Θάνατος & καταστροφή: Συγκλονίζουν οι μαρτυρίες από τη σιδηροδρομική τραγωδία στην Ινδία

Βυθισμένη στο πένθος η Ινδία από το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στην πολιτεία Οντίσα.

Τα σωστικά συνεργεία σταμάτησαν το απόγευμα του Σαββάτου την επιχείρηση εντοπισμού και ανάσυρσης θυμάτων στο σημείο όπου τρία τρένα συγκρούστηκαν μεταξύ τους την Παρασκευή, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τουλάχιστον 288 άνθρωποι και να τραυματιστούν άλλοι 900.

Ο εκπρόσωπος τύπου της εταιρείας South Eastern Railway, Κ.Σ. Ανάντ, είπε ότι με βάση τα προκαταρκτικά στοιχεία της έρευνας το δυστύχημα αυτό, μια από τις χειρότερες σιδηροδρομικές καταστροφές στην ιστορία της Ινδίας, ενδέχεται να οφείλεται σε βλάβη του συστήματος σηματοδότησης.

Ανάλογο συμπέρασμα βγαίνει και από επίσημο κυβερνητικό έγγραφο που αναφέρει (Reuters) ότι στην τραγωδία οδήγησε πιθανό σφάλμα στη σηματοδότηση.

Οι εικόνες και τα βίντεο που δόθηκαν στη δημοσιότητα κόβουν την ανάσα με τις ομάδες διάσωσης να ερευνούν μέσα στα ανοιχτά βαγόνια.

Διαμελισμένα πτώματα σκορπισμένα παντού

Οι μαρτυρίες των επιζώντων που έζησαν τον εφιάλτη αλλά και συγγενών και φίλων που έσπευσαν στην Μπαλασόρ είναι γροθιά στο στομάχι.

Περιγράφουν διαμελισμένα πτώματα σκορπισμένα παντού και σκηνές χάους και πανικού. Ο επιβάτης Ανούμπα Ντας δήλωσε στο Reuters ότι δεν θα ξεχνούσε ποτέ τη σκηνή. «Οικογένειες συντρίφθηκαν, σώματα χωρίς άκρα και ένα λουτρό αίματος στις ράγες», περιέγραψε.

Μετά τη σύγκρουση και τον εκτροχιασμό των βαγονιών «άνθρωποι έκλαιγαν, φώναζαν βοήθεια», αφηγήθηκε σε ένα ινδικό τηλεοπτικό κανάλι ο Αρτζούν Ντας, ένας από τους επιζώντες. Οι επιβάτες «εκτοξεύτηκαν από τις κουκέτες τους, υπήρχαν παντού τραυματίες, μέσα στα βαγόνια και κατά μήκος της σιδηροδρομικής γραμμής», πρόσθεσε, λέγοντας ότι θέλει «να ξεχάσει» όσα είδε.

Ένας επιζών είπε ότι κοιμόταν και ξύπνησε όταν το βαγόνι του εκτροχιάστηκε. «Περίπου 10 με 15 άτομα έπεσαν πάνω μου», δήλωσε σε ινδικό ειδησεογραφικό κανάλι. «Τραυματίστηκα στο χέρι και τον αυχένα μου. Όταν βγήκα από το τρένο, είδα άκρα διασκορπισμένα παντού, ένα πόδι εδώ, ένα χέρι εκεί. Το πρόσωπο κάποιου ήταν παραμορφωμένο».

Η Sayantani Ghosh, η οποία βρισκόταν στο βαγόνι Α-1 μαζί με την 11χρονη κόρη της, δήλωσε ότι ήταν τυχερή που ήταν ζωντανή. Περιέγραψε πώς πετάχτηκαν από τα καθίσματά τους από ένα δυνατό τράνταγμα και στη συνέχεια ένας «βροντώδης ήχος» ακούστηκε από τη μία άκρη του βαγονιού τους, όταν ένα διπλανό βαγόνι έπεσε πάνω στο δικό τους.

«Από τα διπλανά βαγόνια ακούσαμε ανθρώπους να φωνάζουν για βοήθεια και να κλαίνε δυνατά. Οι τρομακτικές σκηνές συνεχίζουν να αναβιώνουν μπροστά στα μάτια μου. Δεν μπορώ να το βγάλω από το μυαλό μου», είπε.

Ο Χιρανμάι Ραθ, ένας φοιτητής το σπίτι του οποίου βρίσκεται πολύ κοντά στις ράγες, έσπευσε για να βοηθήσει. Μέσα σε λίγες ώρες, είδε, όπως είπε «περισσότερο θάνατο και καταστροφή απ’ όσο μπορούσε να φανταστεί».

Συγγενείς των επιβαινόντων έσπευσαν στο σημείο και άρχισαν να ψάχνουν μανιωδώς για να βρουν τους αγαπημένους τους. Μεταξύ αυτών ήταν και ο Rabindra Shau, 53 ετών, ο οποίος αναζητούσε τον γιο του Govinda.

«Σας παρακαλώ βοηθήστε με να βρω τον γιο μου. Τουλάχιστον βοηθήστε με, με το πτώμα του», φώναζε καθώς αναποδογύριζε πτώματα που βρίσκονταν κοντά στα στραπατσαρισμένα βαγόνια.

Ο Zakir Hussain, 35 ετών, δήλωσε ότι προσπαθούσε να μάθει νέα για τον μεγαλύτερο αδελφό του Abdul Sheikh, τον ανιψιό του, Mehraj Sheikh, 22 ετών, και τρεις γείτονές του.

«Από τη στιγμή που άκουσα την είδηση του δυστυχήματος, κάλεσα τον αδελφό και τον ανιψιό μου, αλλά τα τηλέφωνά τους ήταν απενεργοποιημένα», είπε. «Ήρθα νωρίς το πρωί και από τότε πηγαίνω από το ένα νοσοκομείο στο άλλο, αλλά δεν υπάρχει κανένα ίχνος τους. Πήγα μάλιστα στο σημείο και είδα σωρούς από πτώματα να κείτονται εκεί. Είδα τα πρόσωπα περισσότερων από 100 νεκρών, αλλά δεν μπόρεσα να βρω τον αδελφό μου, τον ανιψιό μου ή τους γείτονές μου».

Αγωνία για την ταυτοποίηση των πτωμάτων

Καθώς τα νοσοκομεία δεν είχαν χώρο για τους νεκρούς, το γυμνάσιο της Μπαχανάγκα μετατράπηκε σε αυτοσχέδιο νεκροτομείο, με εκατοντάδες πτώματα να στοιβάζονται και να περιμένουν να αναγνωριστούν από τους συγγενείς τους. Ένα άλλο προσωρινό νεκροτομείο στήθηκε σε μια κοντινή βιομηχανική περιοχή.

«Η πρόκληση τώρα είναι η ταυτοποίηση των πτωμάτων», δήλωσε ο κρατικός αξιωματούχος PK Jena. «Όπου οι συγγενείς είναι σε θέση να παράσχουν στοιχεία, οι σοροί παραδίδονται μετά από νεκροψίες. Αν δεν ταυτοποιηθούν, ίσως πρέπει να προχωρήσουμε σε εξέταση DNA και άλλα πρωτόκολλα».

Ο Toton Sekh έσπευσε επίσης στο σημείο, το πρωί του Σαββάτου, για να αναζητήσει τον ανιψιό του, Abu Taher Shekh, 24 ετών, από το Basanti. Είπε ότι ο τόπος του δυστυχήματος έμοιαζε με κολαστήριο με «σωρούς από πτώματα που φυλάσσονται σε ένα σχολείο».

Είπε ότι οι αξιωματούχοι δεν είχαν καταφέρει να εντοπίσουν τον ανιψιό του και ότι δεν μπορούσε να τον βρει σε κανένα νοσοκομείο.

«Εξακολουθώ να τον ψάχνω. Προσευχόμαστε να βρεθεί κάπως ζωντανός κάπου», τα λόγια του.

Τα κοντινά νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας κατακλύστηκαν από νεκρούς και τραυματίες. Το ιατρικό προσωπικό αγωνιζόταν να αντεπεξέλθει στο τεράστιο μέγεθος της καταστροφής. Εκατοντάδες ντόπιοι έκαναν ουρά έξω από τα νοσοκομεία για να δώσουν αίμα.

Ο Δρ. Mrutunjay Mishra, από το νοσοκομείο της περιφέρειας Balasore, δήλωσε ότι το προσωπικό του εργάστηκε όλη τη νύχτα, αφού πάνω από 250 ασθενείς κατέκλυσαν ταυτόχρονα τους θαλάμους. «Είμαι στο επάγγελμα εδώ και πολλές δεκαετίες, αλλά δεν έχω δει ποτέ στη ζωή μου τέτοιο χάος», δήλωσε.

Ένας άλλος γιατρός στο νοσοκομείο SCB στο Cuttak δήλωσε: «Μερικοί έχουν χάσει τα άκρα τους και πολλοί έχουν σοβαρά τραύματα σε όλο τους το σώμα. Περίπου 20 τραυματίες που μεταφέρθηκαν σε εμάς απεβίωσαν ενώ προσπαθούσαμε να τους περιθάλψουμε».

Στο σημείο του δυστυχήματος έφτασε και ο πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι, που μίλησε με τους διασώστες και επιθεώρησε τα συντρίμμια.

Όπως ανακοινώθηκε, οι οικογένειες των νεκρών θα λάβουν ως αποζημίωση 1 εκατομμύριο ρουπίες (12.000 δολάρια), ενώ οι σοβαρά τραυματίες θα λάβουν 200.000 ρουπίες, με 50.000 ρουπίες για ελαφρούς τραυματισμούς, δήλωσε ο υπουργός Σιδηροδρόμων, ενώ κάποιες από τις κυβερνήσεις των πολιτειών έχουν επίσης ανακοινώσει αποζημιώσεις.

► Το πιο θανατηφόρο σιδηροδρομικό δυστύχημα της Ινδίας ήταν το 1981 όταν ένα τρένο έπεσε από μια γέφυρα σε ένα ποτάμι στην πολιτεία Μπιχάρ, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν περίπου 800 άνθρωποι.