Επιχείρηση ποινικού λαϊκισμού

Τη μόνιμη στρατηγική της κυβέρνησης, αναζητούμε πάση θυσία ενόχους, δεν φταίμε εμείς και μοιράζουμε απλόχερα ποινικό λαϊκισμό, υπηρετούν με σθένος τα στελέχη της κυβέρνησης. Μετά τη Σοφία Βούλτεψη και τις απολύτως ψευδείς αναφορές της, χθες το πρωί «χτύπησε» προσεκτικότερα και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Π. Μαρινάκης, μιλώντας στο MEGA. «Αυτό το οποίο έχει ήδη προαναγγείλει και ο υπουργός Δικαιοσύνης και ο υπουργός Πολιτικής Προστασίας (σ.σ. ο νο2 μετά την αναγκαστική παραίτηση του νo1) μετά το πρώτο κύμα των πυρκαγιών είναι ό,τι πρέπει να γίνει και θα γίνει σε πλημμεληματικές περιπτώσεις, δηλαδή σε περίπτωση αμέλειας, όταν επί επτά ημέρες έχουμε ακραίο κίνδυνο!». Ξέχασε βέβαια τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2021 που δεν υπήρχε πολυήμερος ακραίος κίνδυνος, ενώ, όπως είχε πει ο πρωθυπουργός του, οι μεγαλύτερες φωτιές γίνονται με λίγο αέρα!

Τόνισε ότι δεν μπορεί σε ακραίο κίνδυνο κάποιοι να πετάνε πυροτεχνήματα στον γάμο τους ή να καίνε χόρτα στο χωράφι τους, συγχέοντας σκόπιμα τις πολυήμερες και πολύνεκρες πυρκαγιές που ξεκίνησαν από έναν κεραυνό ή ένα βραχυκύκλωμα ή έστω μια ανεγκέφαλη πράξη ενός 80χρονου ή ενός ψυχοπαθή και τις οποίες ο ασυντόνιστος και αποδεκατισμένος από προσωπικό κρατικός μηχανισμός δεν κατάφερε να περιορίσει με την αμέλεια κάποιων πολιτών. Αυτές τις εξ αμελείας ποινές ακόμα και λίγων μηνών θα τις εκτίουν στη φυλακή οι υπαίτιοι, ανακοίνωσε με στόμφο ο κ. Μαρινάκης και συνέχισε: «Θεωρώ ότι το πρόβλημα πλέον δεν είναι το ύψος των ποινών, γιατί το αποκατέστησε (!) η κυβέρνηση της Ν.Δ. και του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ναι, το 2019 είχαμε έναν εκτρωματικό (!) Ποινικό Κώδικα που σχεδόν όλα τα αδικήματα έγιναν ηπιότερα ως προς την ποινική τους μεταχείριση. Τώρα ήρθε η ώρα να δούμε αυτό το θέμα, των αναστολών».

Αναγνώρισε βέβαια στα λόγια ότι είναι πολύ μεγάλη συζήτηση τι είναι αμέλεια και τι είναι δόλος, αλλά «αν έχεις μια χρονιά με τις περισσότερες μέρες με ακραίο κίνδυνο, όσες δεν είχαμε αθροιστικά τα προηγούμενα χρόνια», προφανώς κατά τον κ. Μαρινάκη η αμέλεια γίνεται δόλος. Να λοιπόν που οι «μένουμε Ευρώπη» γίνονται σιγά σιγά «φεύγουμε Ευρώπη και… βλέπουμε». Διότι ποια η αξία μιας οργανωμένης και κοστοβόρας ευρωπαϊκής πολιτικής για τα δάση; Εμείς δεν χρειαζόμαστε δασικούς, ούτε πυροσβέστες, ούτε σχεδιασμούς ειδικών, χρειαζόμαστε ποινές και το 112!

Εφόσον λοιπόν ο γιατρός, πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Γ. Τσιάρας το «τερμάτιζε» σε κάθε περίσταση αριθμητικά, δηλαδή με μεγαλύτερες ποινές, τώρα ο Γ. Φλωρίδης και ο Π. Μαρινάκης ως νομικοί επιλέγουν πλάγιο δρόμο ικανοποίησης του ποινικού λαϊκισμού: θα περιορίσουν κατά βούληση το φιλελεύθερο μέτρο δικαιώματος αναστολής ποινής και θα μετατρέψουν κατά το δοκούν αδικήματα εξ αμελείας σε αδικήματα με δόλο, ανοίγοντας πολύ επικίνδυνα μονοπάτια στο ποινικό δίκαιο. Οσο για τον «εκτρωματικό» κατά Μαρινάκη Π.Κ., συνιστά ένα μεγάλο μεταρρυθμιστικό επίτευγμα της ελληνικής επιστημονικής κοινότητας που εκσυγχρόνισε ένα νομοθέτημα 70 ετών. Οι τιμωρητικές εμμονές της Ν.Δ. έφεραν ανατροπή βασικών επιλογών του Π.Κ. (2019). Αγγίζει πια τα όρια της γραφικότητας ότι πίσω από κάθε κυβερνητική ανεπάρκεια εφευρίσκεται η διέξοδος της ποινικής αυστηροποίησης.

Τι δεν κατάλαβε η κ. Βούλτεψη;

Η υφυπουργός σκόπιμα προφανώς συνέδεσε το αδίκημα του «κοινού» εμπρησμού, που ήταν και μέχρι σήμερα παραμένει πλημμέλημα όπως και το αν π.χ., ανάψω φωτιά και κάψω το χωράφι μου, με το αδίκημα του εμπρησμού δασών που ήταν και παραμένει φυσικά κακούργημα με βαρύτατες ποινές.

Για του λόγου το αληθές παραπέμπουμε στη συγκριτική μελέτη των Ποινικών Κωδίκων (προ, επί και μετά ΣΥΡΙΖΑ) από έγκριτους νομικούς και συγκεκριμένα στα άρθρα 264 και 265: https://www.lawspot.gr/sites/default/files/images/nea/poinikos_kodikas-triplos_sygkritikos_pinakas.pdf.

Παραπέμπουμε και στις δηλώσεις του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης, Μιχάλη Καλογήρου, τόσο μέσα στη Βουλή το 2019 κατά την ψήφιση των Κωδίκων όσο και στην τοποθέτησή του το 2021, όταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη μετά τη Β. Εύβοια, τη Βαρυμπόμπη κ.λπ. θεώρησε καλό να αλλάξει, χωρίς να ξοδέψει ένα ευρώ, τον Π.Κ. «Υπάρχουν οι ρυθμίσεις για τα εγκλήματα του κοινού κινδύνου, όπως ο εμπρησμός σε δάση. Προβλέπονται επιβαρυντικές περιπτώσεις με ποινή κάθειρξης τουλάχιστον δέκα ετών όταν αυτά έχουν οδηγήσει σε θάνατο ή ακόμη και ισόβιας κάθειρξης όταν έχουν προκαλέσει περισσότερους θανάτους. Πρέπει ξεχωριστά να τονιστεί ότι γενικά στον κώδικα δεν συναντώνται εγκλήματα αφηρημένης διακινδύνευσης, παρά μόνο δυνητικής και συγκεκριμένης» (2019 Βουλή). Αυτό το τελευταίο επανέφερε η Ν.Δ. σε πείσμα του διεθνούς δικαίου και προς τέρψη των αδηφάγων κυνηγών ενόχων. Το βασικό εδώ είναι η οργανωμένη στρατηγική της κυβέρνησης ούτως ώστε οι ευθύνες των πυρκαγιών να υποβιβαστούν στην ατομική ευθύνη, στους «αλιτήριους» εμπρηστές και στην ποινική τους μεταχείριση.

«Για να τελειώνει το παραμύθι, οι πυρκαγιές μεγάλης έκτασης ή εκείνες όπου υπήρξε κίνδυνος για τη ζωή ή για κοινωφελείς εγκαταστάσεις, όπως συνέβη με τις πυρκαγιές όλων αυτών των ημερών, τιμωρούνται ως κακουργήματα. Μάλιστα με τον Ποινικό Κώδικα που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ τιμωρείται ως κακούργημα ήδη η πυρκαγιά που επεκτάθηκε σε μεγάλη δασική έκταση και δεν απαιτείται να πρόκειται για «ιδιαίτερα μεγάλη έκταση», όπως γινόταν με τον παλιό Π.Κ. Παράλληλα προβλέφθηκε για πρώτη φορά μέχρι και ποινή ισόβιας κάθειρξης για πυρκαγιά δάσους στην περίπτωση ύπαρξης μεγάλου αριθμού θυμάτων, κάτι που δεν ίσχυε ποτέ στο παρελθόν[...]» (Καλογήρου 2021).

Απέχθεια για τους επιστήμονες

Δήλωση του βουλευτή Δράμας του ΣΥΡΙΖΑ, Θεόφιλου Ξανθόπουλου: «Οι πυρκαγιές του καλοκαιριού είναι ιδιαίτερα εκτεταμένες, με πολλά ανθρώπινα θύματα, ανυπολόγιστη περιβαλλοντική καταστροφή και υλικές ζημιές. Ωστόσο οι επιστημονικές καταγραφές δεν είναι, για την υφυπουργό κ. Σοφία Βούλτεψη, παρά προπαγάνδα των αριθμών. Η ίδια μάλιστα επιχείρησε να σπιλώσει τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, υποστηρίζοντας ότι ο εμπρησμός έγινε πλημμέλημα. Της συνιστούμε, παρά την προσφάτως εκδηλωθείσα απέχθειά της για τους επιστήμονες, πριν κάνει τέτοιες δηλώσεις να συμβουλεύεται έναν ποινικολόγο, ώστε να μην εκτίθεται: α) το βασικό αδίκημα εμπρησμού (άρ. 264 Π.Κ.) αφενός δεν αφορά τα δάση, αφετέρου ήταν και παραμένει πλημμέλημα, β) οι μεγάλες ή θανατηφόρες πυρκαγιές δασών (άρ. 265 Π.Κ.) ήταν πάντα, έμειναν με τον Ποινικό Κώδικα του 2019 και συνεχίζουν να παραμένουν κακούργημα. Εκτός αν η κ. Σ. Βούλτεψη πιστεύει ότι οι πυρκαγιές στον Εβρο είναι «μικρής έκτασης» και άρα δεν συνιστούν κακούργημα. Αλλά και ο κ. Μαρινάκης αναφέρεται στους εμπρηστές και επαναλαμβάνει το τόσο αρεστό στην κυβέρνηση αξίωμα της «ατομικής ευθύνης», αγνοεί τον πυρήνα της πρόληψης και ουσιαστικά αναιρεί την ουσία της Πολιτικής Προστασίας. Είναι θλιβερό τέτοιες δύσκολες για τη χώρα μας ώρες κυβερνητικά στελέχη να μετατρέπονται σε διακινητές fake news με σκοπό τη συκοφάντηση του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Ομως οι κυβερνητικές ευθύνες δεν θα θαφτούν όση παραπλάνηση και αν γίνει, όση διαστρέβλωση και αν επιχειρηθεί».