H συνήθεια ή η δίψα;

Οταν έληξε η μεταγραφική περίοδος του περασμένου καλοκαιριού και ξεκίνησε το Τσάμπιονς Λιγκ 2017-18, η λίστα με τα φαβορί της διοργάνωσης ξεκινούσε από τα... μεγάλα πορτοφόλια.

Η Παρί Σεν Ζερμέν είχε μόλις ξοδέψει 430 εκατ. ευρώ για να ενισχυθεί ενόψει «σεντονιού», ενώ η Μάντσεστερ Σίτι ακολουθούσε με επένδυση 245 εκατ. ευρώ! Ποιος μπορούσε να ποντάρει εναντίον των φιλόδοξων νεόπλουτων και των πετροδόλαρών τους;

Εννέα μήνες αργότερα, όμως, γεννήθηκε ένας τελικός βγαλμένος από την ιστορία. Ανάμεσα σε δύο μεγάλα και παλιά «τζάκια» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου: τη Ρεάλ Μαδρίτης των 12 και τη Λίβερπουλ των 5 τροπαίων.

Ανάμεσα στη «βασίλισσα», που είχε κόψει νωρίτερα τη φόρα της Παρί Σεν Ζερμέν, και τους «κόκκινους» που είχαν αποκλείσει τη Μάντσεστερ Σίτι. Για να αποδειχθεί ότι τα χρήματα δεν αγοράζουν την ευτυχία (και την επιτυχία) στο ποδόσφαιρο. Τουλάχιστον όχι άμεσα...

Τι θα δούμε στον σημερινό τελικό στο Κίεβο; Υπάρχει ένα μεγάλο φαβορί και αυτό είναι η Ρεάλ Μαδρίτης. Ομως έχει απέναντί της μια ομάδα που της μοιάζει πολύ. Εχουν παρόμοια ατού και παρόμοιες... παιδικές ασθένειες.

Από πού να ξεκινήσει κανείς; Οπως η Ρεάλ Μαδρίτης με την Μπάγερν Μονάχου, έτσι και η Λίβερπουλ με τη Ρόμα εντυπωσίασε στον πρώτο ημιτελικό και απογοήτευσε στον δεύτερο.

Και οι δύο φιναλίστ είχαν πολύ μέτριες σεζόν στο πρωτάθλημά τους, ικανές για το καλύτερο και το χειρότερο.

Οπως η Ρεάλ, έτσι και η Λίβερπουλ παίζει όμορφο ποδόσφαιρο, αλλά δεν είναι αξιόπιστη. Και οι δύο ομάδες έχουν κάθετη και αποτελεσματική επίθεση, τιμωρούν κάθε λάθος του αντιπάλου. Η άμυνά τους, όμως, είναι επιρρεπής στα λάθη.

Σε τέτοιες περιπτώσεις μετράει η πείρα. Η Λίβερπουλ δεν συνηθίζει να χάνει όταν φτάσει στην... πηγή: σε 7 τελικούς, έχει πανηγυρίσει 5 φορές.

Η «βασίλισσα», από την άλλη, είναι η πιο έμπειρη ομάδα σε τέτοια παιχνίδια. Εχει δώσει 15 τελικούς και αναδειχθεί 12 φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης!

Χρονολογείται από τις 27 Μαΐου 1981 η τελευταία της ήττα σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ. Και «θύτης» ήταν η... Λίβερπουλ.

Τότε επικρατούσαν τελείως διαφορετικές συνθήκες και φαβορί για τη στέψη ήταν η αγγλική ομάδα.

Η Ρεάλ διεκδικούσε το τρόπαιο για πρώτη φορά μετά το 1966 (τελικά θα λυτρωνόταν το 1998!), ενώ η Λίβερπουλ είχε πρόσφατες τις κατακτήσεις του 1977 και 1978 και θεωρούνταν η κορυφαία ομάδα σε μια εποχή που το αγγλικό ποδόσφαιρο κυριαρχούσε γενικότερα στη «γηραιά ήπειρο».

Ο τελικός του 1981 έγινε στο Παρίσι, στο «Παρκ ντε Πρενς». Ο αγωνιστικός χώρος ήταν κάκιστος (χρησιμοποιούνταν κυρίως για αγώνες ράγκμπι), με πολλές μονομαχίες στο κέντρο, σκληρά μαρκαρίσματα και ελάχιστες φάσεις για γκολ.

Τελικά κρίθηκε από το τέρμα του Αλαν Κένεντι στο 82ο λεπτό. Θεωρώντας επιτυχία ακόμα και το ότι η Ρεάλ Μαδρίτης έφτασε στον τελικό, η διοίκησή της έδωσε ένα συμβολικό πριμ στους παίκτες παρά την ήττα.

Οι εποχές όμως έχουν αλλάξει σημαντικά. Κανείς στο στρατόπεδο των Μαδριλένων δεν θεωρεί επιτυχία απλώς τη συμμετοχή στον τελικό. Οι παίκτες της είναι όχι μόνο «κατά συρροή» φιναλίστ, αλλά και νικητές.

Ο Κριστιάνο Ρονάλντο σαλπάρει σήμερα για το 5ο Τσάμπιονς Λιγκ της καριέρας του (4ο με τη Ρεάλ Μαδρίτης)!

Από τρία τρόπαια έχουν 10 «μερένγκες»: Καρβαχάλ, Ράμος, Βαράν, Νάτσο, Μαρσέλο, Μόντριτς, Κασεμίρο, Ισκο, Μπενζεμά, Μπέιλ και Κρόος (ο τελευταίος έχει 2 με τη Ρεάλ και 1 με την Μπάγερν Μονάχου).

Οι Νάβας, Κόβατσιτς και Λούκας Βάθκεθ μετρούν από 2 κατακτήσεις, ενώ ο Μάρκο Ασένσιο πανηγύρισε πέρσι για πρώτη φορά, συμβάλλοντας και με γκολ κατά της Γιουβέντους στον τελικό του Κάρντιφ.

Απέναντι σε αυτή την εκτυφλωτική συλλογή, παρατάσσεται η διψασμένη Λίβερπουλ. Ο σύλλογος έχει φέρει μεν 5 τρόπαια στο «Ανφιλντ», όμως μόλις ένας παίκτης, ο Εμρέ Τζαν, έχει μετάσχει σε πανηγύρια –με την Μπάγερν Μονάχου το 2013 –χωρίς όμως να παίξει ούτε λεπτό στα 13 ευρωπαϊκά παιχνίδια των Βαυαρών εκείνη τη σεζόν.

Και ο Γιούργκεν Κλοπ αναζητάει το πρώτο του ευρωπαϊκό τρόπαιο, απέναντι στον Ζιντάν που έχει δύο μετάλλια νικητή ως πρώτος προπονητής και ένα ως βοηθός...

Αραγε ποια δύναμη θα επικρατήσει; Της συνήθειας ή της δίψας;