Να γίνω η γέφυρα να πατήσουν και να φτάσουν...
Δουλεύω στο δημόσιο σχολείο από το 2001 ανελλιπώς, χωρίς να έχω πάρει άδεια παρά ελάχιστες φορές όταν νοσηλεύτηκε κοντινό μου πρόσωπο...
Κάθε μέρα περνάω το κατώφλι του σχολείου και κουβαλάω μαζί μου όλη την αγάπη μου για τα παιδιά, όλη μου τη θέληση να τα βοηθήσω, να γίνω η γέφυρα να πατήσουν και να φτάσουν εκεί όπου μπορούν, να τα μάθω να αγαπούν τη μάθηση, τα βιβλία, την ποίηση, τη ζωγραφική, τη μουσική, τις ταινίες, το θέατρο... να τα βοηθήσω να αγαπήσουν τον εαυτό τους και τους άλλους γύρω τους...
Τόσα χρόνια να τα αγκαλιάζω, να τα παρηγορώ, να τα προβληματίζω, να τα μαθαίνω να βάζουν όρια, να μπορούν να σέβονται τον εαυτό τους και τους άλλους... να λύνουν τις διαφορές τους και να γίνονται φίλοι...
Τόσα χρόνια να μιλάω για αλληλεγγύη, για αλληλοβοήθεια και να εφαρμόζω την αλληλοδιδακτική μέθοδο...
Να δίνω κάθε διδακτική ώρα μια θεατρική παράσταση, να επιμένω να μάθει μέχρι κι ο τελευταίος μαθητής αυτά που πρέπει...
Τόσα χρόνια να γελάω μαζί με τα παιδιά κι άλλες φορές να κλαίω μαζί τους... να στρώνω τραπέζι και να τρώμε, να παίζω μαζί τους στα διαλείμματα και να τα πηγαίνω περιπάτους κι εκδρομές...
Να στολίζω χριστουγεννιάτικα έλατα, να φτιάχνω μάσκες αποκριάτικες και καράβια που αρμενίζουν σε θάλασσες πλατιές... να βρίσκω ρούχα για τις παρελάσεις και να φτιάχνω σκηνικά και βίντεο για τις γιορτές...
Τόσα χρόνια να τους διαβάζω βιβλία ακούραστη, να μιμούμαι φωνές, να στήνω παραστάσεις από το πουθενά, να καλώ συγγραφείς στο σχολείο και να λειτουργώ δανειστική βιβλιοθήκη...
Να ξύνω μολύβια, να βρίσκω χαμένες γόμες, να κρεμάω μπουφάν, να δένω κορδόνια, να ανοίγω σακουλάκια κρουασάν και μπανάνες...
Να μετράω θερμοκρασίες πυρετού, να δίνω χαρτομάντιλα, να νοιάζομαι αν κάποιο παιδί έχει φαγητό ή αν λείπει, να μαθαίνω αν αντιμετωπίζει πρόβλημα στο σπίτι, να συζητάω με τους γονείς, να προτείνω λύσεις, να εμψυχώνω τις μαμάδες, να ενημερώνω τους μπαμπάδες, να βοηθάω τα παιδιά από ευάλωτα περιβάλλοντα και να προστατεύω τις ιδιαιτερότητες.
...κάθε μέρα τόσα χρόνια...
Ποτέ δεν με κούρασαν όλα αυτά, είναι αυτά που με κάνουν να νιώθω σεβασμό για τον ίδιο μου τον εαυτό και με γεμίζουν δύναμη.
Αυτά κάνει ο κάθε δάσκαλος κι η κάθε δασκάλα...
Από όλα αυτά τι ακριβώς θα αξιολογήσει ένας αξιολογητής που θα έρθει για μία ώρα μες στην τάξη μου;
Αφιερώνουμε την ταινία «Το καναρινί ποδήλατο» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Σταύρακα σε όλους αυτούς που νομίζουν πως τα προβλήματα στην εκπαίδευση και τα σχολεία λύνονται με τον επιθεωρητικό αυταρχισμό και τα κουτάκια σε φόρμες αξιολόγησης.
Μαρία Τσόγκα, δασκάλα, 3ο Δημ. Σχολείο Αμφιλοχίας
Η Συντακτική Επιτροπή*
Βογανάτσης Δαμιανός
Δημοπούλου Φωτεινή
Μπαλτάς Μπάμπης
Μπάρκα Κατερίνα
Παούρη Κατερίνα
Παπαδόπουλος Χάρης
Σπήτα Βίκυ
▶ Επικοινωνήστε μαζί μας και στείλτε μας τα κείμενά σας για δημοσίευση στο εξής email: [email protected]
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας