Η «τρέλα» του Σανιόλ

Στα τελευταία λεπτά του αγώνα, κάθε δέκα δευτερόλεπτα κοιτούσε το ρολόι του, ανυπομονώντας για το σφύριγμα της λήξης που θα σήμαινε την έναρξη των πανηγυρισμών όχι μόνο στον αγωνιστικό χώρο του Γκελσενκίρχεν, αλλά και σε ολόκληρη τη Γεωργία. Η εθνική ομάδα της χώρας νίκησε με 2-0 την Πορτογαλία, μία ομάδα 68 θέσεις πιο πάνω στην παγκόσμια κατάταξη, στην παρθενική συμμετοχή της στα τελικά μεγάλης διοργάνωσης και σφράγισε την πρόκριση στους «16», εκεί που θα αντιμετωπίσει την Ισπανία.

Ούτε ως σκέψη δεν περνούσε αυτό από το μυαλό του Βίλι Σανιόλ, όταν τον Φεβρουάριο του 2021 αποφάσιζε μετά από 3,5 χρόνια... αγρανάπαυσης (τελευταία του δουλειά ως υπηρεσιακός προπονητής της Μπάγερν) να αναλάβει τα ηνία της εθνικής ομάδας της Γεωργίας.

«Αποφάσισα να κάνω ένα μεγάλο διάλειμμα, ήταν επιλογή μου, γιατί υπάρχουν περίοδοι που πρέπει να δίνεις το βάρος στην οικογένεια», είχε δικαιολογήσει την απόφασή του να αποσυρθεί από την ενεργό προπονητική μετά το πέρασμα από τον πάγκο της Μπορντό και στη συνέχεια και της Μπάγερν, που έχει σημαδέψει τη ζωή του όσο καμία άλλη ομάδα.

Ωστόσο, εν μέσω πανδημίας, συνειδητοποίησε ότι πρέπει να επιστρέψει και πάλι στη δουλειά. Εχοντας χορτάσει από δόξα και δημοσιότητα και χωρίς πραγματικά να έχει καταλήξει γιατί θα έπρεπε να αναλάβει το τιμόνι της Γεωργίας, είπε στον εαυτό του ότι ένα πρότζεκτ ασυνήθιστο, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ήταν αυτό που είχε ανάγκη για να αφιερώσει τον εαυτό του.

Ισως, όμως, ήταν σημαδιακό, αν κρίνουμε από αυτά που τώρα πετυχαίνει η Γεωργία στα τελικά του EURO, ότι η πρότασή του για να αναλάβει τα ηνία της Εθνικής ήρθε μέσω... Γερμανίας. Ο θρύλος του γεωργιανού ποδοσφαίρου, Λεβάν Κομπιασβίλι, που είχε αναλάβει τότε την προεδρία της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας της χώρας, όπως και ο αντιπρόεδρος Αλεκσάντρ Ιασβίλι, είχαν γνωρίσει ως αντίπαλοι παίκτες τον Σανιόλ στα γήπεδα της Μπουντεσλίγκα και η αμοιβαία εκτίμηση έφερε και τη συνεργασία.

Ο 47χρονος Γάλλος τεχνικός δεν ακολούθησε την τακτική των προκατόχων του, που μόλις ολοκλήρωναν τις υποχρεώσεις τους με αγώνες της Εθνικής έφευγαν από τη Γεωργία. Η σκέψη του από την αρχή ήταν ότι πρέπει να περάσει αρκετό χρόνο στη χώρα, να γνωρίσει την κουλτούρα και τους ανθρώπους της, ενώ παράλληλα ακολούθησε και μια πιο ανθρώπινη προσέγγιση των παικτών του που λάτρευαν να ακούνε αστείες ιστορίες από την καριέρα του.

Αυτή η επιλογή τού βγήκε και παρότι είχε δύσκολη εκκίνηση με επτά ήττες στα πρώτα εννιά ματς, στη συνέχεια άρχισαν να φαίνονται τα αποτελέσματα της καλής δουλειάς, καθώς στα επόμενα 24 ματς η Γεωργία έχασε μόνο πέντε και τελικά προκρίθηκε στα τελικά του EURO μετά από το αλησμόνητο μπαράζ με την Ελλάδα στις 26 Μαρτίου.

Η Γεωργία έχει ορισμένους σπουδαίους παίκτες, όπως τον Μαρμαντασβίλι, τον Κβαρατσχέλια και τον πρώτο σκόρερ του EURO, τον Μικαουτάντζε, όμως η σφραγίδα του Σανιόλ είναι αυτή που την κάνει να ξεχωρίζει ως ομάδα. Ηδη έχει πετύχει πάρα πολλά, «όταν πάμε στα σπίτια μας θα αντιληφθούμε το μέγεθος της επιτυχίας», λέει ο ίδιος ο Γάλλος τεχνικός, προς το παρόν, όμως, μπροστά υπάρχει η πρόκληση της μετωπικής με την Ισπανία και ποτέ δεν ξέρεις. Αλλωστε, όπως λέει ο ίδιος, «εμείς δεν έχουμε καμία πίεση, έχουμε κάνει ήδη τους Γεωργιανούς να νιώθουν περήφανοι, το άγχος το έχουν οι μεγάλες ομάδες».