» εχθρού, όπως αυτών που χαρακτηρίζουν έναν στρατιώτη στο πεδίο της μάχης. Επιπλέον αποκτηνώνονται, καθώς με τις στρατιωτικές στολές και καλυμμένα τα πρόσωπα δεν μπορούν να αναγνωριστούν, εξασφαλίζοντας ουσιαστικά ασυλία ακόμη και για τις πλέον βίαιες πράξεις τους.

Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με στοιχεία του αμερικανικού υπουργείου Δικαιοσύνης για τις ίδιες αξιόποινες πράξεις οδηγούνται στη φυλακή μόλις δύο λευκοί έναντι 11 Αφροαμερικανών με τις ποινές των δεύτερων να είναι κατά 20% βαρύτερες. Οι επιπτώσεις αυτής της πολιτικής έχουν συνέπεια και στις εκλογικές αναμετρήσεις, αφού το 2010 2,2 εκατομμύρια Αφροαμερικανοί στερήθηκαν για αδικήματα που διέπραξαν το δικαίωμα ψήφου.

Αστυνομικές βιαιότητες

Η πρώτη πολύκροτη υπόθεση αστυνομικής βαρβαρότητας, η οποία το 1991 είχε πυροδοτήσει αιματηρές ταραχές στο Λος Αντζελες, ήταν ο ανηλεής ξυλοδαρμός του 47χρονου Αφροαμερικανού Ρόντνεϊ Κινγκ από την αστυνομία του Λος Αντζελες, την οποία είχε απαθανατίσει σε βίντεο διερχόμενος πολίτης. Εκτοτε ακολούθησαν πολλά και χειρότερα επεισόδια με θύματα πάντοτε Αφροαμερικανούς και σχεδόν πάντα άοπλους, από τα οποία παραθέτουμε ορισμένα από τα πλέον εντυπωσιακά:

2014: Ο 43χρονος πωλητής παρανόμων τσιγάρων Ερικ Γκάρνερ στραγγαλίζεται από αστυνομικούς, στους οποίους ουδέποτε απαγγέλθηκαν κατηγορίες.

2014: Ο 12χρονος Ταμίρ Ράις παίζει μ’ ένα ψεύτικο πιστόλι στον δρόμο και λίγη ώρα αργότερα πέφτει νεκρός από τις σφαίρες αστυνομικών.

2013: Ο 24χρονος Τζόναθαν Φάρελ, τραυματισμένος σε τροχαίο, χτυπάει το κουδούνι σπιτιού για βοήθεια. Η ένοικος καλεί την αστυνομία, η οποία τον δολοφονεί εν ψυχρώ με 10 σφαίρες!

2012: Ο 18χρονος Ραμαρλέι Γκράχαμ, ύποπτος για κατοχή μαριχουάνας, δολοφονείται εν ψυχρώ στο διαμέρισμά του μπροστά στα μάτια του εξάχρονου αδελφού του.

2008: Αστυνομικοί της ομάδας SWAT εισβάλλουν στο σπίτι της 26χρονης Ταρίκα Ουίλσον, αναζητώντας τον άνδρα της, και τη δολοφονούν εν ψυχρώ τραυματίζοντας μάλιστα το 15 μηνών παιδί της που κρατούσε αγκαλιά!

2003: Ο 13χρονος ισπανόφωνος Αντι Λόπες που παίζει με ένα πλαστικό πιστόλι πέφτει νεκρός από τις 7 σφαίρες αστυνομικού στον οποίο δεν απαγγέλθηκαν ποτέ κατηγορίες.

1999: Ο 23χρονος Αμαντού Ντιαλό κατά τη διάρκεια ελέγχου ταυτότητας γαζώνεται κυριολεκτικά από 40 σφαίρες τεσσάρων αστυνομικών, οι οποίοι στη συνέχεια απαλλάχθηκαν από κάθε κατηγορία.