«Καυτή πατάτα» με Μπρινιόλι

Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα ήταν ήδη ηλεκτρισμένη και οι πρώτοι αφορισμοί είχαν αρχίσει να εκδηλώνονται όταν ακόμη ο Παναθηναϊκός απολάμβανε τη μοναξιά της κορυφής στο πρωτάθλημα, έχοντας την καλύτερη άμυνα και την καλύτερη επίθεση.

Πλέον, μετά τα όσα συνέβησαν στον ευρωπαϊκό «τελικό» απέναντι στη Μακάμπι Χάιφα στη Λεωφόρο και κόντρα στον Ατρόμητο στο Περιστέρι, με δύο οδυνηρές ήττες εκτός προγράμματος που βάσει ευκαιριών δεν τις άξιζε όσα αγωνιστικά προβλήματα κι αν εμφάνισε, η ψυχραιμία φαντάζει άγνωστη λέξη. Οι επικρίσεις πήραν μορφή χιονοστιβάδας.

Τρεις ήττες στα τέσσερα τελευταία παιχνίδια, η μία χειρότερη από την άλλη, με… εσωτερικό ανταγωνισμό για το ποιος έχει κάνει τη μεγαλύτερη «γκάφα», δεν θέλει και πολύ για να καταρρεύσεις. Οταν δέχεσαι γκολ από αδιανόητα ατομικά λάθη, με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο, όταν χάνεις ευκαιρίες που «γεμίζουν» βίντεο με χάι λάιτ, είσαι άξιος της μοίρας σου. Το κακό παράγινε απέναντι στον Ατρόμητο. Στο Περιστέρι η επιστήμη σήκωσε τα χέρια ψηλά. Πρωτίστως για την τραγική εμφάνιση που πραγματοποίησε ο Αλμπέρτο Μπρινιόλι, με τον αστερίσκο της «καυτής πατάτας» που σχετίζεται με την ανοιχτή διαπραγμάτευση του θέματος του συμβολαίου του που ολοκληρώνεται το καλοκαίρι. Μια διαπραγμάτευση που σέρνεται εδώ και καιρό και θα έπρεπε να είχε τελειώσει χθες, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Το «κωμικό» γκολ που δέχτηκε στο 45+2’ αποσυντόνισε τους πάντες. Ηρθε στο χειρότερο τάιμινγκ, πριν από την ανάπαυλα των ημιχρόνων, στην τελευταία φάση. Στα άλλα δύο φέρει επίσης ευθύνη. Μια εφιαλτική εμφάνιση που εάν την έκανε κάποιος πρωτοεμφανιζόμενος θα είχε «καεί» πάραυτα. Ο Μπρινιόλι, ωστόσο, δεν είναι πρωτοεμφανιζόμενος. Αντιθέτως, αποτελεί δομικό κομμάτι του «πράσινου» παζλ τα τελευταία δυόμισι χρόνια, εξαιτίας της ικανότητάς του με τα πόδια και στο χτίσιμο του παιχνιδιού, της φιλοσοφίας και του τρόπου ανάπτυξης της ομάδας από την πίσω ζώνη, συν τα προσόντα του κάτω από τα δοκάρια.

Ενα μήνα πριν όλοι παραδεχόμασταν ότι είναι ο κορυφαίος τερματοφύλακας στην Ελλάδα και ψηφίστηκε άλλωστε ως τέτοιος από τους συναδέλφους του πριν από μόλις τρεις εβδομάδες. Δεν τίθεται, εν ολίγοις, ζήτημα για τις αγωνιστικές ικανότητές του. Τίθεται, ωστόσο, ζήτημα για την πνευματική του κατάσταση, αλλά και τη διαχείρισή της από την ομάδα. Ενα ασφαλές περιβάλλον βοηθάει στην πνευματική ισορροπία. Ενα ανασφαλές τη διασπά. Και η μοναδική διαδρομή, από τη στιγμή που δεν έχει βρεθεί ακόμα η φόρμουλα συμφωνίας, είναι να ξεκαθαρίσει πλήρως το τοπίο άμεσα. Είτε έτσι είτε αλλιώς. Να μπει ένα τέλος σε αυτήν την ανασφάλεια που ποτίζει φαρμάκι τον αέρα.

Είναι λάθος του Γιοβάνοβιτς το ροτέισον στη συγκεκριμένη νευραλγική θέση, για τον απλούστατο λόγο ότι ελλοχεύει ο κίνδυνος να «κάψεις» και τους δύο τερματοφύλακες.

Οταν πατάς σε δυο βάρκες αυξάνονται οι πιθανότητες να πέσεις στη θάλασσα και να πνιγείς. Δεν γίνεται να ρισκάρει ο Παναθηναϊκός τον στόχο του πρωταθλήματος για ένα συμβόλαιο οποιουδήποτε παίκτη. Επρεπε ήδη να τον έχει ανανεώσει, αλλά δεν βρίσκεται μόνος του στο κάδρο.

Υπάρχει και η πλευρά του παίκτη με τον μάνατζέρ του που προφανώς θεωρούν ότι είναι η στιγμή να κάνουν συμβόλαιο ζωής. Μέσα στο πλαίσιο της αγοράς είναι αυτά. Μόνο που κάνει τεράστιο κακό στον Παναθηναϊκό να διαιωνίζεται η ανασφάλεια και να διαχέεται στο χορτάρι.