Δυο πράγματα αξίζει να κρατήσει κανείς από την προχθεσινή έβδομη επέτειο της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και τον τρόπο που το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη διαχειρίστηκε την (κομματάκι υπερφίαλη, όπως αποδείχτηκε) προαναγγελία ενός «μαύρου Δεκέμβρη».
Το πρώτο είναι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της «μηδενικής ανοχής» που επιδείχτηκε απέναντι στους διαδηλωτές.
Μέχρι τις 6.45 μ.μ. η (κλασική πλέον σ’ αυτές τις περιπτώσεις) αστυνομοκρατία του κέντρου της Αθήνας, με την παράταξη δεκάδων διμοιριών σε μια ευρύτατη περίμετρο και την περικύκλωση των πορειών με «κορδόνια» από ΜΑΤ, περιοριζόταν σε μια σιωπηρή επίδειξη δύναμης, δίχως λεκτικές ή άλλες προκλήσεις σε βάρος των διαδηλωτών.
Ακόμη και όταν μια εικοσαριά πιτσιρικάδες, δίχως εμφανή πολιτικά χαρακτηριστικά (ένας μάλιστα συνδύαζε τη μαύρη κουκούλα μ’ έναν ευμεγέθη... σταυρό στο στήθος), προκάλεσαν μικροεπεισόδια στην πρωινή πορεία, τα ΜΑΤ απέφυγαν οποιαδήποτε επαφή με τους περίπου 2.000 πορευόμενους, επιδιδόμενα σ’ έναν ανώδυνο κλεφτοπόλεμο με τους λιγοστούς μπαχαλάκηδες.
Εντελώς διαφορετική υπήρξε η στάση της αστυνομίας το βράδυ, παρόλο που το μεγαλύτερο μέρος των 5.000 διαδηλωτών -ως επί το πλείστον αντιεξουσιαστών- δεν εμφάνιζε πολεμικότερες διαθέσεις από τους πρωινούς.
Μόλις εκτοξεύτηκε από μεμονωμένα άτομα μια μολότοφ στη γωνία Αμερικής και Πανεπιστημίου, η «απάντηση» των δυνάμεων της τάξης δόθηκε με γενικευμένη επίθεση σε όλο τον όγκο της πορείας, ρίψη χειροβομβίδων κρότου-λάμψης μέσα στον κόσμο, ανελέητο ξύλο και ψέκασμα με «φυσούνες» όσων μπλοκ είχαν την ατυχία να περνούν σχετικά κοντά από το σημείο του επεισοδίου.
Επίθεση που δεν συνοδεύτηκε από προσαγωγές ή συλλήψεις, αλλά είχε αμιγώς τρομοκρατικό-«τιμωρητικό» χαρακτήρα μαζικών «αντιποίνων» (και «προειδοποίησης» για τα περαιτέρω).
Το δεύτερο αξιοσημείωτο στοιχείο ήταν η προσπάθεια της ΕΛ.ΑΣ., εμφανέστερη από ποτέ, να σπρώξει τα υπολείμματα της χτυπημένης πορείας προς τα Εξάρχεια.
Ολοι στα Εξάρχεια
Στις 7.10 μ.μ., λ.χ., κανονικός φραγμός από ΜΑΤ στη γωνία Πανεπιστημίου και Μπενάκη εμπόδιζε μερικές εκατοντάδες διαδηλωτές να κατευθυνθούν προς την Ομόνοια για να πάρουν -όπως οι ίδιοι απεγνωσμένα εξηγούσαν- το μετρό και να πάνε στα σπίτια τους.
Αντ’ αυτού, οι αστυνομικοί επέμεναν επί περίπου ένα τέταρτο να τους στείλουν μέσω της οδού Μπενάκη στα Εξάρχεια, φιλοδωρώντας -κάποιοι απ' αυτούς- με κλοτσιές όσους προσπαθούσαν να φτάσουν στον σταθμό.
Να υποθέσουμε ότι το επιτελικό σχέδιο πρόληψης του «μαύρου Δεκέμβρη» προέβλεπε τον εγκλωβισμό κάθε δυνητικού διαδηλωτή σε μερικά ελεγχόμενα οικοδομικά τετράγωνα;
Τελικά πάντως, χάρη στην επιμονή των αποχωρούντων, ο φραγμός αναδιπλώθηκε και οι άνθρωποι κατάφεραν ν’ αποφύγουν την... υποχρεωτική εμπλοκή τους στις προαναγγελθείσες νυχτερινές συγκρούσεις που είχαν ήδη ξεκινήσει στα στενά της εμβληματικής συνοικίας.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας