Πρώτη φορά τού ξανασυμβαίνει

Με το φαινόμενο που λέγεται Λούκα Μόντριτς κανείς δεν μπορεί να πάρει όρκο ότι τα έχει δει όλα. Εχει κατακτήσει στην ποδοσφαιρική του καριέρα τόσους τίτλους και τόσα ατομικά βραβεία που άλλοι παίκτες θα χρειάζονταν δύο και τρεις καριέρες για να τα καταφέρουν. Ακόμη και το γεγονός ότι ένα λεπτό μετά το δικό του χαμένο πέναλτι -για την ακρίβεια, που έπιασε ο Ντοναρούμα- κατάφερε να γίνει ο γηραιότερος σκόρερ σε EURO, είναι μια πρωτιά που μπορεί (και σήμερα κιόλας) να τη χάσει όσο μένει στο τουρνουά ο Κριστιάνο Ρονάλντο με την Πορτογαλία. Προς το παρόν, η στατιστική έχει καταγράψει ότι ο άσος της Ρεάλ Μαδρίτης και της Κροατίας άφησε πίσω του τον Αυστριακό Ιβιτσα Βάσιτς, ο οποίος είχε σκοράρει το 2008 κόντρα στην Πολωνία, σε ηλικία 38 ετών και 257 ημερών.

Ο βιονικός Λούκα βίωσε προχθές για δεύτερη φορά στην καριέρα του στιγμές αθλητικού σουρεαλισμού. Κλήθηκε να πάρει τον τίτλο του MVP ενός αγώνα που η ομάδα του ήταν σαν να έχασε. Το κρατούσε στα χέρια του περίλυπος και με το βλέμμα να χάνεται στο άπειρο, γιατί το γκολ της ισοφάρισης που δέχτηκε από τον Ιταλό Τζακάνι, 30 δευτερόλεπτα πριν από την εκπνοή της 8λεπτης καθυστέρησης, ήταν πραγματική μαχαιριά. Αλλά η επιτροπή των ειδικών της UEFA είχε ήδη αποφασίσει. Η πρώτη φορά που του είχε... ξανασυμβεί κάτι παρόμοιο ήταν μετά τον τελικό του Μουντιάλ του 2018 στη Ρωσία. Τότε που είχε οδηγήσει την Κροατία, μια χώρα μόλις 4 εκατ. κατοίκων, στον τελικό. Το τρόπαιο το κατέκτησε η Γαλλία επιβάλλοντας την ανωτερότητά της με 4-2, όμως το βραβείο του MVP της διοργάνωσης πήγε στον Μόντριτς. Για κάτι τέτοιες περιπτώσεις προφανώς έχει προκύψει το περίφημο «η αξία του ηττημένου δίνει δόξα στον νικητή».

Στο 80’, όταν ο προπονητής του, Ζλάτκο Ντάλιτς, τον απέσυρε από το παιχνίδι αφού έδωσε ό,τι είχε και δεν είχε, αυτός ο λιπόσαρκος άσος της μπάλας σήκωσε όλο το γήπεδο στο πόδι. Ακόμη και οι «τιφόζι», που εκείνη τη στιγμή τους είχαν ζώσει τα φίδια, άρχισαν να τον χειροκροτούν με την καρδιά τους σε ένα συγκινητικό standing ovation που λίγοι παίκτες στον κόσμο έχουν καταφέρει να αποσπάσουν. Το ίδιο και μετά το αλλοπρόσαλλο φινάλε, που η κροατική κερκίδα προσπαθούσε να συνειδητοποιήσει τι είχε συμβεί και να ξεπεράσει έναν πόνο από αυτούς που ούτε ο γιατρός-χρόνος μπορεί να γιατρέψει.

Ο Μόντριτς ήταν υποχρεωμένος, και λόγω του βραβείου, να δώσει σύντομες συνεντεύξεις. Σε κάποιες από αυτές αναρωτήθηκε πώς προέκυψαν αυτά τα 8 λεπτά των καθυστερήσεων. Σε μία, που του πήρε ένας Ιταλός, δεν του έκανε την παραμικρή ερώτηση. Απλά τον παρακάλεσε να μην αποσυρθεί ποτέ από τα γήπεδα. «Σε ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου. Θα ήθελα κι εγώ να παίζω για πάντα. Θα συνεχίσω, δεν ξέρω για πόσο ακόμη, αλλά θα έρθει και η στιγμή που θα πρέπει να αποχωρήσω». Θύμισε ότι έχει έναν χρόνο ακόμη συμβόλαιο με τη Ρεάλ, αλλά τα μυαλά που πολλές φορές λειτουργούν σαν ψυχρά κομπιουτεράκια σκέφτηκαν ότι στο επόμενο Euro της Αγγλίας θα είναι σχεδόν 43. Ομως στο επόμενο Μουντιάλ, το 2026, θα μπορούσε, αν λάβουμε υπόψη μας την περίπτωση του Πέπε που παίζει με την Πορτογαλία στα 41 του. Το έχει κατακτήσει αυτό το δικαίωμα να αποφασίσει αυτός πότε θα τελειώσει η καριέρα του με την Εθνική Κροατίας, η οποία ξεκίνησε το 2006. Μέχρι προχθές το κοντέρ έγραφε 178 συμμετοχές, δύο λιγότερες από τον Σέρχιο Ράμος (180) και αρκετά λιγότερες από τον Κριστιάνο Ρονάλντο (209).