Δεν φταίει ο Στραματσόνι!

Σε καθεστώς ερασιτεχνικού ή έστω ημιεπαγγελματικού ποδοσφαίρου το Δ.Σ. του Παναθηναϊκού θα συνεδρίαζε εκτάκτως μετά τη λήξη του αγώνα με την Ξάνθη και θα ανακοίνωνε τη διακοπή της συνεργασίας του με τον Αντρέα Στραματσόνι.

Κάτι ανάλογο θα γινόταν και επί Γιώργου Βαρδινογιάννη, όπως είχε δείξει με τον τρόπο που διοικούσε την «πράσινη» ΠΑΕ.

Αιτιολογικό και στις δύο περιπτώσεις δεν θα αποτελούσε η ήττα από την ακριτική ομάδα (αφού και οι ήττες μέσα στο ποδόσφαιρο είναι), αλλά η αλλαγή που επιχείρησε ο Ιταλός προπονητής στο... εννενηκοστό λεπτό (!) κι ενώ η ομάδα του έχανε με 2-1.

Μια αλλαγή, που θα ήταν δικαιολογημένη μόνο από την πλευρά του αντιπάλου του για να κερδίσει χρόνο και να «κλειδώσει» τους τρεις πολύτιμους βαθμούς για την ομάδα του.

Επρόκειτο, δηλαδή, για μια εντελώς αψυχολόγητη ενέργεια που φανέρωσε την αδυναμία του Ιταλού στο κοουτσάρισμα, κάτι που είχε παρατηρηθεί από τις πρώτες κιόλας παρουσίες του στον «πράσινο» πάγκο.

Οι ομάδες όμως του βεληνεκούς του Παναθηναϊκού δεν χρειάζονται προπονητές για να μάθουν μπάλα στους παίκτες, αλλά για να κάνουν σωστή διαχείριση αγώνων και έμψυχου υλικού, όταν μάλιστα το τελευταίο είναι της απόλυτης επιλογής τους, κάτι άλλωστε που συμβαίνει σπάνια στον ποδοσφαιρικό μας χώρο.

Ο Ιταλός είχε όλα τα εχέγγυα να πετύχει στο έργο του και να δείξει τις πραγματικές του προπονητικές ικανότητες, οι οποίες γνώριζαν ζωηρή αμφισβήτηση στην πατρίδα του και από τα σύντομα περάσματά του από την Ιντερ και την Τζένοβα.

Ο Αλαφούζος, ωστόσο, τον εμπιστεύτηκε και του έδωσε τα «κλειδιά» που... τα ‘χασε όμως καθ’ οδόν των προσπαθειών για τη δημιουργία μιας ομάδας που θα διεκδικούσε και πάλι τα πρωτεία στις εγχώριες διοργανώσεις αλλά και τη διάκρισή της στις αντίστοιχες ευρωπαϊκές.

Το θέμα όμως για τον Παναθηναϊκό δεν είναι ο Στραματσόνι, το μέλλον του οποίου ήταν προδιαγεγραμμένο από τη στιγμή που φάνηκε η αδυναμία του στο κοουτσάρισμα και τη διαχείριση αγώνων, που στοίχισαν στον ΠΑΟ βαριές απώλειες, και τώρα απλά παίζονται οι... καθυστερήσεις έως ότου βρεθεί ο αντικαταστάτης του!

Δεν φταίει ο Στραματσόνι ή μόνον αυτός για τον εκτροχιασμό των προσδοκιών της διοίκησης και των φίλων του συλλόγου για μια καλύτερη πορεία, αφού δεν ήρθε μόνος του στη Λεωφόρο, αλλά κάποιοι τον έφεραν χωρίς να λάβουν υπόψη τους τα δείγματα γραφής του...

Θέλει κόουτς!

Εκείνο που χρειαζόταν και χρειάζεται ο Παναθηναϊκός για να ορθοποδήσει είναι πρώτα απ’ όλα έναν έμπειρο κόουτς που θα μπορέσει να εμπνεύσει τους ποδοσφαιριστές και να κερδίσει από την πρώτη στιγμή την εμπιστοσύνη τους, καθώς απαιτούνται βραχυπρόθεσμα μέτρα, μια και δεν έχει χαθεί από τώρα η χρονιά.

Ο μακροπρόθεσμος προγραμματισμός είναι το επόμενο βήμα που πρέπει να γίνει, καθώς δεν υπάρχουν περιθώρια άλλων πειραματισμών.

Ο ΠΑΟ πέρασε όλες τις... παιδικές αρρώστιες μετά την άτακτη χρεοκοπία του και το «σωσίβιο» που του πέταξε ο Αλαφούζος και είναι καιρός πλέον να κοιτάξει πώς θα επανακτήσει τη χαμένη του αίγλη και πώς θα ξαναγίνει ο μεγάλος πρωταγωνιστής στις εσωτερικές διοργανώσεις και η ομάδα που θαύμαζε κάποτε ολόκληρη η Ευρώπη.

Ο ρόλος του Σίλβα

Είναι καιρός άλλωστε να αναλάβει σχετικές πρωτοβουλίες και να δικαιολογήσει τον ερχομό του ο μέγας ποδοσφαιράνθρωπος Ζιλμπέρτο Σίλβα, να αποκτήσει επιτέλους... φωνή ο Δημήτρης Σαραβάκος και όσοι ακόμη από τους παλαίμαχους του συλλόγου κριθούν απαραίτητοι για κάποιους ρόλους, ιδιαίτερα στο εγχώριο σκάουτινγκ στο οποίο οι «πράσινοι» παρουσιάζουν μηδενική δραστηριότητα, με τον Στραματσόνι να έχει δώσει το τελειωτικό χτύπημα στον αφελληνισμό της ομάδας και την αξιοποίηση του έμψυχου υλικού των Ακαδημιών.

Ας μην ξεχνάμε το ελπιδοφόρο ξεκίνημα του όλου εγχειρήματος, όταν ο Αναστασίου με νέα παιδιά και με μοναδικό ποδοσφαιριστή πρώτης διαλογής τον Μάρκους Μπεργκ είχε εντυπωσιάσει με τη δημιουργία μιας ομάδας με αρκετό μέλλον κι έναν τίτλο στο ενεργητικό της και πώς σιγά σιγά άρχισε να... ξηλώνεται το πουλόβερ αυτής της ομάδας για να φτάσουμε στο σημείο η σημερινή ενδεκάδα του «τριφυλλιού» να έχει ΕΝΑ μόνο βασικό Ελληνα παίκτη στη σύνθεσή της και μ’ ένα «κοκτέιλ» αμφιλεγόμενης αξίας αλλοδαπών να πέφτει συνεχώς πάω στα βράχια...

Κι όμως, η νεαρή εκείνη ομάδα που έκανε φίλους και αντιπάλους να... παραμιλάνε με την εκπληκτική πορεία της έναν ολόκληρο γύρο θα μπορούσε με μια-δυο αξιόλογες προσθήκες τον χρόνο να είχε κάνει σήμερα υπερήφανους όλους τους Παναθηναϊκούς.

Κι επειδή ποτέ δεν είναι αργά όταν τα παθήματα γίνονται μαθήματα, οι «πράσινοι» έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν μια νέα αρχή και να αξιοποιήσουν το τεράστιο κεφάλαιο που λέγεται Ζιλμπέρτο Σίλβα.

Ο Γιάννης Αλαφούζος, για να ξορκίσει το κακό, δεν έχει άλλη επιλογή από το να αλλάξει ρότα, να στρίψει το τιμόνι 180 μοίρες και να χαράξει μια καινούργια πορεία, βασισμένη στη συσσωρευμένη πείρα που απέκτησε το διάστημα που ανέλαβε αυτό το ρίσκο.

Περιθώρια για μεσοβέζικες λύσεις δεν υπάρχουν από τη στιγμή που δεν πρόκειται μόνο για την αγωνιστική φθορά και το ξεθώριασμα της αίγλης του Παναθηναϊκού, αλλά και για τη στέρηση των οικονομικών πόρων που θα του παρείχαν τη δυνατότητα να κοιτάξει και στο... πάνω ράφι ώστε να γίνει πιο ανταγωνιστικός και να ’χει περισσότερες ελπίδες να ξαναβρεί τη χαμένη του ταυτότητα.

*Ο Μάκης Παπαζήσης υπήρξε επί σειρά ετών ρεπόρτερ του Παναθηναϊκού