Το νέο δίπολο!

Επί χρόνια οι ανά τον κόσμο ποδοσφαιρόφιλοι αναρωτιούνταν για την «επόμενη μέρα», μετά τους Κριστιάνο Ρονάλντο και Λιονέλ Μέσι. Οσο κι αν οι δύο σούπερ αστέρες παραμένουν εν δράσει, βρίσκονται πια στη δύση της καριέρας τους, με την ουσιαστική αυλαία πιθανότατα στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ. Το λυκόφως αυτό δεν αποδεικνύεται μόνο από την πολυετή απουσία τους από έναν τελικό Τσάμπιονς Λιγκ – φαίνεται κυρίως από τα... κεράκια στην τούρτα. Ο Ρονάλντο συμπλήρωσε τα 37 χρόνια του στις 5 Φεβρουαρίου, ενώ πριν από δύο εβδομάδες ο Λιονέλ Μέσι γιόρτασε τα 35α γενέθλιά του.

Η «επόμενη μέρα» έχει λοιπόν καταφτάσει και χαρακτηρίζεται πάλι από ένα δίπολο. Ενώ τα τελευταία 15 χρόνια η κόντρα ήταν Ρονάλντο - Μέσι και Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα, πλέον το «παιχνίδι» μεταφέρεται βορειότερα. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι σε επίπεδο ποδοσφαιριστών μιλάμε για το μπρα ντε φερ μεταξύ του Κιλιάν Μπαπέ της Παρί Σεν Ζερμέν και του Ερλινγκ Μπράουτ Χόλαντ της Μάντσεστερ Σίτι. Οι δύο νεαροί, όμως, απλώς αποτελούν την επικεφαλίδα της νέας τάξης πραγμάτων στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.

Το νέο status quo, λοιπόν, υπαγορεύεται από δύο «μηχανές χρημάτων». Η Παρί Σεν Ζερμέν και η Μάντσεστερ Σίτι ωχριούν ιστορικά και σε «βάρος φανέλας» απέναντι στους ποδοσφαιρικούς αντιπάλους τους, αλλά είναι σε θέση να τους καταστρέψουν χάρη στο πορτοφόλι τους. Ηδη στις δύο ομάδες βρίσκεται το δίδυμο Μπαπέ - Χόλαντ που αναμένεται να κυριαρχήσει στο ποδόσφαιρο στην επόμενη δεκαετία.

Η Παρί Σεν Ζερμέν και η Μάντσεστερ Σίτι εδώ και μία δεκαετία χρηματοδοτούνται από τον Περσικό Κόλπο. Είναι σύλλογοι-κράτη. Ο όρος χρησιμοποιείται για ποδοσφαιρικούς οργανισμούς που έχουν περάσει στην ιδιοκτησία επιχείρησης, ομίλου ή επενδυτικού fund που ανήκει σε κράτος. Είναι μέρος της πολιτικής του sportwashing που εφαρμόζεται από τα εν λόγω κράτη για να «ξεπλύνουν» την εικόνα τους και να κρύψουν τις συστηματικές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η Παρί Σεν Ζερμέν ανήκει στην Qatar Sports Investments, επενδυτικό fund θυγατρικό της Qatar Investment Authority, που είναι το κρατικό επενδυτικό fund του Κατάρ. Η Μάντσεστερ Σίτι από την πλευρά της ανήκει στο Abu Dhabi United Group, το κρατικό επενδυτικό fund του Αμπου Ντάμπι, του οποίου προΐσταται ο σεΐχης Μανσούρ μπιν Ζαγέντ Αλ Ναχιάν, μέλος της βασιλικής οικογένειας του Αμπου Ντάμπι. Με άλλα λόγια, οι δύο σύλλογοι έχουν περάσει στην κυριότητα μελών των βασιλικών οίκων του Κατάρ και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Πρόκειται για ζάπλουτες χώρες, που όσο διαρκεί ο πόλεμος στην Ουκρανία γίνονται ακόμα πλουσιότερες – μετά τις κυρώσεις στη Ρωσία, οι χώρες της Δύσης στρέφονται μαζικά στον Περσικό Κόλπο για πετρέλαιο και φυσικό αέριο...

Λέγεται ότι αν δεν κοιτάζεις καθημερινά το τι έχεις στην τράπεζα, σημαίνει πως είσαι πλούσιος. Σε αντίθεση λοιπόν με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές ομάδες, που καθημερινά κάνουν υπολογισμούς εσόδων-εξόδων για να δουν κατά πόσο μπορούν να κάνουν μεταγραφές και ποιο είναι το «ταβάνι» τους, η Παρί και η Σίτι δεν ενδιαφέρονται για τα ποσά που ξοδεύουν. Απλώς ικανοποιούν κάθε καλοκαίρι τα καπρίτσια τους και ανεβάζουν τόσο τον πήχη που «πνίγουν» με πληθωρισμό τους ανταγωνιστές τους. Τα οικονομικά στοιχεία τους είναι τόσο εξωφρενικά που το Financial Fair Play έχει καταστρατηγηθεί προ πολλού: στις τελευταίες 10 σεζόν, τα έξοδα της Παρί Σεν Ζερμέν ξεπερνούν τα έσοδά της κατά 988 εκατ. ευρώ, ενώ το αντίστοιχο παθητικό της Μάντσεστερ Σίτι ανέρχεται σε 1,045 δισ. ευρώ!

Στη θεωρία το Financial Fair Play υπάρχει για να τηρείται και για να διατηρεί υγιές το προϊόν και αυτοσυντήρητους τους συλλόγους. Βασικό αξίωμά του είναι ότι οι σύλλογοι δεν μπορούν να ξοδεύουν μεγαλύτερα ποσά από αυτά που μπορούν να παράξουν μέσα από το ποδόσφαιρο (εισιτήρια, χορηγίες, τηλεοπτικά δικαιώματα...).

Αυτοί οι κανόνες ανάγκασαν τον Λιονέλ Μέσι να φύγει από την Μπαρτσελόνα, ή τη Ρεάλ Μαδρίτης να μην κάνει μεταγραφές τα περασμένα χρόνια της πανδημίας και να κόψει δραματικά τους μισθούς των ποδοσφαιριστών της. Αυτοί οι κανόνες, όμως, δεν φαίνεται να «αγγίζουν» την Παρί και τη Σίτι, που τους παραβιάζουν συστηματικά και δεν τιμωρούνται. Μάλιστα, τις ελάχιστες φορές που κλήθηκαν να λογοδοτήσουν για την ανισορροπία εσόδων-εξόδων, προέβησαν και σε παράτυπες διαδικασίες. Για παράδειγμα, η Παρί Σεν Ζερμέν εμφάνισε στα έσοδά της μια χορηγία από την Qatar Tourism Authority (επίσης κρατική, επίσης ιδιοκτησία της βασιλικής οικογένειας) για πέντε χρόνια έναντι 215 εκατ. ευρώ ετησίως. Ομως όταν έγιναν έρευνες από ανεξάρτητους ορκωτούς λογιστές, φάνηκε ότι στην πραγματικότητα η χορηγία ήταν ύψους 2 εκατ. ευρώ τον χρόνο και υπήρχε εκεί απλώς για να φουσκώσει τα «έσοδα».

Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί δεν δείχνουν αντανακλαστικά και η Παρί με τη Σίτι έχουν επιβάλει τους δικούς τους οικονομικούς όρους στο παιχνίδι. Ελπίζοντας ότι θα επιβληθούν και αγωνιστικά... Οι λίγκες παρακολουθούν τα τεκταινόμενα, με μερικές, όπως η ιταλική και η ισπανική, να αντιδρούν έντονα. Η τελευταία μάλιστα, μέσω του προέδρου της Χαβιέρ Τέμπας, κατέθεσε επίσημη διαμαρτυρία για τη μη τήρηση του Financial Fair Play από τη γαλλική Λίγκα.

Ο Γάλλος ομόλογος του Τέμπας, Βενσάν Λαμπρίν, δήλωσε πως δεν καταλαβαίνει προς τι η επίθεση κατά της Παρί και της Λιγκ 1. Απέφυγε όμως να εξηγήσει την τεράστια ανισότητα μεταξύ των Παριζιάνων και των υπόλοιπων συλλόγων του πρωταθλήματός του. Σύμφωνα με την έγκριτη L’Equipe, η Παρί δίνει τους 18 από τους 20 υψηλότερους μισθούς στη Λιγκ 1 – πρόκειται για καθαρό μονοπώλιο. Αν υπολογίσει κανείς μόνο τους Μπαπέ, Μέσι και Νεϊμάρ, εισπράττουν μέσα σε έναν χρόνο γύρω στα 200 εκατ. ευρώ, όσος είναι δηλαδή ο προϋπολογισμός ενός συλλόγου όπως η Σεβίλη.

Οσο για τη Μάντσεστερ Σίτι, πλέον διαθέτει τους δύο πιο καλοπληρωμένους ποδοσφαιριστές ολόκληρης της Πρέμιερ Λιγκ: τους Χόλαντ και Κέβιν ντε Μπρόινε, με 40 εκατ. ευρώ έκαστος ετησίως. Επιπλέον οι «Πολίτες» περηφανεύονται πως είναι ο σύλλογος που έχει κάνει τη μεγαλύτερη οικονομική επένδυση όλων των εποχών στο ποδόσφαιρο: 1,119 δισ. ευρώ από την ημέρα που κατέφτασε ο Πεπ Γουαρδιόλα, τα 400 εκατ. ευρώ μάλιστα για αμυντικούς παίκτες! Κλασική ένδειξη ότι δεν λογαριάζει το χρήμα...