Ενας μήνας με αναπάντητα ερωτήματα

Εναν μήνα μετά την εξαφάνιση του 20χρονου σπουδαστή Βαγγέλη Γιακουμάκη από τη Γαλακτοκομική Σχολή Ιωαννίνων στην οποία διέμενε και σπούδαζε, καταγράφηκε την Παρασκευή η πρώτη δημόσια τοποθέτηση των αρχών για ένα θέμα που απασχολεί την κοινή γνώμη σε όλη τη χώρα.

Ο αναπληρωτής υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Βαγγέλης Αποστόλου, αφού έλαβε γνώση του πορίσματος της διοικητικής έρευνας που έκανε το προηγούμενο διάστημα επιτροπή του ΕΛΓΟ «Δήμητρα», οργανισμού που εποπτεύει τη σχολή, ανακοίνωσε ότι ζήτησε από τη διοίκησή του την παραίτηση του διευθυντή της Γαλακτοκομικής Σχολής Ιωαννίνων, την κατεπείγουσα διαβίβαση της πορισματικής έκθεσης στον αρμόδιο εισαγγελέα για αξιολόγηση ποινικών ευθυνών όλων των εμπλεκομένων και την άμεση σύγκληση του Δ.Σ. του ΕΛΓΟ Δήμητρα προκειμένου να λάβει απόφαση σχετικά με τις διαπιστώσεις της πορισματικής έκθεσης.

Την ίδια στιγμή, όμως, δεν δόθηκαν επισήμως στη δημοσιότητα τα συμπεράσματα της έρευνας, η οποία φέρεται να καταγράφει πράξεις ενδοσχολικής βίας, κάτι που θα μπορούσε να γίνει πιθανόν μετά το διοικητικό συμβούλιο του ΕΛΓΟ «Δήμητρα» το οποίο αναμένεται να συνεδριάσει σήμερα.

Στην ίδια τη σχολή δεν υπήρχε, τουλάχιστον μέχρι το Σάββατο, αρμόδια ενημέρωση γι’ αυτές τις εξελίξεις, ενώ για την τοπική κοινωνία των Ιωαννίνων, τα ερωτήματα που τέθηκαν από την ημέρα της εξαφάνισης του 20χρονου στις 6 Φεβρουαρίου, συνεχίζουν να μένουν αναπάντητα.

Ολο αυτό το διάστημα, παράλληλα, βρίσκεται σε εξέλιξη η έρευνα της Αστυνομίας για τις συνθήκες της εξαφάνισης του σπουδαστή, ενώ δεν έχει σταματήσει και η έρευνα της Πυροσβεστικής και της Αστυνομίας σε περιοχές της λίμνης γύρω από τη σχολή για στοιχεία που θα μπορούσαν να δώσουν απαντήσεις.

Καμία όμως επίσημη ανακοίνωση των αρχών δεν έγινε μέσα σε αυτό το διάστημα, για τις ίδιες τις έρευνες, ώστε να δοθεί ταυτόχρονα και ένα στέρεο πλαίσιο ενημέρωσης στην τοπική κοινωνία, η οποία βρέθηκε σταδιακά εμπλεκόμενη σε μια πρωτοφανή, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια, κατάσταση, όπου κάποιες ενδείξεις από τις έρευνες που διέρρεαν στον αθηναϊκό Τύπο, συμπληρώνονταν με πιθανά και απίθανα σενάρια από κάθε είδους «πηγές» ή την αυθαιρεσία των social media.

Αναρωτιέται κάποιος εύλογα, συνεπώς, πώς μια τόσο σημαντική υπόθεση, στην οποία το ερώτημα για τον ρόλο της ενδοσχολικής βίας αναδείχτηκε ως κορυφαίος παράγοντας τουλάχιστον στη δημόσια συζήτηση, καταλήγει να κρατάει την κοινή γνώμη ακόμα στο σκοτάδι.

Οι εμπλεκόμενες θεσμικές αρχές έχουν τις δικές τους προφανώς μεθόδους και τον δικό τους ρυθμό, συνάδει όμως αυτός ο ρυθμός με τη βαθιά κοινωνική ανάγκη περί ενημέρωσης για το τι συμβαίνει σε μια τέτοια υπόθεση;

Όταν αγνοείται ένα 20χρονο παιδί επί έναν μήνα, δεν πρέπει κάποιοι αρμόδιοι να σηκώσουν το πέπλο της σιωπής, έστω με όσα στοιχεία γνωρίζουν σε αυτή τη φάση;