Μέσα σε λιγότερες από 24 ώρες θρηνούμε ακόμη δύο γυναίκες δολοφονημένες από αντρικό χέρι. Κυριακή στο Ρέθυμνο, Δευτέρα στη Ζάκυνθο – και οι δυο γυναικοκτονίες έχουν δράστες τους συζύγους.
Η γυναίκα από τη Ζάκυνθο, μάλιστα, είχε υποβάλει μήνυση εναντίον του δράστη για ενδοοικογενειακή βία δύο φορές –η τελευταία λίγη ώρα πριν χάσει τη ζωή της-, οπότε γεννώνται σοβαρά ερωτήματα για την ανταπόκριση των αστυνομικών αρχών σε ζητήματα έμφυλης βίας.
Ο εισαγγελέας Ρεθύμνου χθες απήγγειλε κατηγορία για δολοφονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση και για παράνομη οπλοκατοχή στον 60χρονο που ομολόγησε ότι δολοφόνησε την 56χρονη Γεωργία στο Ανω Μαλάκι. Ο δράστης τη μαχαίρωσε, σύμφωνα με τοπικά μέσα, «επειδή του ζήτησε να χωρίσουν».
Ο γυναικοκτόνος, μετακυλώντας την ευθύνη στη δολοφονημένη γυναίκα, υποστήριξε πως τον εγκατέλειψε τρεις φορές το τελευταίο τρίμηνο και όταν επέστρεφε εκείνος «πάντα τη δεχόταν πίσω». Αρνήθηκε πως η γυναίκα τού ζήτησε διαζύγιο, αλλά απέδωσε το έγκλημα σε «έντονο φραστικό διαπληκτισμό», ενώ ισχυρίστηκε ότι το θύμα τού επιτέθηκε λεκτικά και σωματικά κι εκείνος «θόλωσε». Οπως ισχυρίστηκε, έφυγε από το σπίτι και μετέβη στο σπίτι του αδελφού του, ο οποίος κάλεσε τον μεγάλο γιο του δράστη και τον ενημέρωσε για το τι έχει συμβεί. Ο δράστης αναμένεται να απολογηθεί στην ανακρίτρια την ερχόμενη Πέμπτη.
Η 40χρονη από τη Ζάκυνθο δολοφονήθηκε τα ξημερώματα της Κυριακής από τον εν διαστάσει σύζυγό της. Η γυναίκα ήταν μητέρα τριών παιδιών και δούλευε ως καμαριέρα σε ξενοδοχείο της περιοχής του Τσιλιβή. Σύμφωνα με αστυνομικές πηγές, η γυναίκα έφερε πολλαπλά χτυπήματα στο κεφάλι με αποτέλεσμα να προκληθεί κρανιοεγκεφαλική βλάβη, ενώ είχε δεχτεί και χτύπημα με μαχαίρι.
Ο 51χρονος είχε απασχολήσει κατά το παρελθόν τις αστυνομικές αρχές, καθώς είχε συλληφθεί για ενδοοικογενειακή βία και είχε οδηγηθεί στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Ζακύνθου. Το θύμα είχε υποβάλει μήνυση εναντίον του για ενδοοικογενειακή βία δύο φορές. Η πρώτη ήταν στις 18 Ιουνίου και με εισαγγελική εντολή είχαν επιβληθεί περιοριστικά μέτρα. Προχθές το βράδυ έκανε εκ νέου μήνυση εναντίον του. Λίγη ώρα αργότερα, τα μεσάνυχτα, ο δράστης εισέβαλε στο σπίτι, την ξυλοκόπησε άγρια και τη μαχαίρωσε επανειλημμένα στον θώρακα και στον λαιμό.
Η γυναίκα υπέκυψε λίγη ώρα μετά, στο νοσοκομείο του νησιού. Ο γυναικοκτόνος διέφυγε από το σπίτι, για να συλληφθεί χθες το πρωί από άντρες της Αστυνομικής Διεύθυνσης Ζακύνθου, ομολογώντας ότι σκότωσε τη γυναίκα του. Κρατείται στην Αστυνομική Διεύθυνση Ζακύνθου και αναμένεται σήμερα να πάει στον ανακριτή.
Τουλάχιστον 39 γυναικοκτονίες τελέστηκαν στην Ελλάδα το 2019 και το 2020, ενώ 12 γυναίκες έχασαν τη ζωή τους το 2021. Μέσα στους πρώτους 7 μήνες του 2022 θρηνούμε ακόμη 12 δολοφονημένες γυναίκες. Χθες, η υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων και πρώην γ.γ. Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων, Μαρία Συρεγγέλα, δήλωσε πως «από την αρχή της διακυβέρνησής μας έχουμε ως βασική προτεραιότητα τη στήριξη κάθε γυναίκας που έχει δεχτεί βία.
Δυστυχώς τις τελευταίες ώρες είμαστε για άλλη μια φορά αντιμέτωποι με το φαινόμενο που μας έχει συγκλονίσει και κάνουμε τα πάντα για να το αντιμετωπίσουμε». Ενθάρρυνε, δε, τα θύματα να ζητήσουν βοήθεια και να απευθυνθούν στη Γραμμή SOS και στις Αρχές, χωρίς ωστόσο να αναφέρει ότι η γυναίκα στη Ζάκυνθο, απ’ ό,τι φαίνεται, είχε απευθυνθεί στην αστυνομία, η στάση της οποίας φάνηκε κατώτερη των περιστάσεων.
Η υφυπουργός δεν ανέφερε τη λέξη «γυναικοκτονία», την απαγορευμένη λέξη στην οποία η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να δώσει νομική υπόσταση. Αν και ο ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός, Βασίλης Πλιώτας, την υιοθέτησε –εισακούγοντας τα χρόνια και επίμονα αιτήματα του φεμινιστικού κινήματος και των γυναικείων οργανώσεων που μάχονται για τη νομική κατοχύρωση του όρου και την άμεση εφαρμογή όλων των μέτρων προστασίας και στήριξης θυμάτων έμφυλης βίας–, ο υπουργός Δικαιοσύνης, Κώστας Τσιάρας εξακολουθεί να υπεκφεύγει, ενώ το φαινόμενο πυκνώνει.
Μόλις τον περασμένο Μάιο, μετά τις αυξανόμενες φωνές των γυναικείων οργανώσεων και συλλογικοτήτων, των οικογενειών θυμάτων και της αντιπολίτευσης, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να τυποποιηθεί σε αυτοτελές αδίκημα η γυναικοκτονία, παρά τις επίμονες προγενέστερες τοποθετήσεις του για το αντίθετο, λέγοντας πως... «τον δημόσιο διάλογο παρακολουθεί η αρμόδια επιστημονική επιτροπή για την παρακολούθηση του Ποινικού Κώδικα».
Αννα Βουγιούκα, κοινωνική επιστήμονας, υπεύθυνη συνηγορίας του Κέντρου Γυναικείων Μελετών και Ερευνών «Διοτίμα»
«Στη Ζάκυνθο χάθηκε μία ζωή που θα μπορούσε να έχει σωθεί»
Θέλουμε να ενταχθεί ο όρος στο Ποινικό Δίκαιο για να αναδειχθούν τα κίνητρα και το πλαίσιο κάτω από το οποίο πραγματοποιούνται οι γυναικοκτονίες. Γνωρίζουμε πολύ καλά πως και σε χώρες που έχει κατοχυρωθεί ο όρος νομικά, αυτό δεν είναι επαρκές για να προληφθούν οι γυναικοκτονίες. Ζητάμε όμως καλύτερη απόκριση εκ μέρους των Αρχών. Στη Ζάκυνθο χάθηκε μία ζωή που θα μπορούσε να έχει σωθεί. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει, έχουμε δει επανειλημμένα πως τα θύματα βίας αν και καταγγέλλουν η απόκριση των διωκτικών αρχών ήταν ελλιπής.
Η γυναικοκτονία είναι το τέλος ενός συνεχούς, η βία που βιώνουν οι γυναίκες και οι θηλυκότητες είναι ένα συνεχές καθεστώς, εκτυλίσσεται χρόνια σε όλα τα πλαίσια. Εχει λοιπόν σημασία να καταπολεμούμε τη συστηματική καταπίεση των γυναικών, αντί να αντιδρούμε μόνο στο πλαίσιο καταγραφής, σαν να είμαστε θεάτριες σε ένα έργο που ξέρουμε το τέλος του.
Μαρία Γκασούκα, ομότιμη καθηγήτρια Λαογραφίας και Φύλου στο Πανεπιστήμιο Αιγαίο
«Η γυναικοκτονία ξεπερνά σε βαρύτητα τη δολοφονία»
Μεγάλος θυμός, μεγάλη οργή, μεγάλη αγανάκτηση. Βρίσκομαι απέναντι σε ένα κράτος που με διάφορα τερτίπια και έωλα επιχειρήματα, δεν είναι σε θέση να προστατεύσει παραπάνω από τον μισό πληθυσμό της χώρας. Η συχνότητα των γυναικοκτονιών είναι όχι απλά ανησυχητική αλλά τρομακτική. Πρέπει να αναγνωριστεί πως πρόκειται για συγκεκριμένη πατριαρχική και σεξιστική πολιτική που χρησιμοποιεί τη δολοφονία ως εργαλείο.
Εχει αναγνωριστεί από τον ΟΗΕ, ήδη από το 2013, ότι η γυναικοκτονία ξεπερνά σε βαρύτητα τη δολοφονία: συμπυκνώνει τα πολλαπλά είδη έμφυλης ανισότητας και βίας. Η υιοθέτηση του όρου πρέπει να μπει στην πολιτική ατζέντα και δεν κατανοώ την αντίληψη όσων, ακόμη και αριστερών νομικών, αντιτίθενται στη συμπερίληψη του όρου στον Ποινικό Κώδικα.
Αννέτα Καββαδία, υπεύθυνη Φεμινιστικής Πολιτικής Π.Γ. ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., πρ. βουλεύτρια
«Η κυβέρνηση διστάζει να κατονομάσει σωστά αυτή την εγκληματική πράξη»
Πίσω από κάθε ζωή θηλυκότητας που χάνεται κρύβεται ένα επαναλαμβανόμενο μοντέλο πατριαρχικής βίας και εξουσίας, ένα πλέγμα ανδροκρατικών αντιλήψεων κι ένα μισογύνικο –επί της ουσίας– νομικό σύστημα. Παρά τη φρικιαστική πραγματικότητα, η κυβέρνηση διστάζει ακόμα να πράξει το αυτονόητο: να κατονομάσει σωστά αυτή την εγκληματική πράξη –και να αποδεχθεί έτσι ότι το φύλο του θύματος είναι, στην προκείμενη περίπτωση, το κυρίαρχο κριτήριο στην επιτέλεση του συγκεκριμένου εγκλήματος, το οποίο λειτουργεί συνήθως ως τιμωρητική πράξη– ώστε να δημιουργηθεί σχετικός νομικός μηχανισμός για τη θεσμική προστασία των γυναικών-υποψήφιων θυμάτων. Είναι ενδεικτικό ότι τροπολογία του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. που κατατέθηκε τον περασμένο Νοέμβριο και προέβλεπε τη συμπερίληψη του όρου «γυναικοκτονία» στον νέο Ποινικό Κώδικα, απορρίφθηκε από την κυβέρνηση της Ν.Δ., επανακατατέθηκε ωστόσο από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα. Και το ερώτημα παραμένει: Πόσο ακόμα; Πόσες ακόμα;
Ζέφη Δημαδάμα, αντιπρόεδρος γυναικών Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, μέλος ΚΠΕ ΠΑΣΟΚ
«Αμεση προτεραιότητα η νομική αναγνώριση του όρου»
Η δολοφονία γυναικών και κοριτσιών δεν είναι εγκλήματα πάθους ή ζήλιας όπως «βαφτίζονται» αλλά είναι δολοφονίες, είναι γυναικοκτονίες, δηλαδή η πιο ακραία μορφή έμφυλης και σεξιστικής βίας. Και δυστυχώς τις περισσότερες φορές η δολοφονία μιας γυναίκας αποτελεί την κατάληξη μιας βίαιης χρόνιας συμπεριφοράς, της κλιμάκωσης παλαιότερων βίαιων περιστατικών που αγνοήθηκαν από τους οικείους ή ακόμη και από την αστυνομία, τα δικαστήρια ή άλλους οργανισμούς.
Η κυβέρνηση πρέπει να αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες ακούγοντας τα κόμματα και συνδιαμορφώνοντας μεσο-μακροπρόθεσμη στρατηγική. Αμεση προτεραιότητα η νομική αναγνώριση του όρου γυναικοκτονία και η ριζική αλλαγή στον τρόπο εκπαίδευσης κοριτσιών και αγοριών για τη διασφάλιση της ισότητας, της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας