Αυτήν την εποχή η περιήγηση στην ορεινή Αρκαδία είναι πραγματικά ένα όνειρο. Εδώ στα μυθικά δάση του θεού Πάνα και στα ριζά του ελατοσκέπαστου Μαίναλου, πριν ξεκινήσουν οι επίμονες υψηλές καλοκαιρινές θερμοκρασίες, η άνοιξη είναι στα καλύτερά της!
Στο μικρό αυτό οδοιπορικό μας θα περιηγηθούμε στις κατάφυτες χαραδρώσεις που σημαδεύουν το αρκαδικό τοπίο, μέσα στις οποίες κυλούν γοργόνερα ποτάμια και κελαρυστά ρυάκια.
Ακολουθώντας βατές οδικές διαδρομές στην ευρύτερη περιοχή της Δημητσάνας και στο ορεινό τμήμα του Αλφειού (Ανω Αλφειός), κοντά στην Καρύταινα, θα αναζητήσουμε κάποια από τα ομορφότερα γεφύρια του Μοριά που συνδέουν με την πέτρινη κορμοστασιά τους τις δύο όχθες του ποταμού Λούσιου.
Λίγα λόγια για τον ποταμό Λούσιο
Ο ποταμός Λούσιος πηγάζει από το οροπέδιο της Καρκαλούς και μέχρι να ενωθεί με τον Αλφειό χαράζει με την υγρή του δύναμη πάνω στην αρκαδική γη το ωραιότερο φαράγγι της. Η προέλευση του ονόματός του -σύμφωνα με τον μύθο- προέκυψε από τη φήμη πως στα διάφανα νερά του λουζόταν ο Δίας. Ωστόσο ο Λούσιος είναι από τα πανάρχαια χρόνια και ποταμός των ανθρώπων. Στις όχθες του βρισκόταν κτισμένη η αρχαία πολιτεία της Γόρτυνας. Τη δύναμη των γρήγορων νερών του χρησιμοποιούσαν στην προβιομηχανική Ελλάδα περίπου εκατό μονάδες υδροκίνησης, οι οποίες περιελάμβαναν νερόμυλους, μαντάνια, υδροπρίονα, νεροτριβές, λιοτρίβια και ταμπάκικα (μονάδες επεξεργασίας δερμάτων). Κοντά στην Καρύταινα ο Λούσιος σμίγει τα νερά του με τον Αλφειό αφού αποτελεί μαζί με τον Λάδωνα τους κυριότερους παραποτάμους του.
Σήμερα, η ιστορική και δημοφιλής τουριστικά Δημητσάνα, αλλά και η παραδοσιακή Καρύταινα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αφετηρία για εύκολες επισκέψεις στην περιοχή των ποταμών Λούσιου και Ανω Αλφειού. Το οδικό δίκτυο της περιοχής, αν και έχει αρκετές στροφές, είναι ασφαλτοστρωμένο. Οσο για τους φίλους της πεζοπορίας, να αναφέρουμε ότι εδώ ξεδιπλώνεται ένα από τα ομορφότερα και καλύτερα δίκτυα μονοπατιών της Ευρώπης, το βραβευμένο «Menalon Trail». Ετσι ο πεζοπόρος μπορεί να ανακαλύψει πολλές ακόμη, κρυμμένες από τα μάτια των πολλών, ομορφιές του αρκαδικού φυσικού και πολιτισμικού τοπίου.
Τα γεφύρια της Δημητσάνας
Φτάνοντας στη Δημητσάνα, μετά την Καρκαλού και χαμηλά στο φαράγγι όπου στριμώχνει τα γρήγορα νερά του ο Λούσιος ποταμός, θα δείτε το στιβαρό γεφύρι του Σέρβου, ή Σερά. Είναι μια μεγάλη κατασκευή με άνοιγμα τόξου κοντά στα 19 μέτρα. Δυστυχώς το παλιό αυτό κτίσμα κακοποιήθηκε από το άφθονο τσιμέντο που έπεσε πρόσφατα για τη δομική βελτίωση των αντοχών του, με σκοπό τη διέλευση σύγχρονων μεγάλων οχημάτων.
Επίσης γύρω από τη Δημητσάνα και τη Ζάτουνα εύκολα θα συναντήσετε τα γεφύρια του Μακρή, του Μπάρκουρα και το ομορφότερο όλων, αυτό του Μαυρογιάννη ή Κοντού, κτίσμα του 1850 που εξυπηρετούσε τις μετακινήσεις ανάμεσα στη Δημητσάνα και τη Ζάτουνα. Στην πορεία για τη Μονή Φιλοσόφου ξεχωρίζει η μονότοξη γέφυρα της Μονοπορής από όπου περνά και ο ασφάλτινος δρόμος που οδηγεί στο μοναστήρι.
Το γεφύρι του Πολυγένη και η αρχαία Γόρτυνα
Πηγαίνοντας από Δημητσάνα προς Στεμνίτσα θα δείτε δεξιά τον δρόμο που κατηφορίζει για τη Μονή Προδρόμου (12ος αιώνας), η οποία κουρνιάζει σε μια κοιλότητα του βράχου, στα πρανή του φαραγγιού. Χαμηλότερα στην κοίτη του ποταμού Λούσιου, μέσα στο σκιερό φαράγγι, έχουν ανασκαφεί τα ερείπια της αρχαίας Γόρτυνας, μιας σημαντικής λουτρόπολης του 4ου αιώνα π.Χ. όπου λατρευόταν ο θεός Ασκληπιός. Ο δρόμος σταματά στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου όπου υπάρχει μικρός χώρος στάθμευσης.
Σύντομο βατό μονοπάτι θα σας φέρει στο σημείο όπου βρίσκεται το εντυπωσιακό μονοκάμαρο πετρογέφυρο του Πολυγένη ή Κόκκορη, κτίσμα του 17ου αιώνα.
Το κομψό γεφύρι του Ατσίχολου στον κάτω ρου του Λούσιου
Από το παραδοσιακό χωριό της Καρύταινας που έχει πρόσβαση τόσο μέσω Στεμνίτσας, όσο και μέσω Μεγαλόπολης, εύκολα θα ακολουθήσετε τις πινακίδες προς το χωριό Ατσίχολος. Διανύοντας μόνο 4 χιλιόμετρα θα φτάσετε στις όχθες του ποταμού Λούσιου όπου και θα συναντήσετε το πιο κομψό γεφύρι των αρκαδικών βουνών, γνωστό ως «γεφύρι του Ατσίχολου». Είναι και αυτό έργο των Λαγκαδινών μαστόρων, χτίστηκε τον 18ο αιώνα και είναι μονοκάμαρο με ένα μεγάλο ανακουφιστικό τόξο.
Εύκολα από εδώ θα συνεχίσετε προς τα χωριά Ατσίχολος, Βλαχορράπτη, αλλά και προς Μονή Καλαμίου και αρχαιολογικό χώρο Γόρτυνας που προσεγγίζεται πλέον και από αυτό το σημείο με ασφάλτινο δρόμο.
Το αιωρούμενο γεφύρι του Κούκου Ή Βαλαβάνη
Από το χωριό Βλαχορράπτης, που απέχει 12 χλμ. από την Καρύταινα, θα κατηφορίσετε σε βατό χωματόδρομο (περίπου 5 χιλιόμετρα) ώσπου να βρεθείτε στην κοίτη του ποταμού Αλφειού, στην τοποθεσία την οποία οι ντόπιοι γνωρίζουν με την ονομασία «Τρία Αλώνια». Στα όρια Αρκαδίας - Ηλείας ο Αλφειός, αφού έχει δεχθεί τα νερά του Λούσιου, εγκλωβίζεται ανάμεσα στα βράχια μιας χαράδρας.
Στο πιο στενό της σημείο, στον παλιό δρόμο που συνέδεε την Αρκαδία με την Ολυμπία και 34 μέτρα επάνω από το νερό, το 1880 ο Λαγκαδιώτης μάστορας Αντώνης Κάτσαινος στερέωσε το μικρό στιβαρό γεφύρι. Το σημείο είναι επιβλητικό και το αρχιτεκτονικό αυτό πέτρινο κόσμημα κερδίζει τις εντυπώσεις καθώς μοιάζει να αιωρείται στο κενό.
Καρύταινα, το γεφύρι του… πεντοχίλιαρου
Ακολουθώντας το θαυμάσιο μονοπάτι από την Καρύταινα, ή μέσω σύντομου χωματόδρομου, θα κατηφορίσετε στις όχθες του Αλφειού ποταμού για να δείτε το ιστορικό γεφύρι της Καρύταινας. Εχει ύψος 12 μέτρα και μήκος 50 και είχε πέντε άνισα τόξα. Χτίστηκε τον 15ο αιώνα στη θέση παλαιότερου. Ενσωματωμένο στη δομή της κατασκευής διασώζεται ακόμη το παρεκκλήσι της Παναγίας που ήταν και η προστάτιδα του γεφυριού. Το γεφύρι εξυπηρετούσε τις ανάγκες του κάστρου της μεσαιωνικής Καρύταινας και μέσω αυτού επικοινωνούσε με τις πόλεις και τα χωριά της Ηλίας. Το 1950 κατασκευάστηκε ακριβώς από επάνω του η νέα μεγάλη τσιμεντένια γέφυρα που χρησιμοποιείται ακόμη.
Από το αρχικό, παλιό βυζαντινό γεφύρι διασώζονται σήμερα τρία τόξα καθώς η μεσαία κάμαρα ανατινάχτηκε κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου. Το γεφύρι όπως απεικονιζόταν σε παλιότερη γκραβούρα τυπώθηκε στο περίφημο πεντοχίλιαρο, ένα από τα τελευταία χαρτονομίσματα της δραχμής. Η παλιά κατασκευή έχει συνδέσει το όνομά της με αρκετά ιστορικά γεγονότα, ενώ αναφέρεται από τον Γάλλο περιηγητή και διπλωμάτη Πουκεβίλ, αλλά και από τον Κολοκοτρώνη στα απομνημονεύματά του.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας