Ένα μωσαϊκό δυσκολιών...

Ξεκινάνε αυτή την εβδομάδα οι υποχρεώσεις των ελληνικών ομάδων στη φάση των ομίλων των ευρωπαϊκών Κυπέλλων της UEFA. Η Ελλάδα φέτος έχει μία -να μου επιτραπεί να την πω- πληθωρική παρουσία, καθώς μετά από αρκετά χρόνια τέσσερις εκπρόσωποί της θα αγωνίζονται εκτός συνόρων μέχρι Δεκέμβρη. Tα δύσκολα βέβαια ξεκίνησαν νωρίτερα στα προκριματικά, τα οποία είναι κάθε σεζόν και τα πιο κρίσιμα, αλλά ο βαθμός δυσκολίας από εδώ και πέρα είναι και διαφορετικός και πιο σύνθετος... Σε κάθε περίπτωση, η συμμετοχή τεσσάρων ομάδων αποδεικνύει πως κάτι καλό γίνεται, τουλάχιστον όσον αφορά στις κορυφαίες ομάδες του εγχώριου ανταγωνισμού. 

Για την ακρίβεια κάτι καλό γίνεται το τελευταίο χρονικό διάστημα. Σε μία διεργασία που είναι συνήθως εξελικτική, καθώς βήμα βήμα κατακτάς τις πίστες. Όσο και να στεναχωρήθηκαν οι φίλοι της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού, γιατί η Αντβέρπ και η Μπράγκα δεν ήταν και τόσο untouchable εμπόδια για την πρόκριση στους ομίλους του UEFA Champions League, ένα τέτοιο (ενδεχομένως πρόωρο) άλμα ίσως να δημιουργούσε ανυπέρβλητα προβλήματα. Μέχρι τώρα, μένει πως ο Παναθηναϊκός έχει αποκλείσει τη Μαρσέιγ, η ΑΕΚ τη Ντιναμό Ζάγκρεμπ, ο ΠΑΟΚ τη Χάιντουκ Σπλιτ και ο Ολυμπιακός τη Γκενκ. Η πρόκριση, μάλιστα, των «πράσινων» επί των Μασσαλών για τη Lady Hope είναι μία από τις τρεις σπουδαιότερες καλοκαιρινές προκρίσεις ελληνικής ομάδας στην Ευρώπη ever. 

Φρέσκα κουλούρια, όμως. Από εδώ και πέρα, ξεκινάει μία απαιτητική διαδικασία, οι όμιλοι. Διαφορετικά στυλ παιχνιδιού, εξαντλητικοί ρυθμοί. ομάδες που ορισμένες από δαύτες είναι σε δαιμονιώδη φόρμα, σε γενικές γραμμές πολύ καλά δομημένα σύνολα, ενίοτε και καυτές έδρες. Ένα μωσαϊκό δυσκολιών... Αλλά εκεί δοκιμάζονται όσοι έχουν απαιτήσεις από τους εαυτούς τους, εκεί πετυχαίνουν εκείνοι που είναι πραγματικά ικανοί και που ξέρουν να χαλιναγωγούν τα φαντασιακά τους δίχως να παραμερίζουν τις φιλοδοξίες τους. Μπορούν άραγε να αποκτηθούν κέρδη πέρα από τα προφανή για όσους συμμετέχουν στους ομίλους;

Φυσικά, προέχουν οι βαθμοί και οι προκρίσεις (όταν έρχονται...). Αλλά, κανένας δεν πρέπει να υποτιμά την απόκτηση σημαντικών ποδοσφαιρικών εμπειριών. Το σώμα και το μυαλό συνηθίζει σε διαρκείς απαιτητικές συνθήκες σε όλα τα λεπτά μίας ευρωπαϊκής αναμέτρησης. Από αυτή τη συνθήκη βγαίνουν κερδισμένοι όλοι, και τα άτομα και οι ομάδες. Εθίζεσαι επίσης και σε τρόπους σκέψης που ξεφεύγουν από τη ραθυμία (ειδικά τη ντόπια...) και στους οποίους και μόνο η τήρηση των οδηγιών του προπονητή σε άμυνα και επίθεση απαιτεί αξιοθαύμαστη εγρήγορση, προσήλωση, προετοιμασία και αυτοπειθαρχία.

Είναι πολύ δύσκολο να προβλέψουμε τι θα κάνουν η ΑΕΚ (απέναντι σε Μπράιτον, Άγιαξ, Μαρσέιγ), ο Παναθηναϊκός (απέναντι σε Βιγιαρεάλ, Ρεν, Μακάμπι Χάιφα), ο Ολυμπιακός (απέναντι σε Γουέστ Χαμ, Φράιμπουργκ, Μπάτσκα Τόπολα) και ο ΠΑΟΚ (απέναντι σε Άιντραχτ Φρανκφούρτης, Αμπερντίν, Ελσίνκι). Ξέρουμε, όμως, πως αν δεν διαχειριστούν σωστά οι Αλμέιδα, Γιοβάνοβιτς, Μαρτίνεθ και Λουτσέσκου τα σώματα και το πνεύμα των παικτών τους μπορεί να βγουν λαβωμένοι και με πληγές που θα τρέχουν να κλείσουν στο δεύτερο μισό της σεζόν. Η Ευρώπη καταξιώνει και σώζει (οικονομικά), η Ευρώπη αναβαθμίζει και ενισχύει, αλλά μπορεί και να καταστρέψει... Το νου σας, κύριοι. Κάτι καλό έχει χτιστεί έως τώρα, ας διατηρηθεί εξίσου όμορφο και αποτελεσματικό και στη συνέχεια.